Το Σκοπιανό και τα προϊόντα Π.Ο.Π

Πτυχές που αφορούν ευθέως τον πρωτογενή τομέα και τη λεγόμενη μεταποίηση έχουν οι διαπραγματεύσεις για την διευθέτηση του ονοματολογικού των Σκοπίων.

Να καταγραφεί, χαρακτηριστικά,  η τοποθέτηση του Ευ. Βενιζέλου, στο «Σκάι», ο οποίος έχοντας περάσει ως υπουργός και από το ΥΠΕΞ είχε διαχειριστεί το ζήτημα, ότι «η Ελλάδα δέχεται ένα σύνθετο όνομα με γεωγραφικό προσδιορισμό, αλλά για κάθε χρήση, erga omnes.

Και αυτό έχει πάρα πολύ μεγάλη σημασία, γιατί σύνθετο όνομα με γεωγραφικό προσδιορισμό μπορείς να βρεις σχετικά εύκολα, το ζήτημα είναι οι χρήσεις, η χρήση έναντι πάντων και ιδίως η χρήση των επιθετικών προσδιορισμών.

Δηλαδή, σημασία δεν έχει πώς ονομάζεις το κράτος και τι γίνεται με το συνταγματικό του όνομα, αυτά τα βρίσκεις με κάποιον τρόπο σχετικά εύκολο, το ζήτημα είναι πώς λέγεται ο πολίτης του κράτους αυτού, πώς λέγεται η γλώσσα του, πώς λέγονται τα προϊόντα του στο διεθνές εμπόριο, όταν έχουν ονομασία προέλευσης, για να πάρω τρία παραδείγματα».

Μια πτυχή, η τελευταία του παρατήρηση, που αντανακλά επιχειρηματικούς πολέμους για τα προϊόντα της κατηγορίας ΠΟΠ (ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΟΜΕΝΗ ΟΝΟΜΑΣΙΑ ΠΡΟΕΛΕΥΣΗΣ) ή και ΠΓΕ (ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΟΜΕΝΗ ΓΕΩΓΡΑΦΙΚΗ ΕΝΔΕΙΞΗ ) και ποια πλευρά θα κατοχυρώσει στις διεθνείς αγορές, ως ονομασία προέλευσης το «Μακεδονία».

Το θέμα απασχολεί, φυσικά, και τη σημερινή πολιτική ηγεσία του ΥΠΕΞ και το Διπλωματικό Σώμα, στα παζάρια που γίνονται με τη σκοπιανή πλευρά, για την εξεύρεση μιας κοινά αποδεκτής λύσης που να ικανοποιεί τα συμφέροντα αμφότερων πλευρών.