Πλαστικό για ρύζι – Πώς το Μπαλί επιβίωσε από τον αποκλεισμό λόγω COVID

Με την εκπληκτική φυσική ομορφιά του, το Μπαλί βρίσκεται στην κορυφή της λίστας επιθυμιών πολλών ταξιδιωτών. Αλλά όταν ο COVID έβαλε φρένο στις αφίξεις, σύντομα οι κάτοικοι των νησιών αγωνίστηκαν – ακόμη και για φαγητό. Αντλώντας έμπνευση από τις αντιξοότητες, ο Made Janur Yasa βρήκε έναν τρόπο να θρέψει την κοινότητα και ταυτόχρονα να καθαρίσει το νησί του.

Φωλιασμένο ανάμεσα στον Ινδικό Ωκεανό και τη Θάλασσα της Ιάβας, το Μπαλί είναι ένας ονειρικός προορισμός που από καιρό προσελκύει επισκέπτες στις ακτές του, ακόμη και πριν οι φωτογενείς καταρράκτες του, οι καταπράσινες ζούγκλες του και οι πεζούλες με καλλιέργειες ρυζιού καταλάβουν το Instagram.

Ο τουρισμός αντιπροσωπεύει το 80% της οικονομίας του Μπαλί, οπότε όταν η πανδημία χτύπησε και τα ταξίδια σταμάτησαν, το νησί αποκόπηκε από την κύρια πηγή εσόδων του. Το αποτέλεσμα ήταν εκτεταμένο και άμεσο.

Ο Made Janur Yasa, ιδιοκτήτης ενός vegan εστιατορίου στην πόλη Ubud, είδε πολλές επιχειρήσεις να αναγκάζονται να κλείσουν.

Plastic Exchange

Στο μετατουριστικό κενό, ο Made παρατήρησε ότι η απώλεια εισοδήματος σήμαινε ότι πολλοί γύρω του δεν είχαν πλέον χρήματα για φαγητό. Ωστόσο, χωρίς να έχουν να πάνε σε δουλειές, οι άνθρωποι είχαν ξαφνικά πολύ χρόνο.

“Γιατί λοιπόν να μην ξοδέψουμε αυτόν τον χρόνο για να καθαρίσουμε το σπίτι μας – το νησί μας;” Και όταν λέει καθαρίσουμε εννοεί από τους τόνους πλαστικού που συσσωρεύεται τα τελευταία χρόνια στο νησί και εξελίσσεται σε μια περιβαλλοντική κρίση.
“Σκέφτηκα: Τι θα γίνει αν οι άνθρωποι παραδώσουν πλαστικό και πάρουν ρύζι;” αναρωτήθηκε και η ιδέα για το Plastic Exchange γεννήθηκε.

“Ο δέκτης γίνεται δωρητής και ο δωρητής γίνεται δέκτης“, λέει ο Made. “Στο Μπαλί το αποκαλούμε αυτό tat twam asi“. Λειτουργεί ως εξής: μια φορά το μήνα, οι κάτοικοι του χωριού μπορούν να παραδίδουν τα πλαστικά απορρίμματα που έχουν συλλέξει και να τα ανταλλάσσουν με ρύζι.

Στη συνέχεια, το πλαστικό συλλέγεται και αποστέλλεται σε εργοστάσιο ανακύκλωσης της Java. Δεν υπάρχουν εργοστάσια ανακύκλωσης στο Μπαλί, γι‘ αυτό και η σωστή διαχείριση των αποβλήτων είναι τόσο δύσκολη εδώ, σύμφωνα με τον Made. Συχνά καταλήγουν σε χώρους υγειονομικής ταφής ή σε παραλίες και άκρες δρόμων.

Τα χρήματα από την πώληση του πλαστικού συμπληρώνονται από ιδιωτικές δωρεές για να πληρωθούν οι σακούλες με ρύζι που δίνονται στους συλλέκτες πλαστικού. Η αγορά του ρυζιού από τους τοπικούς αγρότες διασφαλίζει τα προς το ζην: “Τα χρήματα πρέπει να κυκλοφορούν στην κοινότητα για να δημιουργηθεί μια κυκλική οικονομία“, λέει ο Made.

Το Plastic Exchange ενσωματώνει επίσης την παραδοσιακή φιλοσοφία ζωής του Μπαλί που ονομάζεται tri hita karana, η οποία προσδιορίζει τρία βασικά στοιχεία που απαιτούνται για την ευτυχία: αξιοπρέπεια, ευημερία και ζωή σε αρμονία με τη φύση.

Μέσω αυτής της πρωτοβουλίας, οι ντόπιοι διατηρούν την αξιοπρέπειά τους καθώς μπορούν να θρέψουν τις οικογένειές τους, η ευημερία εισρέει στην κοινότητα μέσω των τοπικών αγροτών και με λιγότερο πλαστικό, η φύση μπορεί να ευδοκιμήσει ξανά.

Η ιδέα έπιασε τόπο και σήμερα 200 χωριά σε όλο το νησί συμμετέχουν.

Πάνω από 700. 000 κιλά πλαστικού έχουν συγκεντρωθεί και ανταλλαγεί με 170. 000 κιλά ρύζι από την πρώτη διοργάνωση τον Μάιο του 2020

Οι ντόπιοι ανυπομονούν για τις ημέρες συλλογής. Η μεγαλύτερη αλλαγή αφορά τη συμπεριφορά των ανθρώπων. Στους συλλέκτες αποστέλλονται μέσω Whatsapp φωτογραφίες των διαφόρων ειδών πλαστικών, ώστε να μπορούν να τα διαχωρίζουν εκ των προτέρων – κάτι που είναι απαραίτητο για την ανακύκλωση.

Edu – action

Η ευαισθητοποίηση που έγινε είναι κάτι που κάνει τον Made υπερήφανος . “Αντί να πετάνε το πλαστικό στο περιβάλλον, το μαζεύουν. Είναι ένα πρώτο μεγάλο, μικρό βήμα“.

Μεγαλώνοντας εδώ ως παιδί, ο κανόνας ήταν να τυλίγουμε το φαγητό σε οργανικό υλικό, όπως φύλλα μπανάνας. Και επειδή ήταν οργανικό, το πετούσαμε μετά. Αυτό δεν λειτουργεί με το πλαστικό, εξηγεί ο Made. “Είναι φτηνό, ελαφρύ και ανθεκτικό. Είναι υγιεινό. Έχει γίνει αυτό το θαύμα, αλλά δεν έχουμε καμία πληροφορία για το πώς να φροντίζουμε το πλαστικό“.

Με αυτόν τον τρόπο, η συλλογή πλαστικού είναι ένας αποτελεσματικός τρόπος για την εκπαίδευση των ανθρώπων σχετικά με τις επιπτώσεις του στο περιβάλλον με έναν πολύ πρακτικό τρόπο. Ο Made το ονομάζει αυτό “edu-action“, κάνοντας διάκριση μεταξύ παθητικής γνώσης και πρακτικής τεχνογνωσίας.

“Έχουν ειπωθεί πολλά, έχουν γίνει πολλές ενημερώσεις και οι άνθρωποι κατανοούν το πρόβλημα, αλλά δεν συμμετέχουν“, λέει. Και η συμμετοχή είναι ζωτικής σημασίας για να αλλάξουν οι συνήθειες. “Αν θέλετε να καθαρίσετε τον κόσμο, ξεκινήστε με το σπίτι σας, γιατί θα δείτε το αποτέλεσμα σε δύο ώρες. Τότε μπορείτε να συνεχίσετε. Τι θα λέγατε για ένα καθαρό δρόμο; Τι γίνεται με το καθαρό περιβάλλον; Παίρνετε την ανταμοιβή – έναν κόσμο στον οποίο είναι ωραίο να ζεις – κάθε μέρα“.

Υπάρχει ένα άλλο επιπλέον όφελος που ο ιδρυτής του Plastic Exchange δεν είχε προβλέψει: η κοινή δραστηριότητα δημιουργεί μια ισχυρότερη αίσθηση κοινότητας, φέρνοντας τους ανθρώπους κοντά για έναν κοινό στόχο. Ο διαχωρισμός του πλαστικού και η συλλογή του για ανακύκλωση έχει γίνει μια συνήθεια που οι άνθρωποι θέλουν να διατηρήσουν.

Και με την ορατή πρόοδο που σημειώνεται, θα ήταν κρίμα να σταματήσει όταν ο τουρισμός ανακάμψει και πάλι. Έτσι, ο Made σκοπεύει να συνεχίσει: να οργανώνει περισσότερες ημέρες συλλογής πλαστικών και να εξελίσσεται ανάλογα με τις τοπικές ανάγκες.

ΠΗΓΗ: https://fivemedia.com/