Κερατόκωνος: μια άγνωστη πάθηση των οφθαλμών

Ο κερατόκωνος προσβάλλει κυρίως νέους (τα συμπτώματα συνήθως εμφανίζονται κατά την εφηβεία), εξελίσσεται γρήγορα τις πρώτες δεκαετίες (συνήθως στις ηλικίες 15 έως 35 ετών) και στη συνέχεια εξελίσσεται με αργό ρυθμό έως τα περίπου 45 χρόνια, όταν πια, κατά το πλείστον, μένει στάσιμος.

Τα ακριβή αίτια είναι δυστυχώς άγνωστα, αλλά το πιθανότερο είναι πως οφείλεται σε συνδυασμό παραγόντων, με κυριότερο την γενετική (οικογενειακή) προδιάθεση συνδυασμένη με αλλεργίες.

Τόνισε μάλιστα, ότι από μελέτες που έχει κάνει ο ίδιος και η ομάδα τους, ο κερατώκονος είναι πολύ συχνός στην Ελλάδα, καθώς παρατηρείτε 1 κρούσμα ανά 40 άτομα.

Οι πάσχοντες από κερατόκωνο συνήθως βλέπουν παραμορφωμένες τις εικόνες, παρουσιάζουν συνεχή αύξηση της μυωπίας και του αστιγματισμού (αλλάζουν συχνά τη συνταγή των διορθωτικών γυαλιών τους, αλλά ούτε τα νέα γυαλιά είναι ικανοποιητικά), βλέπουν θολές εικόνες και μπορεί να εμφανίζουν διπλωπία (τα βλέπουν όλα διπλά) στο ένα μάτι (μονόφθαλμη διπλωπία).

Η διάγνωση του κερατόκωνου ειδικά στα πρώτα στάδια μπορεί να είναι δύσκολη, γιατί τα συμπτώματά του θα μπορούσαν να σχετίζονται και με άλλα προβλήματα στα μάτια.

Η πιο σημαντική εξέταση για τη διάγνωσή του είναι η τοπογραφία κερατοειδούς, κατά την οποία γίνεται χαρτογράφηση της καμπυλότητας του κερατοειδούς σε όλη του την επιφάνεια, διότι έχει ζωτική σημασία να εντοπιστεί με ακρίβεια η θέση, το μέγεθος και η καμπυλότητα της κορυφής του κώνου που σχηματίζει ο χιτώνας.

Γιατί ο κερατοειδής είναι σημαντικός;

Για να κατανοήσουμε τι είναι ο κερατόκωνος, είναι σημαντικό να καταλάβουμε τον καθοριστικό ρόλο που παίζει ο κερατοειδής στην ικανότητά μας να βλέπουμε. Συχνά παρομοιάζεται με παράθυρο του οφθαλμού, αφού το φως πρέπει να περάσει μέσα από τον κερατοειδή για να μπει στο μάτι.

Δεν υπάρχει άλλος δρόμος για να περάσει το φως μέσα. Επειδή ο κερατοειδής είναι τοιχωματικός χιτώνας, χρησιμεύει στο να προστατεύει το υπόλοιπο μάτι από ξένα σώματα. Μία ακόμη σημαντική λειτουργία του είναι η διάθλαση του φωτός που μπαίνει στο μάτι.

Με άλλα λόγια, ο κερατοειδής συγκλίνει τις εισερχόμενες ακτίνες φωτός με σκοπό αυτές να προσπέσουν στον αμφιβληστροειδή. Ο αμφιβληστροειδής είναι που μετατρέπει τις φωτεινές εικόνες σε ηλεκτρικά σήματα οποία πηγαίνουν στον εγκέφαλο και έτσι αντιλαμβανόμαστε αυτό που βλέπουμε.

Θόλωση του κερατοειδούς ή διαταραχή της αρχιτεκτονικής του από κερατόκωνο περιορίζουν τη σωστή λειτουργία του, με αποτέλεσμα να υπάρχει δυσκολία στο να φτάσει το φως στον αμφιβληστροειδή και από κει στον εγκέφαλο.