COVID-19: Η θεραπεία με remdesivir ίσως αυξάνει τη διάρκεια νοσηλείας

Σύνταξη: ecozen.gr

Η θεραπεία με remdesivir μπορεί να αυξάνει, αντί να βοηθά, τη διάρκεια νοσηλείας σε ασθενείς με COVID-19. Αυτό προκύπτει από νέα μελέτη που δημοσιεύθηκε στο  ιατρικό περιοδικό JAMA.

Αποδεκτή και εγκεκριμένη έως τώρα θεραπεία

Η θεραπεία με remdesivir αποτελεί μια από τις εγκεκριμένες θεραπείες για την αντιμετώπιση της COVID-19 σε ασθενείς με σοβαρή που χρειάζονται νοσηλεία. Σε πρόσφατη μελέτη από τις ΗΠΑ όμως,  η αποτελεσματικότητά της αμφισβητείται. Τόσο όσον αφορά στην επίδρασή της στην επιβίωση, που ούτως ή άλλως δεν έχει αποδειχθεί. Αλλά και όσον αφορά στην επίδραση στη συντόμευση της νοσηλείας.

Τι λέει η μελέτη

Οι καθηγητές της Θεραπευτικής Κλινικής της Ιατρικής Σχολής του ΕΚΠΑ, Ευστάθιος Καστρίτης και Θάνος Δημόπουλος (πρύτανης ΕΚΠΑ) μεταφέρουν τα στοιχεία. Αυτή η αναδρομική μελέτη κοόρτης χρησιμοποίησε δεδομένα από τη Veterans Health Administration (VHA) (νοσοκομεία που νοσηλεύουν κυρίως αποστράτους). Από 123 νοσοκομεία και αφορούσε ασθενείς που νοσηλεύθηκαν με επιβεβαιωμένη COVID-19. Από την 1η Μαΐου έως τις 8 Οκτωβρίου 2020. Έγινε  αντιστοίχιση της βαθμονόμησης της κλινικής κατάστασης των ασθενών που ξεκίνησαν θεραπεία με remdesivir. Με ασθενείς που δεν είχαν ξεκινήσει θεραπεία με remdesivir την ίδια ημέρα νοσηλείας. Τα κύρια καταληκτικά σημεία της μελέτης ήταν ο θάνατος εντός 30 ημερών από την έναρξη της θεραπείας με remdesivir. Ή η αντίστοιχη ημέρα νοσηλείας για τα αντίστοιχα άτομα της ομάδας ελέγχου και χρόνος για μέχρι την έξοδο από το νοσοκομείο.

Στατιστικά

Η αρχική ομάδα περιελάμβανε 5.898 ασθενείς, 2374 (40,3%) από τους οποίους έλαβαν θεραπεία με remdesivir (2238 άνδρες [94,3%]  με μέση ηλικία 67,8  έτη). Και 3524 (59,7%) που δεν έλαβε ποτέ θεραπεία με remdesivir (3302 άνδρες [93,7%] με  μέση ηλικία 67  έτη]. Μετά την αντιστοίχιση της βαθμονόμησης της κλινικής κατάστασης, η ανάλυση περιέλαβε 1.172 ασθενείς που έλαβαν remdesivir και 1172 μάρτυρες. Δηλαδή άτομα στην ομάδα ελέγχου που δεν έλαβαν το φάρμακο. Οι ασθενείς που έλαβαν remdesivir και η ομάδα ελέγχου είχαν  παρόμοια χαρακτηριστικά. Όσον αφορά ατην ηλικία (μέση ηλικία 66,6  έτη έναντι 67,5  έτη), το φύλο (1101 άνδρες [93,9%] και στις δύο ομάδες). Επίσης, τη χρήση δεξαμεθαζόνης (559 [47,7%] και στις δυο ομάδες), τη νοσηλεία σε ΜΕΘ (242 [20,7%] έναντι 234 [19,1%]) και χρήση μηχανικού αερισμού (διασωλήνωση) (69 [5,9%] έναντι 45 [3,8%]).

Σημαντική διαφορά

Η θεραπεία με remdesivir δεν συσχετίστηκε με τη θνησιμότητα στις 30 ημέρες. 143 λήπτες remdesivir [12,2%] έναντι 124 στην ομάδα ελέγχου κατέληξαν [10,6%], με λόγο σχετικού κινδύνου 1,06). Τα αποτελέσματα ήταν παρόμοια για τα άτομα που έλαβαν δεξαμεθαζόνη. Έναντι αυτών που δεν έλαβαν δεξαμεθαζόνη κατά την έναρξη της θεραπείας με remdesivir. Όμως, οι ασθενείς που έλαβαν remdesivir είχαν μεγαλύτερο διάμεσο χρόνο έως την έξοδο από το νοσοκομείο. Σε σύγκριση με τους αντίστοιχους μάρτυρες (6 ημέρες έναντι 3 ημερών). Αυτή η διαφορά ήταν στατιστικά σημαντική (P <.001)

Παρατεταμένη παραμονή στο νοσοκομείο

Συνεπώς σε αυτή τη μελέτη κοορτής σε νοσηλευόμενους  βετεράνους με COVID-19, στις ΗΠΑ, η θεραπεία με remdesivir δεν συσχετίστηκε ούτε με βελτιωμένη επιβίωση. Αντίθετα συσχετίστηκε με παρατεταμένη παραμονή στο νοσοκομείο. Συνεπώς, η τακτική χρήση του remdesivir μπορεί να σχετίζεται με αυξημένη χρήση νοσοκομειακών κρεβατιών, ενώ δεν σχετίζεται με βελτιώσεις στην επιβίωση. Οι συντάκτες της μελέτης αναφέρουν ότι είναι πιθανό οι κλινικοί γιατροί να μη δίνουν εξιτήριο σε ασθενείς. Που πληρούσαν τα κριτήρια για την έξοδο από το νοσοκομείο, έως ότου ολοκληρωθεί η χορήγηση  του remdesivir, καθώς το remdesivir χορηγείται μόνο ενδοφλεβίως.