Πολλές είναι οι φορές που οι άνθρωποι νιώθουμε εγκλωβισμένοι στο ίδιο μας το σώμα. Άλλου το σώμα, αλλού το μυαλό…. και ανάμεσά τους ένα χαοτικό κενό…
Πόσες φορές σκεφτήκατε ότι αφήσατε τα όνειρα σας στη μέση; Πόσες φορές νιώσατε θλίψη ή κατηγορήσατε το σύζυγο, τα παιδιά, τη τύχη, τη μάνα σας για όσα ΔΕΝ καταφέρατε;
Ωστόσο όλα αυτά μπορούν και είναι εφικτό να αλλάξουν. Ο άνθρωπος έχει άπειρες δυνατότητες και καθημερινά μπορεί να κάνει ένα βήμα προς το όνειρό του.
Αρκεί να κάνει, καταρχάς, μια μικρή αναπλαισίωση: Δεν θα το λέτε “όνειρο” αλλά Στόχο. Αυτή η αλλαγή μπορεί να σας φέρει πιο κοντά σε αυτό που επιθυμείτε και τί έγινε;
Απλά άλλαξε μια λεξούλα! κι όμως…. οι λέξεις έχουν δύναμη και ήρθε ο καιρός να την εκμεταλλευτούμε αυτή τη δύναμη!
Πως μπορώ να εκπαιδεύσω το νου μου να λειτουργεί προς όφελος μου;
Να μια καλή ερώτηση!
- Μην χρησιμοποιείτε λέξεις-αερικά: Όνειρο, απωθημένο, μακάρι να μπορούσα, αν ήθελε ο Θεός θα το είχα κάνει…… Δώστε δύναμη σε εσάς και δώστε μια πιο ρεαλιστική χροιά σε αυτό που θέλετε να καταφέρετε.
- Γράψτε τις σκέψεις σας για το τι σας εμποδίζει να πραγματοποιήσετε το στόχο σας. Τί σας απομακρύνει από αυτόν;
- Κάντε συγκεκριμένο το στόχο. Μην θέτετε ως στόχο “Να είμαι ευτυχισμένος” αλλά ψάξτε βαθύτερα: “τί θα με έκανε ευτυχισμένο;” δεν είναι ένα πράγμα, είναι πολλά μικρά κατορθώματα.
- Δώστε ένα χρονοδιάγραμμα στον εαυτό σας. Πείτε ας πούμε “Μέχρι τον άλλο μήνα θα έχω πληρώσει δυο δόσεις της κάρτας μου”, “Μέχρι την Κυριακή δεν θα φάω γλυκό”, “Μέσα σε 2 χρόνια θέλω να μάθω μια ξένη γλώσσα καλά” “Θέλω να κάνω 2 ταξίδια μέσα στο 2020″…
- Ξανά και ξανά: Επιμονή και προσήλωση! εάν κάνετε κάποιες αλλαγές στη ζωή σας για να έρθετε πιο κοντά στο στόχο σας μην περιμένετε άμεσα αποτελέσματα αλλά μικρά και σταθερά.
Η επανάληψη οδηγεί γρηγορότερα στους Στόχους.
Καλή αρχή!
***
Email: chrysapapakirgiaki@yahoo.gr
Blog:
Άρθρα της Χρύσα Παπακυργιάκη:
- Η αξία της συγνώμης…
- Η συναισθηματική αγωγή όπλο μας ως γονείς
- Μαθησιακές Δυσκολίες και Αυτοπεποίθηση
- Τσακωμός και σωστή διαχείριση
- Το πράσινο τερατάκι της ζήλιας….
- Παιδί και διαζύγιο