Οι ερευνητές έχουν εντοπίσει την ημερομηνία του τι θα μπορούσε να είναι η παλαιότερη ηλιακή έκλειψη που έχει καταγραφεί ακόμα. Το γεγονός, που συνέβη στις 30 Οκτωβρίου 1207 π.Χ., αναφέρεται στη Βίβλο και θα μπορούσε να έχει συνέπειες για τη χρονολόγηση του αρχαίου κόσμου.
Χρησιμοποιώντας ένα συνδυασμό του βιβλικού κειμένου και ενός αρχαίου αιγυπτιακού κειμένου, οι ερευνητές μπορούσαν στη συνέχεια να επεξεργαστούν τις ημερομηνίες των αιγυπτιακών φαραωνών, ιδιαίτερα τις ημερομηνίες της βασιλείας του Μεγάλου Ραμσή. Τα αποτελέσματα δημοσιεύονται στο περιοδικό Astronomy & Geophysics της Βασιλικής Αστρονομικής Εταιρείας.
Το συγκεκριμένο βιβλικό κείμενο προέρχεται από το βιβλίο της Παλαιάς Διαθήκης του Ιησού και έχει προβληματίσει βιβλικούς μελετητές εδώ και αιώνες. Καταγράφει ότι μετά από τον Ιησούς που οδήγησε τον λαό Ισραήλ στη Χαναάν – μια περιοχή της αρχαίας Εγγύς Ανατολής που κάλυπτε το σημερινό Ισραήλ και την Παλαιστίνη – προσευχόταν: “Ήλιος, σταματήστε ακόμα στο Γιβεών και τη Σελήνη στην κοιλάδα του Αιιαλόν. ο Ήλιος σταμάτησε, και η Σελήνη σταμάτησε, μέχρις ότου το έθνος εκβίαζε τους εχθρούς του. “
“Εάν αυτές οι λέξεις περιγράφουν μια πραγματική παρατήρηση, τότε ένα σημαντικό αστρονομικό γεγονός έλαβε χώρα – το ερώτημα για να καταλάβουμε είναι αυτό που πραγματικά σημαίνει το κείμενο”, ανέφερε ο καθηγητής Sir Colin Humphreys από το τμήμα του Πανεπιστημίου του Cambridge Επιστήμη των Υλικών και Μεταλλουργία, ο οποίος ενδιαφέρεται επίσης να συσχετίσει την επιστημονική γνώση με τη Βίβλο.
“Οι σύγχρονες αγγλικές μεταφράσεις, οι οποίες ακολουθούν την μετάφραση του βασιλιά Ιάκωβος του 1611, συνήθως ερμηνεύουν αυτό το κείμενο που σημαίνει ότι ο ήλιος και η σελήνη σταμάτησαν να κινούνται”, δήλωσε ο Humphreys, ο οποίος είναι επίσης συνεργάτης του Selwyn College.
“Αλλά επιστρέφοντας στο αρχικό εβραϊκό κείμενο, αποφασίσαμε ότι ένα εναλλακτικό νόημα θα μπορούσε να είναι ότι ο ήλιος και το φεγγάρι απλώς σταμάτησαν να κάνουν αυτό που κανονικά κάνουν: σταμάτησαν να λάμπουν.
Σε αυτό το πλαίσιο, τα εβραϊκά λόγια θα μπορούσαν να αναφέρονται σε ηλιακή έκλειψη, όταν η φεγγάρι περνάει ανάμεσα στη γη και τον ήλιο και ο ήλιος σταματά να λάμπει.Αυτή η ερμηνεία υποστηρίζεται από το γεγονός ότι η εβραϊκή λέξη που μεταφράζεται «στέκεται ακόμα» έχει την ίδια ρίζα με μια λέξη Βαβυλωνίας που χρησιμοποιείται στα αρχαία αστρονομικά κείμενα για να περιγράψει εκλείψεις.”
Ο Humphreys και ο συν-συγγραφέας του, Graeme Waddington, δεν είναι οι πρώτοι που υποδεικνύουν ότι το βιβλικό κείμενο μπορεί να αναφέρεται σε μια έκλειψη, ωστόσο οι παλαιότεροι ιστορικοί ισχυρίστηκαν ότι δεν ήταν δυνατό να διερευνηθεί περαιτέρω η πιθανότητα αυτή λόγω των επίπονων υπολογισμών που θα είχαν απαιτείται.
Ανεξάρτητες αποδείξεις ότι οι Ισραηλίτες βρίσκονταν στη Χαναάν μεταξύ του 1500 και του 1050 π.Χ., βρίσκονται στο Merneptah Stele, ένα αιγυπτιακό κείμενο που χρονολογείται από τη βασιλεία του Φαραώ Μέρνεπτα, γιο του γνωστού Ραμέσση του Μεγάλου. Ο μεγάλος γρανίτης, που φιλοξενείται στο Αιγυπτιακό Μουσείο στο Κάιρο, λέει ότι ήταν χαραγμένος στο πέμπτο έτος της βασιλείας του Μέρνεπτα και αναφέρει μια εκστρατεία στη Χαναάν στην οποία νίκησε τον λαό του Ισραήλ.
Οι παλαιότεροι ιστορικοί χρησιμοποίησαν αυτά τα δύο κείμενα για να δοκιμάσουν την πιθανή έκλειψη, αλλά δεν είχαν επιτυχία, καθώς είχαν κοιτάξει μόνο τις ολικές εκλείψεις, στις οποίες ο δίσκος του ήλιου φαίνεται να καλύπτεται πλήρως από το φεγγάρι καθώς το φεγγάρι περνάει άμεσα τη γη και τον ήλιο.
Αυτό που οι παλαιότεροι ιστορικοί δεν κατάφεραν να λάβουν υπόψη ήταν ότι ήταν μια δακτυλιοειδής έκλειψη, στην οποία το φεγγάρι περνάει ακριβώς μπροστά από τον ήλιο, αλλά είναι πολύ μακριά για να καλύψει εντελώς τον δίσκο, οδηγώντας στην χαρακτηριστική εμφάνιση του δακτυλίου της φωτιάς. Στον αρχαίο κόσμο η ίδια λέξη χρησιμοποιήθηκε τόσο για ολικές όσο και δακτυλιοειδείς εκλείψεις.
Οι ερευνητές ανέπτυξαν έναν νέο κώδικα έκλειψης, ο οποίος λαμβάνει υπόψη τις παραλλαγές της περιστροφής της Γης με την πάροδο του χρόνου. Από τους υπολογισμούς τους, διαπίστωσαν ότι η μόνη δακτυλιοειδής έκλειψη που ήταν ορατή από τη Χαναάν μεταξύ του 1500 και του 1050 π.Χ. ήταν στις 30 Οκτωβρίου 1207 π.Χ., το απόγευμα.
Εάν τα επιχειρήματά τους γίνουν δεκτά, δεν θα ήταν μόνο η παλαιότερη ηλιακή έκλειψη που καταγράφηκε, αλλά θα επέτρεπε στους ερευνητές να γνωρίσουν την εποχή του Ράμπεϊς του Μεγάλου και του γιου του Μέρνεπταχ μέσα σε ένα χρόνο.
“Οι ηλιακές εκλείψεις χρησιμοποιούνται συχνά ως ένα σταθερό σημείο μέχρι σήμερα γεγονότα στον αρχαίο κόσμο”, δήλωσε ο Humphreys. Χρησιμοποιώντας αυτούς τους νέους υπολογισμούς, η βασιλεία του Merneptah ξεκίνησε το 1210 ή το 1209 π.Χ.
Όπως είναι γνωστό από τα κείμενα της Αιγύπτου πόσο καιρό βασιλεύει ο ίδιος και ο πατέρας του, θα σήμαινε ότι ο Μ. Ράμσσης βασίλεψε από το 1276-1210 π.Χ., με ακρίβεια συν ή μείον ένα χρόνο, τις πιο ακριβείς ημερομηνίες.
Οι ακριβείς ημερομηνίες των Φαραώ έχουν υποβληθεί σε κάποια αβεβαιότητα μεταξύ των Αιγυπτιολόγων, αλλά αυτός ο νέος υπολογισμός, αν γίνει αποδεκτός, θα μπορούσε να οδηγήσει σε προσαρμογή στις ημερομηνίες πολλών βασιλεύσεών τους και να μας επιτρέψει να τις χρονολογήσουμε με ακρίβεια.
με Αριθμό Μητρώου 12691
