Από τα ευρήματα, κατά τη διάρκεια διετούς αρχαιολογικής έρευνας στο κεντρικό Κάλμαρ- που έφεραν στο φως υπολείμματα εκατοντάδων κτιρίων, κελαριών, δρόμων, αποχωρητηρίων και αντικειμένων καθημερινής χρήσης που χρονολογούνται μεταξύ του 1250 και του 1650- ξεχωρίζει το χρυσό δαχτυλίδι με τη μορφή του Χριστού. Οι αρχαιολόγοι από τα Εθνικά Ιστορικά Μουσεία ανέσκαψαν τμήματα περίπου 50 μεσαιωνικών οικοπέδων, δώδεκα δρόμων και τμήματα του παλιού τείχους της πόλης.
Η πόλη κατά τον Μεσαίωνα
Ανακαλύφθηκε η μεσαιωνική ζωή της πόλης και μελετήθηκαν η ζωή των ανθρώπων, οι διατροφικές τους συνήθειες, ενώ καταγράφηκαν οι αλλαγές τους με την πάροδο του χρόνου. «Η αρχαιολογία είναι σαν ένα ματάκι στην πόρτα της μεσαιωνικής ιστορίας που μας επιτρέπει να κατανοήσουμε καλύτερα πώς ήταν η ζωή πριν από αρκετές εκατοντάδες χρόνια» λέει ο Magnus Stibéus, διευθυντής έργου της Arkeologerna, της αρχαιολογικής συμβουλευτικής εταιρείας που είναι υπεύθυνη για το έργο.
Πρόσφατα, λίγο πριν την ολοκλήρωση της ανασκαφής, δυο θεαματικά ευρήματα που τράβηξαν την προσοχή. Πρόκειται για ένα χρυσό δαχτυλίδι και ένα πολύ ιδιαίτερο φυλαχτό (alsengem).
Τα πολύτιμα αντικείμενα και η εξήγησή τους
Το χρυσό δαχτυλίδι ήταν σχεδόν καινούργιο με χαραγμένο το μοτίβο του Χριστού και, όπως και το φυλαχτό, βρέθηκε ανάμεσα σε αντικείμενα που θεωρούνταν άχρηστα. Κάποιος είχε την ατυχία να χάσει το δαχτυλίδι πριν από 500 χρόνια. «Το φυλαχτό είναι σπασμένο και ίσως να το είχαν πετάξει», εξηγεί ο Magnus Stibéus.
Το χρυσό δαχτυλίδι με τη σκαλιστή μορφή του Χριστού χρονολογείται στις αρχές του 15ου αιώνα. Είναι πιθανό ότι ένα τέτοιο δαχτυλίδι φοριόταν από μια γυναίκα, καθώς είναι αρκετά μικρό. Παρόμοια δακτυλίδια έχουν βρεθεί στη βόρεια Φινλανδία, στο Östergötland και στο Uppland.
Τα υλικά προέλευσης
Tα Alsengemmer είναι μικρές κρυστάλλινες πέτρες που βρέθηκαν τόσο σε θρησκευτικά όσο και σε κοσμικά πλαίσια και πιστεύεται ότι χρησιμοποιούνταν ως φυλαχτά προσκυνήματος. Πήραν το όνομά τους από το δανικό νησί Αλς, όπου βρέθηκαν για πρώτη φορά. Το φυλαχτό που βρέθηκε από τους αρχαιολόγους στην πόλη Κάλμαρ, χρονολογείται από τον 13ο και 14ο αιώνα και έχει τρεις χαραγμένες μορφές.
Μεταξύ των πιο ασυνήθιστων ευρημάτων που ξεθάφτηκαν από τους αρχαιολόγους, είναι επίσης τα ερείπια μιας ρουνικής λίθου, η οποία μπορεί να προέρχεται από μια επιτύμβια πλάκα σε κοιμητήριο στο Κάλμαρ, από τον 12ο αιώνα. Ένα άλλο ενδιαφέρον εύρημα, είναι το αποτύπωμα του πέλματος μιας γάτας σε τούβλα. Επιπλέον, πολλά ίχνη μαρτυρούν καταστάσεις πολέμου και πώς ο πόλεμος του Κάλμαρ κατέστρεψε την πόλη.
Η κατάρρευση της μεσαιωνικής πόλης
Η έρευνα δείχνει ότι, σχεδόν όλα τα αγροκτήματα κάηκαν κατά την επίθεση των Δανών στην πόλη το καλοκαίρι του 1611, γεγονός που είναι εμφανές κυρίως στους ορίζοντες των πυρκαγιών και στα κτίρια που κατέρρευσαν. «Έχουμε επίσης βρει έναν μεγάλο αριθμό βλημάτων, όπως μπάλες κανονιού, σφαίρες από τυφέκια και σφαίρες από πιστόλια, αλλά και σπαθιά», εξηγεί ο Magnus Stibéus.
Πολύτιμη πηγή πληροφοριών και ιστορικής γνώσης
Η δυνατότητα ταυτόχρονης έρευνας τόσο εκτεταμένων τμημάτων της μεσαιωνικής πόλης καθιστά το έργο μοναδικό.
Τα ερείπια κτιρίων και στρωμάτων πολιτισμού, αποτελούν ένα ιστορικό αρχείο που περιέχει τεράστιες ποσότητες πληροφοριών και ιστορίας σχετικά με τις πολιτικές και οικονομικές φιλοδοξίες, την καθημερινή ζωή και τις συνθήκες διαβίωσης των προηγούμενων γενεών. «Εμβαθύνουμε σε εκτεταμένες περιοχές της μεσαιωνικής πόλης και γνωρίζουμε τα ίχνη της κοινωνικής και οικονομικής ύπαρξης διαφορετικών ομάδων: έμποροι, τεχνίτες, αξιωματούχοι, κληρικοί, πλούσιοι και φτωχοί», λέει ο Magnus Stibéus.
Πηγή: enikos.gr
με Αριθμό Μητρώου 12691
