Γιατί οι μεταλλάξεις κορονοϊού ενδέχεται να μην καλύπτονται από την φυσική ανοσία

Σύνταξη: ecozen.gr

Η ανακάλυψη νέων μεταλλάξεων κορονοϊού δεν έχει σταματημό. Η δημόσια υγεία εκτίθεται σε έναν συνεχόμενο κίνδυνο, καθώς οι προσπάθειες αναχαίτησης της πανδημίας κρέμονται από μία κλωστή την στιγμή που οι μεταλλάξεις της Βραζιλίας και της Νοτίου Αφρικής, ενδέχεται να μην καλύπτονται από τα τρέχοντα εμβόλια, σύμφωνα με μελέτη που δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό περιοδικό Science Immunology, η οποία μάλιστα δίνει και στοιχεία για την δυναμική, την ισχύ και τις λειτουργικές ιδιότητες που θα πρέπει να διαθέτουν τα νέα εμβόλια και θεραπευτικά σχήματα κατά του πανδημικού ιού.

Συγκεκριμένα, οι ερευνητές διαπίστωσαν μέσα σε διάστημα πέντε μηνών, ότι τα επίπεδα των εξουδετερωτικών αντισωμάτων στο πλάσμα ασθενών που είχαν αναρρώσει, μειώνονταν σημαντικά.

Στον αντίποδα, η προστατευτική απάντηση των Β κυττάρων στην πρωτεΐνη ακίδα του SARS-CoV-2 παραμένει σταθερή και συνεχίζει να εξελίσσεται επί πεντάμηνο μετά την προσβολή από τον ιό.

Για την διεξαγωγή των συμπερασμάτων οι ερευνητές ανέλυσαν Β κυττάρα και πάνω από 1200 μονοκλωνικά αντισώματα, που αναλύθηκαν από το πλάσμα οκτώ ασθενών της Covid-19 που είχαν ήδη αναρρώσει.

Μάλιστα, η ερευνήτρια Mrunal Sakharkar και οι συνάδελφοί της κατέγραψαν επί ένα πεντάμηνο, το προφίλ των Β κυττάρων και των αντισωμάτων που εστίαζαν στην πρωτεΐνη ακίδα και τα οποία προέρχονταν από 8 ασθενείς με ήπια και σοβαρή COVID-19.

Τα συμπεράσματα της έρευνας

Σύμφωνα με τα συμπεράσματα της έρευνας:

• όσο αφορά τα Β κύτταρα μνήμης, παρά την παραμονή τους στον οργανισμό για τουλάχιστον πέντε μήνες, δεν μπορούσαν να αναγνωρίσουν αποτελεσματικά τις μεταλλάξεις του SARS-CoV-2 από τη Βραζιλία και τη Νότια Αφρική.
• σύμφωνα με προηγούμενα ευρήματα, παρατήρησαν ότι το επίπεδο των εξουδετερωτικών  αντισωμάτων παρουσίαζε σημαντική μείωση με την πάροδο του χρόνου. Ωστόσο, τα επίπεδα των Β κυττάρων που αποτελούν κύτταρα μνήμης κατά της πρωτεΐνης – ακίδας παρέμειναν σταθερά ή ακόμη και αυξήθηκαν κατά την ίδια χρονική περίοδο.
• μέσα σε ένα διάστημα 120 ημερών, τα μονοκλωνικά αντισώματα που απομονώθηκαν από τα Β κύτταρα υπέστησαν υπερμετάλλαξη, αυξημένη δυνατότητα πρόσδεσης στα ανθρώπινα κύτταρα και αυξημένη εξουδετερωτική ισχύ.
• εντοπίστηκαν διασταυρούμενοι πληθυσμοί Β κυττάρων, μόνο που αποτελούσαν ένα μικρό κλάσμα των Β κυττάρων, τα οποία όμως δεν φάνηκε να συμμετέχουν στην εξουδετερωτική δράση κατά του SARS-CoV-2.
• τα εξουδετερωτικά αντισώματα στοχεύουν σε συγκεκριμένα σημεία που διαθέτουν κοινά οι δύο ιοί SARS-CoV-2 και SARS-CoV, με αποτέλεσμα να μην αναγνωρίζουν αποτελεσματικά τις αναδυόμενες παραλλαγές του SARS-CoV-2 από τη Βραζιλία και τη Νότια Αφρική. Οι τελευταίες αυτές παραλλαγές, φιλοξενούν μεταλλάξεις στις θέσεις των αμινοξέων 417 και 484 της πρωτεΐνης – ακίδας.