Ένα άλλο χαρακτηριστικό που είχε ήταν ότι κούτσαινε λίγο όταν περπατούσε. Επίσης λέγεται ότι ενώ ήταν ένας γενναίος πολεμιστής, εν τούτοις δεν ήξερε κολύμπι. Ωστόσο, τίποτα απ’ αυτά δεν τον εμπόδιζε να μάχεται με γενναιότητα στην πρώτη γραμμή και ήξερε ο μέγας στρατηλάτης να ισορροπεί πάντα το συναίσθημα με τη λογική.
Στη μάχη της Χαιρώνειας σε ηλικία μόλις 18 ετών λέγεται ότι διέσπασε πρώτος τις γραμμές του «Ιερού Λόχου» των Θηβαίων, στη μάχη του Γρανικού βρισκόταν ακριβώς πίσω από το τμήμα παραπλάνησης και γύρω απ’ αυτόν έγινε η πιο πεισματική Ιππομαχία.
Γενικά πολεμούσε στις τάξεις της Βασιλικής Ίλης του εταιρικού ιππικού, αλλά όποτε η κατάσταση το απαιτούσε, ηγούνταν και άλλων στρατιωτικών τμημάτων.
Όταν οι Τύριοι αιφνιδίασαν και αποσυντόνισαν τον Κυπριακό στόλο, μπήκε σε μία «Πεντήρη» και κατάφερε να τους απωθήσει. Μόλις προκλήθηκε το καθοριστικό ρήγμα στα τείχη της Τύρου ήταν από τους πρώτους που τα πάτησαν.
Στην πολιορκία των Σαγγάλων βλέποντας ότι το Ιππικό δεν μπορούσε να υπερβεί τα εχθρικά κωλύματα, ξεπέζεψε και επιτέθηκε στους Καθαίους ως επικεφαλής της φάλαγγας.
Σύμφωνα με τον μαθητή του Αριστοτέλη, τον φιλόσοφο Αριστόξενο τον Ταραντίνο, ο Αλέξανδρος ήταν ακριβώς όπως τον απεικόνιζαν οι ανδριάντες του Λυσίππου, το κεφάλι του έγερνε ελαφρά προς τα αριστερά και το βλέμμα του ήταν υγρό. Η επιδερμίδα του ήταν λευκή κι επειδή τονίζεται οτι ο Απελλής έκανε λάθος στον πίνακα, που τον απεικόνιζε κεραυνοφόρο σαν τον Δία και ότι τον απέδωσε πολύ μελαχροινό, συμπεραίνουμε ότι ηταν χαρακτηριστικά λευκός.
Επιπλέον είχε μία ελαφρά κοκκινωπή απόχρωση στο πρόσωπο και δεν είχε γενειάδα, ενώ σε αρκετές παραστάσεις, όπως στο διάσημο ψηφιδωτό της Πομπηίας απεικονίζεται με χαρακτηριστική φαβορίτα. Είναι σημαντικό να παρατηρήσουμε ότι κι άλλοι εταίροι, περίπου συνομήλικοί του, όπως ο Ηφαιστείων, απεικονίζονται χωρίς γενειάδα.
Διάφοροι Βασιλείς της Ελληνιστικής περιόδου εμφανίζονται κι αυτοί αγένειοι οδηγώντας μας στο συμπέρασμα ότι ο Αλέξανδρος εισήγαγε αυτή την τάση, ενώ ως τη γενιά του Φιλίππου, τόσο στα Ελληνικά κράτη όσο και στα Βαρβαρικά, η γενειάδα ξεχώριζε τους άνδρες απ’ τα αγόρια.
Η μητέρα του Μεγάλου Αλεξάνδρου δίνει την «απάντηση» για τον τάφο του
Ο τάφος του Μεγάλου Αλεξάνδρου εξακολουθεί να αποτελεί ένα μεγάλο ιστορικό μυστήριο, με άπαντες να ψάχνουν τις απαντήσεις και τα στοιχεία, που θα οδηγήσουν στη μεγαλύτερη ανακάλυψη της ανθρωπότητας, πολλά χρόνια μετά την τελευταία μαρτυρία.
Την άποψή του πως ο τάφος στον Τύμβο Καστά της Αμφίπολης ανήκει στον Μεγάλο Αλέξανδρο, έχει εκφράσει παλιότερα ο εκλιπών ιστορικός και συγγραφέας Σαράντος Καργάκος, την ώρα που συνεχίζονταν με εντατικούς ρυθμούς οι εργασίες θωράκισης και συντήρησης του μνημείου.
Μιλώντας τότε στον Alpha, ο ιστορικός τόνιζε πως «το μνημείο δείχνει ότι πρόκειται για τάφο επιφανέστατου ανδρός. Ποιος υπήρξε επιφανέστερος του Αλεξάνδρου;».
Πρόσθεσε δε, πως «η Ολυμπιάδα δε θα άφηνε το λείψανο του γιου της. Εδραιώνεται η πεποίθησή μου, ότι το προαίσθημά μου είναι αληθινό» τονίζοντας πως «το γεγονός ότι δεν πήγε στη Βαβυλώνα όπου το λείψανο του Αλεξάνδρου έμεινε δύο χρόνια εκεί, ούτε παρακολούθησε τη μεταφορά του από την Αλεξάνδρεια στη Βαβυλώνα, με κάνει να πιστεύω ότι με τρόπο μυστικό η γυναίκα αυτή που κυριάρχησε στη Μακεδονία μέχρι το 316 μπορεί να μετέφερε το λείψανο του γιου της στη Μακεδονία».