Νέες ανακαλύψεις για την ακμή αλλάζουν όσα γνωρίζαμε

Άγνωστες έως σήμερα αίτιες γενετικών κινδύνων που ευθύνονται για την εμφάνιση ακμής έφερε στο φως μία νέα έρευνα μίας ομάδας επιστημόνων μεταξύ των οποίων κι ο Έλληνας δρ. Χρήστος Πετρίδης

Την μελέτη που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό “Nature Communications”  πραγματοποίησαν ερευνητές του Βασιλικού Κολλεγίου του Λονδίνου συμπεριλαμβανομένου και του δρ.  Χρήστου Πετρίδη του Τμήματος Ιατρικής και Μοριακής Γενετικής, αποφοίτου του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου.

Μέσω της ανάλυσης γενετικού υλικού από περίπου 27.000 άτομα εκ των οποίων οι 5.600 είχαν εμφανίσει ακμή, η μελέτη ανέδειξε στοιχεία που αποδεικνύουν ότι η ακμή συνιστά μία κληρονομική χρόνια φλεγμονώδης πάθηση του δέρματος του προσώπου, του στήθους και της πλάτης, χωρίς όμως να έχουν αποσαφηνιστεί με ακρίβεια οι βιολογικοί παράγοντες της εκδήλωσης της.

Με βαρύτατες ψυχολογικές συνέπειες, η ακμή έχει συνδεθεί με την κατάθλιψη, τις αυτοκτονικές τάσεις και την ανεργία. Η αντιμετώπισή της μπορεί να γίνει με φάρμακα τοπικής δράσης, τα οποία όμως δεν έχουν ιδιαίτερα επιτυχημένα αποτελέσματα, ενώ είναι πιθανό να παρουσιαστούν παρενέργειες όπως οι μυϊκοί πόνοι, ξηροδερμία και προβλήματα στην εγκυμοσύνη. Κρίνεται λοιπόν απαραίτητη η έρευνα για νέες μορφές θεραπείας.

Η ακμή είναι μία κοινή πάθηση του δέρματος που επηρεάζει περίπου το 80% των ατόμων ηλικίας 11-30 ετών, προκαλώντας σε διάφορα σημεία του σώματος, λιπαρό δέρμα, πόνο, κνησμό, ενώ σε σοβαρές περιπτώσεις μπορεί να προκαλέσει δυσκολία και να αφήσει μόνιμες ουλές.

Η αποτελεσματικότερη θεραπεία κατά της ακμής είναι η ισοτρετινοΐνη. Ωστόσο οι επιστήμονες υποστηρίζουν ότι η συγκεκριμένη αγωγή παρουσιάζει σοβαρές παρενέργειες που πρέπει να ληφθούν σοβαρά υπόψη.

Η νέα μελέτη παρουσίασε επιπλέον 15 γονιδιακές περιοχές κινδύνου, από τις οποίες οι 12 εμφανίζονται για πρώτη φορά, με δεδομένο ότι μέχρι σήμερα οι γνωστές γονιδιακές περιοχές που ήταν γνωστές ήταν μόνο 5. Επιπλέον οι επιστήμονες διαπίστωσαν ότι στους συγκεκριμένους γενετικούς παράγοντες υπάρχουν και ορισμένοι που συνδέονται με τον σχηματισμό των θυλάκων των τριχών.

ΠΗΓΗ: ΑΠΕ-ΜΠΕ, The Guardian, Nature Communications