Η ιδέα της τεχνητής νοημοσύνης για την ανατροπή της ανθρωπότητας αποτελεί θέμα συζήτησης εδώ και πολλές δεκαετίες. Η επιρροή που ήδη ασκεί στην καθημερινότητά μας είναι μεγάλη, ενώ αναμένεται να επιφέρει τεράστιες αλλαγές και να παίξει κεντρικό ρόλο στη ψηφιακή μεταμόρφωση της κοινωνίας μας. Ωστόσο, θα μπορούσαμε να ελέγξουμε μια υπερ-ευφυΐα υπολογιστών υψηλού επιπέδου;
Πώς θα μπορούσαμε να ελέγξουμε μία υπερ-ευφυΐα υπολογιστών
Για να μπορέσει κάποιος να ελέγξει μία υπερ-ευφυΐα υπολογιστών, η οποία είναι πολύ μακριά από αυτό που μπορεί να κατανοήσει ο άνθρωπος, θα ήταν αναγκαία μια προσομοίωση αυτής της υπερ-νοημοσύνης.
Ωστόσο, αν δεν μπορούμε να το κατανοήσουμε, είναι αδύνατο να δημιουργήσουμε μια τέτοια προσομοίωση.
Όταν ένα σύστημα υπολογιστή λειτουργεί σε ένα επίπεδο πάνω από το πεδίο εφαρμογής των προγραμματιστών μας, δεν μπορούμε πλέον να θέσουμε όρια.
Η υπερ-ευφυΐα είναι πολύπλευρη και επομένως δυνητικά ικανή να επιτύχει στόχους που δεν είναι κατανοητοί για τον άνθρωπο, υποστηρίζουν οι ερευνητές.
Το πρόβλημα που μελέτησε ο Άλαν Τούρινγκ
Το 1936, στο Πανεπιστήμιο του Κέιμπριτζ, ο Άλαν Τούρινγκ εφηύρε την αρχή του σύγχρονου υπολογιστή και μελέτησε το εξής πρόβλημα: εάν ένα πρόγραμμα υπολογιστή μπορεί ή όχι να καταλήξει σε ένα συμπέρασμα και μια απάντηση ή αν απλώς θα προσπαθεί για πάντα να το βρει.
Όπως απέδειξε ο Τούρινγκ μέσω κάποιων έξυπνων μαθηματικών, για κάποια συγκεκριμένα προγράμματα είναι αδύνατο να γνωρίζουμε κάθε πιθανό πρόγραμμα που θα μπορούσε ποτέ να γραφτεί. Ωστόσο, αυτό μας φέρνει πίσω στην τεχνητή νοημοσύνη, η οποία θα μπορούσε να κρατήσει πιθανώς κάθε δυνατό πρόγραμμα υπολογιστή στη μνήμη του ταυτόχρονα.
Πώς θα μπορούσε η τεχνητή νοημοσύνη να μην βλάπτει την ανθρωπότητα
Ωστόσο, οποιοδήποτε πρόγραμμα που γράφεται με σκοπό να σταματήσει η τεχνητή νοημοσύνη να βλάπτει τους ανθρώπους και να καταστρέφει τον κόσμο φαίνεται να καταλήγει στο συμπέρασμα ότι αυτό δεν μπορεί να επιτευχθεί.
“Στην πραγματικότητα, αυτό κάνει τον αλγόριθμο περιορισμού άχρηστο”, λέει ο επιστήμονας υπολογιστών Iyad Rahwan, από το Ινστιτούτο Ανθρώπινης Ανάπτυξης Max-Planck στη Γερμανία.
Ο μόνος τρόπος στην ουσία για να περιοριστούν οι βλάβες της τεχνητής νοημοσύνης στον άνθρωπο είναι να περιορίσουν της δυνατότητες του υπερ-υπολογιστή.
Ωστόσο, μία νέα μελέτη απορρίπτει αυτήν την ιδέα, υποδηλώνοντας ότι θα περιορίσει την εμβέλεια της τεχνητής νοημοσύνης και ότι εάν δεν επρόκειτο να το χρησιμοποιήσουμε για την επίλυση προβλημάτων πέρα από το πεδίο εφαρμογής του ανθρώπου, τότε γιατί να το δημιουργήσουμε;
Είναι λοιπόν γεγονός ότι δεν γνωρίζουμε πότε μια υπερ-νοημοσύνη φτάνει πέρα από τον έλεγχό μας. Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να αρχίσουμε να κάνουμε μερικές σοβαρές ερωτήσεις σχετικά με τις κατευθύνσεις που ακολουθούμε.
“Μια υπερ-έξυπνη μηχανή που ελέγχει τον κόσμο ακούγεται σαν επιστημονική φαντασία”, λέει ο επιστήμονας υπολογιστών Manuel Cebrian, από το Ινστιτούτο Ανθρώπινης Ανάπτυξης Max-Planck.
“Αλλά υπάρχουν ήδη μηχανήματα που εκτελούν συγκεκριμένες σημαντικές εργασίες ανεξάρτητα, χωρίς να τις κατανοούν πλήρως οι προγραμματιστές. Συνεπώς, τίθεται το ερώτημα εάν αυτό θα μπορούσε κάποια στιγμή να γίνει ανεξέλεγκτο και επικίνδυνο για την ανθρωπότητα.”
Πηγή: sciencealert.com
με Αριθμό Μητρώου 12691
