Οι κοινωνίες από την αρχαία Ρώμη έως την αυτοκρατορία των Ίνκα και τη σύγχρονη Βρετανία έως την Κίνα έχουν εξελιχθεί σε παρόμοια μονοπάτια, όπως δείχνει μια μεγάλη διεθνής νέα μελέτη. Παρά τις πολλές διαφορές τους, οι κοινωνίες τείνουν να γίνονται πιο περίπλοκες με “εξαιρετικά προβλέψιμους” τρόπους, ανέφεραν οι ερευνητές.
Αυτές οι διαδικασίες ανάπτυξης – που συχνά συμβαίνουν σε κοινωνίες που δεν γνωρίζουν η μια την άλλη – περιλαμβάνουν την εμφάνιση συγγενικών συστημάτων και “εξειδικευμένων” κυβερνητικών εργαζομένων, όπως στρατιωτών, δικαστών και γραφειοκρατών.
Η διεθνής ερευνητική ομάδα, συμπεριλαμβανομένων των ερευνητών του Πανεπιστημίου του Exeter, δημιούργησε μια νέα βάση δεδομένων με ιστορικές και αρχαιολογικές πληροφορίες χρησιμοποιώντας δεδομένα για 414 κοινωνίες που διήρκεσαν τα τελευταία 10.000 χρόνια. Η βάση δεδομένων είναι μεγαλύτερη και συστηματικότερη από οτιδήποτε έχει προηγηθεί.
“Οι ερευνητές έχουν συζητήσει εδώ και καιρό εάν η κοινωνική πολυπλοκότητα μπορεί να συγκριθεί σε διάφορα μέρη του κόσμου. Η έρευνά μας δείχνει ότι, παρά τις διαφορές στην επιφάνεια, υπάρχουν θεμελιώδεις ομοιότητες στον τρόπο με τον οποίο εξελίσσονται οι κοινωνίες” ανέφερε ο επικεφαλής της έρευνας δρ Thomas Currie της Ομάδας Ανθρώπινης Συμπεριφοράς και Πολιτιστικής Εξέλιξης στην Πανεπιστημιούπολη του Πανεπιστημίου Exeter στην Κορνουάλη.
“Αν και οι κοινωνίες σε μέρη τόσο μακριά όσο το Μισισιπή και την Κίνα εξελίχθηκαν ανεξάρτητα και ακολουθούσαν τις δικές τους τροχιές, η δομή της κοινωνικής οργάνωσης είναι ευρέως διαδεδομένη σε όλες τις ηπείρους και τις ιστορικές εποχές”.
Τα μέτρα πολυπλοκότητας που εξετάστηκαν από τους ερευνητές χωρίστηκαν σε εννέα κατηγορίες. Αυτές περιλαμβάνουν:
Το μέγεθος και το έδαφος του πληθυσμού
Αριθμός επιπέδων ελέγχου / απόφασης στις διοικητικές, θρησκευτικές και στρατιωτικές ιεραρχίες
Συστήματα πληροφοριών όπως η γραφή και η τήρηση αρχείων
Λογοτεχνία σε εξειδικευμένα θέματα όπως η ιστορία, η φιλοσοφία και η μυθοπλασία
Οικονομική ανάπτυξη
Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι αυτά τα διαφορετικά χαρακτηριστικά έδειξαν ισχυρές στατιστικές σχέσεις, πράγμα που σημαίνει ότι η ποικιλομορφία των κοινωνιών σε ολόκληρο τον χώρο και τον χρόνο θα μπορούσε να συλληφθεί από ένα ενιαίο μέτρο κοινωνικής πολυπλοκότητας.
Το μέτρο αυτό μπορεί να θεωρηθεί ως «ένα σύνθετο μέτρο των διαφόρων ρόλων, θεσμών και τεχνολογιών που επιτρέπουν τον συντονισμό μεγάλου αριθμού ανθρώπων να ενεργούν με πολιτικό ενοποιημένο τρόπο».
Ο Δρ Currie είπε ότι τα μαθήματα μάθησης από την ανθρώπινη ιστορία θα μπορούσαν να έχουν πρακτικές χρήσεις.
«Η κατανόηση των τρόπων με τους οποίους οι κοινωνίες εξελίσσονται με την πάροδο του χρόνου και ειδικότερα ο τρόπος με τον οποίο οι άνθρωποι είναι σε θέση να δημιουργήσουν μεγάλες και συνεκτικές ομάδες είναι σημαντική όταν σκεφτόμαστε την οικοδόμηση και την ανάπτυξη του κράτους», δήλωσε.
“Αυτή η μελέτη δείχνει πώς οι επιστήμες και οι ανθρωπιστικές επιστήμες, μπορούν πράγματι να συνεργαστούν αποτελεσματικά για να αποκαλύψουν γενικούς κανόνες που έχουν διαμορφώσει την ανθρώπινη ιστορία”.
με Αριθμό Μητρώου 12691
