Αρχική Special Topics - 2 Γ. Μανιάτης: “Η δυστοπία των καυσώνων, των πυρκαγιών, της παγκόσμιας πείνας… ο...

Γ. Μανιάτης: “Η δυστοπία των καυσώνων, των πυρκαγιών, της παγκόσμιας πείνας… ο δρόμος της επανόρθωσης!”

Η δυστοπία των καυσώνων αποτελεί πια τη νέα κλιματική πραγματικότητα, εξαιτίας των εκπομπών αερίων του αναπτυγμένου κόσμου.

0
κλιματική αλλαγή!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Διαφήμιση

Πάνω από 1500 καύσωνες και πλημμύρες, 210 εκατ. κλιματικοί μετανάστες, 850 εκατ. άνθρωποι πεινάνε, η δυστοπία από τις εκπομπές αερίων του αναπτυγμένου κόσμου.

Χάρτης Μανιάτης 1!!!

Πίνακας Μανιιάτης 2

Πίνακας Μανιάτης 3Η δυστοπία των καυσώνων αποτελεί πια τη νέα κλιματική πραγματικότητα. Πάνω από 1.500 ακραία καιρικά φαινόμενα στην Ευρώπη, τα τελευταία 100 χρόνια. Τα 2/3 από αυτά, τα τελευταία 20 χρόνια – πλημμύρες (674), καταιγίδες (569), ακραίες αυξήσεις θερμοκρασίας (278). Τρεις μέρες μέσα στην τελευταία βδομάδα, η μέση παγκόσμια θερμοκρασία ξεπέρασε το προηγούμενο παγκόσμιο ρεκόρ των 16.80oC, φθάνοντας τους 17.23oC. Μόνο η λήψη άμεσων μέτρων σε αναπτυγμένες κ αναπτυσσόμενες οικονομίες μπορεί να σταματήσει τον επερχόμενο Αρμαγεδδώνα.

Πίνακας Μανιάτης 4Φυσικές καταστροφές, υψηλές θερμοκρασίες, καταστροφή των καλλιεργειών, αύξηση της στάθμης της θάλασσας, είναι μερικές από τις συνέπειες της Κλιματικής Αλλαγής. Τα 216 εκατ. κλιματικοί μετανάστες, θα προέρχονται από Υποσαχάρια Αφρική (86εκατ.), ΝΑ Ασία – Ειρηνικό (49εκατ.).  Κατεπείγουσα ανάγκη η διαμόρφωση αποτελεσματικότερων πολιτικών αντιμετώπισης του φαινομένου για τη δυστοπία αυτή.

Μανιάτης 5

Μετά από μια δεκαετία συνεχούς μείωσης, η παγκόσμια πείνα παρουσιάζει ξανά αυξητική τάση. Από το 2019 έως το 2021, ο αριθμός των υποσιτιζόμενων ατόμων αυξήθηκε πάνω από 150 εκατ., κυρίως λόγω των πολεμικών συγκρούσεων, της κλιματικής αλλαγής, των οικονομικών κραδασμών και της πανδημίας COVID-19. Το μεγαλύτερο μέρος του υποσιτισμένου πληθυσμού του πλανήτη ζει στην Ασία, (425 εκατ.), και την Αφρική (278 εκατ.).

Μανιάτης 6Οι Η.Π,Α είναι διαχρονικά (1750 – 2020), ο μεγαλύτερος ρυπαντής (417 δισ. τ.CO2), ακολουθούμενες από την Κίνα (236 δισ. τ.), τη Ρωσία (115 δισ. τ.), τη Γερμανία (92 δισ. τ.) και τη Μεγ. Βρετανία και (78 δισ. τ.). Για έναν αιώνα (1750-1850) η Ευρώπη αντιπροσώπευε σχεδόν το 100% των παγκόσμιων σωρευτικών εκπομπών CO₂, με το Ηνωμένο Βασίλειο στην κορυφή. Το διάστημα 1850-1950 το μερίδιο των Η.Π.Α στις σωρευτικές παγκόσμιες εκπομπές CO₂ είχε αυξηθεί στο 40%, ενώ το μερίδιο της Ευρώπης είχε μειωθεί στο 50%. Η Ελλάδα με τους 4.1 δισ.τ είναι το 0,25% των σωρευτικών παγκόσμιων εκπομπών και το 0,77% των σωρευτικών ευρωπαϊκών εκπομπών. Οι ελληνικές διαχρονικές εκπομπές CO₂, είναι ίσες με της Δανίας (4.1δισ.τ).

Μανιάτης 7

Η απρονοησία της Ευρώπης, σε θέματα Ενεργειακής Ασφάλειας και
καταπολέμησης της Ενεργειακής Φτώχειας, κόστισε στη διάρκεια της Ενεργειακής Κρίσης $598δισ., διπλάσια από το κόστος που πλήρωσε όλος ο υπόλοιπος πλανήτης. Χρήματα που τελικά κατέληξαν στα θησαυροφυλάκια των χωρών κι εταιρειών που τροφοδοτούν με φυσικό αέριο τα Κράτη – Μέλη. Δυστυχώς, το πάθημα δεν έγινε μάθημα. Αφού, οι ισχυροί της ΕΕ συνεχίζουν
να αρνούνται τη δημιουργία του νέου Ταμείου Ευρωπαϊκής Κυριαρχίας, για προσέλκυση επενδύσεων Πράσινης Μετάβασης, (Μείωση, Προσαρμογή, Ανθεκτικότητα). Γερμανία, Γαλλία, Ιταλία, Ισπανία άθροισαν συνολικά $434δισ.

Γιάννης Μανιάτης
Ο Γιάννης Μανιάτης, είναι Καθηγητής, στο Πανεπιστήμιο Πειραιώς και υπήρξε
πρ. Υπουργός Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής

Σε αντίθεση με την αναποφασιστικότητα της Ε.Ε., από τις αρχές του 2022 έως
σήμερα, στις ΗΠΑ, οι κατασκευαστικές δαπάνες για νέα εργοστάσια έχουν υπερδιπλασιαστεί (από $91δισ./μήνα, σε $189δισ./μήνα.) Τον Απρίλιο, η κατασκευή εργοστασίων αντιπροσώπευε το 9,9% του συνόλου των κατασκευών, το υψηλότερο ποσοστό από το 1993. Οι πρόσφατες νομοθετικές ρυθμίσεις της διοίκησης Μπάιντεν (μεταξύ των οποίων o I.R.A.), που παρέχουν ομοσπονδιακή χρηματοδότηση και κίνητρα για την ανάπτυξη υποδομών, στηρίζουν την εξέλιξη αυτή. Τρία ξεχωριστά νομοσχέδια (2021, 2022), παρέχουν κίνητρα πάνω από $1τρισ. σε ομοσπονδιακές δαπάνες, φορολογικές ελαφρύνσεις και άλλα κίνητρα, που προορίζονται για την παραγωγή σημαντικών πράσινων και ψηφιακών προϊόντων στις ΗΠΑ, για
μείωση της εξάρτησης από εισαγωγές, κυρίως από Κίνα.

Πρώτη δημοσίευση: Καθημερινή

Διαφήμιση