Έκθεση ΟΗΕ: απειλητικά βουνά από άχρηστες ή παρατημένες ηλεκτρικές και ηλεκτρονικές συσκευές

Σε 11 φορές την Μεγάλη Πυραμίδα της Γκίζας αναλογούν σήμερα οι σωροί άχρηστων ή απλά παρατημένων ηλεκτρικών και ηλεκτρονικών συσκευών και σύμφωνα με την έκθεση των Ηνωμένων Εθνών θα πρέπει να ενταθούν οι προσπάθειες ανακύκλωσής τους και απαναχρησιμοποίησής τους.

 Καθώς οι ραγδαίες τεχνολογικές εξελίξεις καθιστούν όλο και πιο σύντομο τον κύκλο ζωής των προϊόντων, έως το 2017 ο ετήσιος παγκόσμιος όγκος αποβλήτων ηλεκτρονικού και ηλεκτρολογικού εξοπλισμού θα έχει φθάσει τα 65,4 εκατ. τόνους, αυξανόμενος κατά 33% σε σχέση με τα επίπεδα του 2012.

Ειδικότερα, στη χώρα μας και σε περίοδο οικονομικής κρίσης η έρευνα δείχνει ότι καταλήγει στα σκουπίδια ποσότητα εξοπλισμού που αντιστοιχεί περίπου στα τρία τέταρτα των νέων συσκευών που αγοράζουν οι καταναλωτές.

Οι σωροί των άχρηστων ή απλώς παρατημένων ψυγείων, τηλεοράσεων, ηλεκτρονικών υπολογιστών, οθονών, κινητών τηλεφώνων, καμερών, παιγνιδιών και κάθε είδους λοιπών συσκευών με μία μπαταρία ή ένα καλώδιο θα ζυγίζουν πλέον όσο 200 κτίρια «Εμπάιρ Στέιτ» ή 11 Μεγάλες Πυραμίδες της Γκίζας, σύμφωνα με μια νέα έκθεση – καμπανάκι από το Πανεπιστήμιο των Ηνωμένων Εθνών (UNU) και την Υπηρεσία Προστασίας Περιβάλλοντος (ΕΡΑ) του ΟΗΕ.

Αν όλα αυτά τα απόβλητα, σύμφωνα με την έκθεση, φορτώνονταν σε φορτηγά των 40 τόνων το ένα πίσω από το άλλο, η νοητή αλυσίδα τους θα τύλιγε τα τρία τέταρτα του Ισημερινού της Γης. Η έκθεση κρούει τον κώδωνα του κινδύνου για την ανάγκη να ενταθούν οι προσπάθειες ασφαλούς ανακύκλωσης και επαναχρήσης αυτών των προϊόντων, που επιβαρύνουν όλο και πιο πολύ το περιβάλλον.

Ελλάδα

Η έκθεση περιέχει τον πρώτο παγκόσμιο «Χάρτη Ηλεκτρονικών-Ηλεκτρολογικών Αποβλήτων» (στη διεύθυνση http://www.step-initiative.org/index.php/WorldMap.html), αναλύοντας στοιχεία από 184 χώρες, μεταξύ των οποίων και η Ελλάδα. Το 2012, εκτιμάται ότι παρήχθησαν παγκοσμίως σχεδόν 48,9 εκατομμύρια μετρικοί τόνοι τέτοιων αποβλήτων ή, κατά μέσο, 19,6 κιλά ανά κάτοικο του πλανήτη.

Στη χώρα μας ειδικότερα, η έκθεση εκτιμά ότι πέρυσι παρήχθησαν 165.810 μετρικοί τόνοι ηλεκτρολογικών και ηλεκτρονικών αποβλήτων και η μέση παραγωγή αποβλήτων ανά κάτοικο της Ελλάδας ήταν 14,8 κιλά. Συγκριτικά, η έκθεση υπολογίζει ότι το 2012 διατέθηκαν συνολικά στην ελληνική αγορά 222.530 μετρικοί τόνοι νέου ηλεκτρολογικού και ηλεκτρονικού εξοπλισμού ή 19,86 κιλά ανά Έλληνα. Προκύπτει, λοιπόν, ότι στα σκουπίδια έφτασε εξοπλισμός που αντιστοιχεί στα τρία τέταρτα των νέων συσκευών.

Οι χώρες που παράγουν συνολικά τα περισσότερα ηλεκτρονικά απόβλητα, είναι οι ΗΠΑ (9,4 εκατ. τόνους το 2012) και η Κίνα (7,3 εκατ.). Όμως ανά καταναλωτή η ψαλίδα διευρύνεται, καθώς οι ΗΠΑ παράγουν ετησίως κατά μέσο όρο 29,8 κιλά αποβλήτων ανά άτομο, έναντι μόλις 5,4 κιλών ανά άτομο της -πολυπληθέστερης και φτωχότερης- Κίνας. Στην Ευρώπη, τα περισσότερα απόβλητα συνολικά δημιουργεί η Γερμανία, αλλά τα περισσότερα ανά κεφαλή η Νορβηγία.

Ανά τεμάχια απόβλητων προϊόντων, ο μεγαλύτερος αριθμός διεθνώς αφορά τις συσκευές άχρηστων κινητών τηλεφώνων (περίπου 120 εκατ. ετησίως), ενώ από άποψη βάρους το μεγαλύτερο μερίδιο ανήκει στις τηλεοράσεις και στις οθόνες υπολογιστών. Υπολογίζεται ότι περίπου τα δύο τρίτα των χρησιμοποιημένων συσκευών (56% του συνολικού βάρους) συλλέγονται για ανακύκλωση ή και επαναχρήση.

Αν και υπάρχει έλλειψη αξιόπιστων στοιχείων (οι χώρες δεν συμφωνούν καν τι συνιστά ηλεκτρολογικό – ηλεκτρονικό απόβλητο), οι μεγαλύτερες συσκευές όπως τηλεοράσεις και οθόνες -όταν δεν αποσυναρμολογούνται- συχνά επανεξάγονται και καταλήγουν συνήθως στη Νότια αμερική (Μεξικό, Βενεζουέλα, Παραγουάη κ.α.) και στην Κίνα, ενώ οι εγκαταλειμμένοι φορητοί υπολογιστές συχνά προορίζονται για χώρες της Ασίας και της Μέσης Ανατολής. Τα πεταμένα κινητά τηλέφωνα καταλήγουν στο Χονγκ Κονγκ, την Καραϊβική και τη Νότια Αμερική.

Τα ηλεκτρονικά απόβλητα που καταλήγουν στις χωματερές, περιέχουν διάφορες τοξικές ουσίες, όπως μόλυβδο, υδράργυρο, κάδμιο, αρσενικό κ.α. Για παράδειγμα, μια παλιού τύπου οθόνη CRT μπορεί να περιέχει έως τρία κιλά μόλυβδο. Σιγά-σιγά, αυτές οι ουσίες απορροφούνται από το περιβάλλον, ρυπαίνοντας τους υδροφόρους ορίζοντες, την ξηρά και τον αέρα. Από την άλλη, ιδίως στις φτωχές χώρες, συχνά η αποσυναρμολόγηση των άχρηστων συσκευών γίνεται σε μονάδες με ελλιπείς συνθήκες ασφαλείας, με αποτέλεσμα οι εργαζόμενοι να εκτίθεται σε κινδύνους για την υγεία τους.

Η ευρωπαϊκή νομοθεσία απαιτεί την ανακύκλωση των Αποβλήτων Ηλεκτρολογικού και Ηλεκτρονικού Εξοπλισμού (ΑΗΗΕ) σε πιστοποιημένες μονάδες, όπου ανακτώνται υλικά όπως ο χαλκός, ο χρυσός, το ασήμι κλπ. και εμποδίζεται η διαρροή επικίνδυνων βαρέων μετάλλων όπως ο μόλυβδος, ο υδράργυρος, το κάδμιο, το εξασθενές χρώμιο κ.α.

Εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης μόλις το ένα τρίτο των ΑΗΗΕ ανακυκλώνεται μέσω των εγκεκριμένων συστημάτων. Το υπόλοιπο ποσοστό είτε πηγαίνει σε χώρους υγειονομικής ταφής (ΧΥΤΑ), είτε εξάγεται σε τρίτες χώρες, συχνά παράνομα. Η Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Περιβάλλοντος εκτιμά ότι κάθε χρόνο από 250.000 έως 1,3 εκατ. τόνοι τέτοιων αποβλήτων εξάγονται από τις ευρωπαϊκές σε αφρικανικές και ασιατικές χώρες για ανακύκλωση ή επαναχρήση.

Τα ΑΗΗΕ θεωρούνται τα ταχύτερα αυξανόμενα απόβλητα στην Ε.Ε. και σήμερα αποτελούν πάνω από το 4% των συνολικών αστικών αποβλήτων στην Ευρώπη. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έχει προτείνει την αύξηση της ανακύκλωσης των ΑΗΗΕ στο 85% μέχρι το 2019, δηλαδή περίπου 20 κιλά ανά άτομο.

Με βάση στοιχεία της Ευρωπαϊκής Υπηρεσίας Περιβάλλοντος, τα υλικά που περιέχονται στα ΑΗΗΕ (ως ποσοστό του βάρους τους) είναι: Σίδηρος – ατσάλι 47,9%, Πλαστικό 20,6%, Χαλκός 7%, Γυαλί 5,4%, Αλουμίνιο 4,7%, πίνακες κυκλωμάτων 3,1% και υπόλοιπα (χρυσός, άργυρος, μόλυβδος, υδράργυρος κ.α.) 11,3%.