Οι επιστήμονες του Πανεπιστημίου Deakin έχουν εντοπίσει μια πιθανή έβδομη “γεύση” των υδατανθράκων – και εργάζονται για να αποκαλύψουν τον τρόπο με τον οποίο συνδέεται με την κατανάλωση αμυλούχων τροφών!
Οι ερευνητές του Κέντρου Προχωρημένης Αισθητικής Επιστήμης του Πανεπιστημίου Deakin (CASS) έχουν δείξει ότι η ευαισθησία γεύσης σε υδατάνθρακες αυξάνει την πρόσληψη ενέργειας και υδατανθράκων και οδηγεί σε μεγαλύτερη αύξηση του ανθρώπινου όγκου. Ο επικεφαλής ερευνητής, ο καθηγητής Russell Keast δήλωσε ότι οι υδατάνθρακες έχουν από καιρό θεωρηθεί αόρατες στη γεύση.
“Είναι συνήθως ζάχαρη, με την ηδονικά ευχάριστη γλυκιά γεύση, που είναι ο πιο περιζήτητος υδατάνθρακας”, δήλωσε ο καθηγητής Keast. “Αλλά η έρευνά μας έχει δείξει ότι υπάρχει μια αντιληπτή ποιότητα γεύσης που προκαλείται από άλλους υδατάνθρακες ανεξάρτητα από τη γλυκιά γεύση”.
Η έρευνα του καθηγητή Keast εξέτασε δύο υδατάνθρακες, μαλτοδεξτρίνη και ολιγοφρουκτόζη, και οι δύο βρίσκονται σε κοινά τρόφιμα όπως ψωμί, ζυμαρικά και ρύζι. Οι αρχικοί έλεγχοι από τη Δρ Julia Low, ακαδημαϊκό μέλος της Σχολής Εκπαίδευσης και Επιστήμης Διατροφής του Deakin, έδειξαν ότι αυτοί οι υδατάνθρακες μπορούν να ανιχνευθούν στο στόμα.
Στη συνέχεια, οι ερευνητές CASS ανέλαβαν μια μελέτη για να εξετάσουν εάν η ευαισθησία στους υδατάνθρακες συνδέεται με την κατανάλωση αμυλούχων τροφών από τους ανθρώπους. Η μελέτη, που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Journal of Nutrition, εξέτασε 34 ενήλικες και διαπίστωσε σημαντικές συσχετίσεις μεταξύ του πόσο ευαίσθητος ήταν κάποιος σε αυτούς τους υδατάνθρακες, τη διατροφική πρόσληψη υδατανθράκων, την ποσότητα ενέργειας που έτρωγαν και την αύξηση του όγκου τους
“Εκείνοι που ήταν πιο ευαίσθητοι στη γεύση των υδατανθράκων έφαγαν περισσότερα από αυτά τα τρόφιμα και είχανμεγαλύτερο όγκο”, δήλωσε ο Δρ Low. «Εξετάσαμε συγκεκριμένα τις μετρήσεις της μέσης, καθώς είναι ένα καλό μέτρο για τον κίνδυνο ασθενειών που σχετίζονται με τη διατροφή».
Ο καθηγητής Κέαστ δήλωσε ότι αυτή η γραμμή νέων ερευνητικών γεύσεων ήταν σημαντική επειδή το αυξανόμενο πρόβλημα των χρόνιων ασθενειών που σχετίζονται με τη διατροφή, όπως η παχυσαρκία, απαιτούσε μεγαλύτερη κατανόηση των οδηγών των τροφίμων που καταναλώνουμε.
“Η αυξημένη πρόσληψη ενέργειας, ιδιαίτερα η μεγαλύτερη πρόσληψη πυκνών ενεργειακών τροφών, πιστεύεται ότι είναι ένας από τους σημαντικότερους παράγοντες της παγκόσμιας αύξησης του υπερβολικού βάρους και της παχυσαρκίας και οι υδατάνθρακες αποτελούν σημαντική πηγή ενέργειας στη διατροφή μας”, ανέφερε.
Η ομάδα του καθηγητή Κέαστ παλαιότερα ονόμασε το λίπος ως την “έκτη γεύση”. Οι μελέτες γεύσης λίπους διερεύνησαν την ικανότητα της γλώσσας να ανιχνεύει το λίπος ως ξεχωριστή γεύση παρόμοια με την ικανότητα των ανθρώπων να αντιλαμβάνονται γλυκιά, ξινή, πικρή, αλμυρή και umami – τα πέντε παραδοσιακά ή κλασικά γούστα.
“Είναι ενδιαφέρον ότι αυτό που βρήκαμε στις μελέτες γεύσης λίπους ήταν ότι οι άνθρωποι που ήταν πιο ευαίσθητοι στο λίπος κατανάλωναν λιγότερο λιπαρά τρόφιμα”, δήλωσε ο καθηγητής Κέαστ.
«Αυτό που μπορεί να σημαίνει ότι τα άτομα που είναι πιο ευαίσθητα στην« γεύση »των υδατανθράκων έχουν επίσης κάποια μορφή υποσυνείδητου επιταχυντή που αυξάνει την κατανάλωση τροφών σε υδατάνθρακες ή αμυλούχα αλλά πρέπει να κάνουμε πολύ περισσότερες έρευνες για να εντοπίσουμε τον λόγο, κατέληξε.
με Αριθμό Μητρώου 12691
