Παγκόσμια Ημέρα για τα Παιδιά του Δρόμου

Στις 12 Απριλίου κάθε χρόνο η ημέρα είναι αφιερωμένη στα παιδιά που βρίσκονται στους δρόμους.

Η Παγκόσμια Ημέρα για τα Παιδιά του Δρόμου (International Day for Street Children) καθιερώθηκε το 2011, με πρωτοβουλία του Consortium for Street Children (CSC), μιας διεθνούς ΜΚΟ με έδρα το Λονδίνο. Στόχος της είναι να φέρει στο προσκήνιο τα προβλήματα των παιδιών του δρόμου, που ζουν χωρίς γονική υποστήριξη στις μεγαλουπόλεις του αναπτυσσόμενου κόσμου και όχι μόνο.

Παράλληλα, είναι μία υπενθύμιση προς όλες τις κυβερνήσεις ότι η Σύμβαση του ΟΗΕ για τα Δικαιώματα του Παιδιού αποτελεί νομική δέσμευση για κάθε χώρα που την έχει υπογράψει.

Τα παιδιά του δρόμου είναι ανήλικοι που ζουν και επιβιώνουν στους δρόμους. Συχνά μεγαλώνουν σε χωματερές, σε σταθμούς τραίνων ή κάτω από γέφυρες στις μεγαλουπόλεις του κόσμου. Εξαιτίας της μη ύπαρξης οικογένειας ή ύπαρξης προβληματικής οικογένειας αυτά τα παιδιά δεν μπορούν ή δεν θέλουν να επιστρέψουν στο σπίτι τους.

Οι κίνδυνοι και τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν τα παιδιά που μεγαλώνουν στο δρόμο είναι σοβαροί και καθημερινοί. Η επιβίωση αυτών των παιδιών όσο και τα δικαιώματά τους διακυβεύονται. Τα βασικότερα προβλήματα που πρέπει να αντιμετωπίσουν τα παιδιά που ζουν στους δρόμους είναι η πρόσβαση σε τροφή καθώς τα παιδιά αυτά συχνά δεν έχουν πρόσβαση σε επαρκή και υγιεινή τροφή. Είναι συχνό το πρόβλημα να μη βρίσκουν καν φαγητό αφού δε διαθέτουν χρήματα για να αγοράσουν. Τρώνε ό,τι βρουν, όποτε το βρουν με αποτέλεσμα να αντιμετωπίζουν θέματα υποσιτισμού.

Τα παιδιά του δρόμου δεν έχουν πρόσβαση σε υγειονομικές εγκαταστάσεις. Ζουν σε μέρη που δεν πληρούν στοιχειώδεις κανόνες υγιεινής και είναι βρώμικα και μολυσμένα από ασθένειες. Έτσι, πολλές φορές η υγεία τους μπαίνει σε κίνδυνο. Η χρήση ναρκωτικών και αλκοόλ είναι συχνό φαινόμενο στα παιδιά αυτά καθώς στην προσπάθειά τους να ξεφύγουν από τη θλιβερή πραγματικότητα που ζουν καταφεύγουν σε ουσίες όπως η κάνναβη, το αλκοόλ και τα ναρκωτικά.

Τα παιδιά του δρόμου δεν έχουν πρόσβαση στην εκπαίδευση και κατά συνέπεια δεν έχουν τις ίδιες ευκαιρίες με τα υπόλοιπα παιδιά. Στην πραγματικότητα, επειδή δεν βλέπουν κανένα μέλλον για τον εαυτό τους, αποθαρρύνονται από το να βρουν μία δουλειά και να εγκαταλείψουν τους δρόμους.

Η αντιμετώπιση πρέπει να είναι ξεχωριστή για το κάθε ένα παιδί αφού είναι μια ξεχωριστή περίπτωση. Προκειμένου να κατανοήσουμε καλύτερα τα παιδιά του δρόμου είναι σημαντικό να τα προσεγγίσουμε χωρίς προκαταλήψεις. Ακόμη, να τα φέρουμε σε επαφή με τα κατάλληλα ιδρύματα και άτομα που μπορούν να καταλάβουν σε βάθος την κατάστασή τους.

Τα παιδιά του δρόμου στην Ελλάδα είναι ένα φαινόμενο στενά συνδεδεμένο με το human trafficking. Παρότι οι αριθμοί τους μειώνονται τα τελευταία χρόνια και έχουν ληφθεί νομοθετικές πρωτοβουλίες κατά του trafficking, υπάρχει ακόμη η γενική αποτυχία των κυβερνώντων να προστατέψουν πλήρως αυτά τα παιδιά. Οι κύριες ασχολίες των παιδιών που ζουν στους δρόμους μεγαλουπόλεων όπως η Αθήνα είναι η επαιτεία αλλά και άλλες παράνομες δράσεις όπως η εμπορία ναρκωτικών, η πορνεία και λοιπά. Το ελληνικό κράτος, σε συνεργασία με ΜΚΟ κάνει προσπάθειες για την διαχείριση του φαινομένου, ωστόσο χρειάζεται ακόμη πιο εντατική παρέμβαση προκειμένου να εξαλειφθεί το φαινόμενο.

Πηγή: Παγκόσμια Ημέρα για τα Παιδιά του Δρόμου

www.humanium.org , wikipedia.org