Άρθρο του Guardian για τις επιπτώσεις που έχουν στον άνθρωπο και τον πλανήτη οι ακραίοι καύσωνες, παρουσιάζει το νέο ερώτημα που θα απασχολεί πλέον ειδικούς και πολίτες: “Πόσο επικίνδυνη θα είναι η θερμοκρασία στην περιοχή σας σήμερα;”. Η ερώτηση αυτή θα αντικαταστήσει σύντομα την κλασσική ερώτηση “τι καιρό θα κάνει αύριο;”, και ήδη οι Έλληνες επιστήμονες εργάζονται πάνω σε αυτή την πλατφόρμα!
Σύνταξη: ecozen.gr
Πιο αναλυτικά, η έρευνα του Guardian που φέρει τον τίτλο: “Έχουμε σοβαρό πρόβλημα: Γιατί ένας θερμότερος κόσμος θα κάνει κακό στην υγεία μας”, εξηγεί πόσο οι ακραίοι καύσωνες επηρεάζουν την υγεία μας. Είναι χαρακτηριστικό ότι ο Gregory Wellenius, καθηγητής περιβαλλοντικής υγείας στη Σχολή Δημόσιας Υγείας του Πανεπιστημίου της Βοστώνης επισημαίνει ότι πρέπει να αλλάξουμε τον τρόπο με τον οποίο μιλάμε για την ακραία ζέστη. Αντί να λέμε στους ανθρώπους απλά πόσο ζέστη κάνει, θα ήταν πιο αποτελεσματικό “να τους πούμε πόσο επικίνδυνη είναι η θερμοκρασία αύριο ή σήμερα”, καθώς αυτή μπορεί να ποικίλλει ανάλογα με τη χρονική στιγμή της εποχής.
Σύμφωνα με το άρθρο του Guardian για όλα όσα συνεπάγονται οι ακραίοι καύσωνες “όταν τα «40άρια» ξεκίνησαν να εμφανίζονται πέρυσι το καλοκαίρι σε διάφορες ευρωπαϊκές πόλεις και οι δρόμοι άδειασαν, η εικόνα άφηνε μια αίσθηση δυστοπίας”, εξηγεί ο Δρ Laurence Wainwright, ακαδημαϊκός βιωσιμότητας και ψυχιατρικής στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης Ωστόσο, ενώ περίμενε ότι αυτό θα ήταν «ένα πραγματικό κάλεσμα αφύπνισης» για τις ολοένα και πιο επικίνδυνες θερμοκρασίες του κόσμου – που οδήγησαν σε έναν ευρωπαϊκό καύσωνα που σκότωσε περισσότερους από 60.000 ανθρώπους πέρυσι – δεν κατάφερε να κινητοποιήσει αρκετό κόσμο.
Στο άρθρο που υπογράφει η δημοσιογράφος Charlotte Lytton Τι συμβαίνει στο σώμα μας κατά τον καύσωνα
Καθώς ο Guardian ερευνά τι προκαλούν στον οργανισμό οι ακραίοι καύσωνες, διαπιστώνεται ότι όταν το ανθρώπινο σώμα εκτίθεται σε υπερβολική ζέστη, προσπαθεί να διατηρήσει την εσωτερική του θερμοκρασία ιδρώνοντας – που σας δροσίζει καθώς εξατμίζονται τα σφαιρίδια της εφίδρωσης – και εκτρέποντας πρόσθετη ροή αίματος στο δέρμα, η οποία επιτρέπει επιπλέον απώλεια θερμότητας μέσω μεταφοράς.
«Η πρόκληση με αυτό είναι ότι η εφίδρωση προκαλεί απώλεια νερού, κάτι που μπορεί να οδηγήσει σε αφυδάτωση», εξηγεί ο Gregory Wellenius, στον Guardian. Και όσον αφορά την αυξημένη ροή αίματος στο δέρμα: «Υπάρχει λιγότερη ροή αίματος σε άλλες περιοχές του σώματος, σε άλλα όργανα – και έτσι η καρδιά σας πρέπει να εργαστεί λίγο πιο σκληρά και τα νεφρά σας πρέπει να δουλέψουν λίγο πιο σκληρά. Ακόμη και υγιείς άνθρωποι μπορούν να βιώσουν συνέπειες από αυτές τις αλλαγές στη ροή του αίματος και τις αλλαγές στην εφίδρωση».
Σύμφωνα με τον Guardian και τα δεινά που προκαλούν οι ακραίοι καύσωνες, μια μελέτη που δημοσιεύτηκε πέρυσι στο American Journal of Kidney Disease διαπίστωσε ότι τα επείγοντα περιστατικά αυξήθηκαν μεταξύ 1,7% και 3,1% τις πολύ ζεστές μέρες. Όσο πιο σκληρά χρειάζεται να δουλέψουν τα όργανα, τόσο περισσότερο στρες βιώνουν – προκαλώντας πιθανούς θανάτους όταν συνδυάζονται με άλλες τυπικές παρενέργειες του καύσωνα, όπως αφυδάτωση και υπερθερμία.
Κατά 98% σε 1 από τα επόμενα 5 χρόνια η θερμοκρασία θα κάνει ρεκόρ όλων των εποχών!
Ο ζεστός καιρός μπορεί επίσης να έχει σημαντική επίδραση στην ποιότητα του αέρα, μειώνοντας τη λειτουργία των πνευμόνων: η μακροχρόνια έκθεση στη ρύπανση του όζοντος, η οποία επιδεινώνεται από τη ζέστη, συνδέεται με 1 εκατομμύριο πρόωρους θανάτους κάθε χρόνο. Ο κόσμος έχει αυξήσει την θερμοκρασία του κατά περίπου 1,3 βαθμούς Κελσίου τον περασμένο αιώνα, με τις θερμοκρασίες να φτάσουν σε επίπεδα ρεκόρ μέσα στα επόμενα τέσσερα χρόνια. Υπάρχει 98% πιθανότητα τουλάχιστον ένα από τα επόμενα πέντε χρόνια να είναι το πιο καυτό που έχει υπάρξει ποτέ.
Οι μολυσματικές ασθένειες
Κι ενώ ο πλανήτης υπερθερμαίνεται, οι μολυσματικές ασθένειες εξαπλώνονται. Οι αλλαγές στη θερμοκρασία, την υγρασία και τις βροχοπτώσεις αποδεικνύονται πρόσφορο έδαφος για τη μετάδοση ασθενειών όπως η ελονοσία, ο ιός Ζίκα, η τσικουνγκούνια και η χολέρα σε περιοχές όπου προηγουμένως ήταν άγνωστες. Και όσο πιο ζεστός είναι ο καιρός, τόσο πιο πιθανό είναι οι άνθρωποι να στραφούν στο νερό, μια άλλη εστία κινδύνου ασθένειας, για να δροσιστούν.
«Εάν η ασθένεια μεταδίδεται από έναν φορέα όπως τα κουνούπια ή τα τσιμπούρια, οι υψηλότερες θερμοκρασίες μπορούν να αυξήσουν τη δραστηριότητα του φορέα και την αποτελεσματικότητα με την οποία μεταδίδουν ασθένειες στον άνθρωπο», περιγράφει η Eline Vanuytrecht, ειδικός στο Ευρωπαϊκό Παρατηρητήριο για το κλίμα και την υγεία στον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Περιβάλλοντος. Πέρυσι, μια έκθεση του ΕΟΧ προειδοποίησε ότι οι Ευρωπαίοι θα διέτρεχαν αυξημένο κίνδυνο μολυσματικών ασθενειών εάν δεν αντιμετωπιστεί η παγκόσμια θέρμανση. Μια έρευνα που δημοσιεύτηκε στο Nature Climate Change μήνες νωρίτερα σημείωσε ότι το 58% των μολυσματικών ασθενειών είχαν επιδεινωθεί από την κλιματική αλλαγή.
Ο σοβαρός αντίκτυπος στην ψυχική υγεία
Η Vanuytrecht λέει ότι οι καύσωνες μπορούν επίσης να «αλλάξουν την ανθρώπινη συμπεριφορά και την αντίληψη του κινδύνου». Μελέτες έχουν δείξει σημαντικό αντίκτυπο στην ψυχική, καθώς και στη σωματική υγεία ενόψει της υπερβολικής ζέστης, με αρκετές να καταγράφουν αυξημένο κίνδυνο αυτοκτονίας και μια αύξηση στις επισκέψεις στα επείγοντα για καταστάσεις ψυχικής υγείας σε πολύ ζεστές μέρες. Τα επίπεδα βίας με όπλα έχουν επίσης αυξηθεί στις ΗΠΑ, με σχεδόν 8.000 πυροβολισμούς να αποδίδονται σε «ακραία ζέστη» πέρυσι.
Ερευνώντας τον αντίκτυπο των θερμοκρασιών ρεκόρ στην ψυχική υγεία, ο Wainwright παραδέχεται ότι ήταν «πολύ σοκαρισμένος με ορισμένα ευρήματα», συμπεριλαμβανομένης της «αύξησης των συνολικών ποσοστών θνησιμότητας σε καταστάσεις ψυχικής υγείας ή επιδείνωσης των συμπτωμάτων, προκαλώντας υποτροπή σε μια ορισμένη φάση μιας κατάστασης, όπως η μανία, η οποία είναι μια επικίνδυνη φάση». Λέει ότι για τον γενικό πληθυσμό, δεν υπάρχει σοβαρός λόγος ανησυχίας, καθώς η επίδραση της ακραίας ζέστης θα είναι «ελάχιστη έως μέτρια».
Η έρευνά του διαπίστωσε επίσης ότι ορισμένα φάρμακα μπορεί να λειτουργούν λιγότερο καλά όταν το σώμα είναι ζεστό και αφυδατωμένο, επιδεινώνοντας τις υπάρχουσες συνθήκες. Το λίθιο – το οποίο χρησιμοποιείται ως σταθεροποιητής της διάθεσης για καταστάσεις όπως η διπολική διαταραχή – «μπορεί να έχει ελαφρώς μειωμένη αποτελεσματικότητα». Ως προς το γιατί συμβαίνει αυτό: «Υπάρχουν πολλά που ακόμα δεν καταλαβαίνουμε», εξηγεί ο Wainwright, «αλλά βλέπουμε ότι η ζέστη έχει, σε ορισμένες περιπτώσεις, αρκετά σημαντικές επιπτώσεις».
Οι λύσεις για την αντιμετώπιση αυτής της κρίσης ποικίλλουν ευρέως, ανάλογα με το ποιον ρωτάτε. Οι περισσότεροι συμφωνούν ότι η ανάληψη δράσης από τις κυβερνήσεις για τη μείωση των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα αποτελεί προτεραιότητα (αν και ίσως όχι μεγάλη στο Ηνωμένο Βασίλειο, όπου ο πρωθυπουργός Ρίσι Σουνάκ πέταξε πρόσφατα στο Αμπερντίν για να ανακοινώσει τη χορήγηση 100 νέων αδειών πετρελαίου και φυσικού αερίου στη Βόρεια Θάλασσα). “Τα άτομα μπορούν να προστατευτούν με το να παραμένουν ενυδατωμένα, να φορούν κατάλληλα ρούχα, να αποφεύγουν την υπερβολική σωματική δραστηριότητα”, λέει ο Burkart. “Σε επίπεδο κοινότητας, είναι σημαντικό να εκπαιδεύεται το ευρύ κοινό καθώς και να εντοπίζονται οι ευάλωτες ομάδες, π.χ. οι ηλικιωμένοι που ζουν στο κέντρο των πόλεων ή οι άνθρωποι που ζουν σε κατοικίες με χαμηλό εισόδημα, και να παρέχονται κατάλληλες στρατηγικές εκπαίδευσης και παρέμβασης για τη θερμότητα-υγεία”.
Αυτό θα μπορούσε να περιλαμβάνει την παροχή πρόσβασης σε κλιματιζόμενους χώρους κατά τη διάρκεια της ακραίας ζέστης, ή την οικονομική στήριξη για κλιματισμό ώστε οι άνθρωποι να διατηρούνται πιο δροσεροί στα σπίτια τους. Ο πολεοδομικός σχεδιασμός παίζει επίσης ρόλο στον μετριασμό της ζέστης, καθώς “οι αστικοί χώροι πρασίνου, τα κατάλληλα οικοδομικά υλικά και το αυξημένο albedo [το ποσοστό της ακτινοβολίας ή του φωτός που αντανακλάται από μια επιφάνεια] μπορούν να αποτελέσουν ένα άλλο εργαλείο για τη μείωση της έκθεσης στην ακραία ζέστη”.
Ο καθηγητής Gregory Wellenius,πιστεύει ότι πρέπει να αλλάξουμε τον τρόπο με τον οποίο μιλάμε για την ακραία ζέστη. Αντί να λέμε στους ανθρώπους απλά πόσο ζέστη κάνει, θα ήταν πιο αποτελεσματικό “να τους πούμε πόσο επικίνδυνη είναι η θερμοκρασία αύριο ή σήμερα”, καθώς αυτή μπορεί να ποικίλλει ανάλογα με τη χρονική στιγμή της εποχής. Ένα πρόγραμμα στην Ελλάδα δοκιμάζει αυτό το σύστημα κατηγοριοποίησης– ένα άλλο, στην Ισπανία, εξετάζει αν η ονομασία των καυσώνων, όπως κάνουμε με τους τυφώνες, θα ωθήσει τους ανθρώπους να λάβουν περισσότερες προφυλάξεις.
Ο Wellenius επιθυμεί να δει περισσότερες “λύσεις που βασίζονται στη φύση, όπως περισσότερα δέντρα στους δρόμους και πάρκα, αυξάνοντας σε γενικές γραμμές το θόλο των δέντρων, ή ίσως χρησιμοποιώντας διαφορετικά οικοδομικά υλικά, έτσι ώστε οι πόλεις μας να συγκρατούν λιγότερη θερμότητα και να ελαχιστοποιήσουμε το φαινόμενο της αστικής θερμικής νησίδας [μια περιοχή που είναι θερμότερη από τις αντίστοιχες αγροτικές ως αποτέλεσμα των υψηλότερων επιπέδων πληθυσμού]”.
Πηγή: Guardian
με Αριθμό Μητρώου 12691
