Το λιώσιμο των πάγων στη Γροιλανδία ρυπαίνει τις ακτές με υδράργυρο

Το λιωμένο τμήμα πάγου της Γροιλανδίας απελευθερώνει μια συγκλονιστική ποσότητα υδραργύρου στα ποτάμια και τα φιόρδ της χώρας.

Κατά τη διάρκεια των τριών παγετώνων στα νοτιοδυτικά, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι τα παράκτια οικοσυστήματα κολυμπούν σε υψηλές συγκεντρώσεις βαρέων μετάλλων, τα οποία μπορούν να συσσωρευτούν στον ιστό των τροφίμων, σε τοξικά επίπεδα.

Η ποσότητα υδραργύρου, που παρατηρήθηκε σε τρεις παγετώδεις ποταμούς και τρία φιόρδ στη Γροιλανδία, ήταν από τις χειρότερες στην ιστορία. Στην πραγματικότητα, οι ερευνητές υποστηρίζουν πως αυτού του μεγέθους οι συγκεντρώσεις, συνδυάζονται μόνο με τις μολυσμένες πλωτές οδούς της Βιομηχανικής Κίνας, η οποία γενικά ευθύνεται περίπου για το ένα τρίτο της παγκόσμιας ρύπανσης από υδράργυρο.

Ανυπολόγιστη η απορροή του παγιδευμένου υδράργυρου στο περιβάλλον

Καθώς οι παγετώνες της Γροιλανδίας συνεχίζουν να λιώνουν, οι ειδικοί ανησυχούν ότι ακόμη περισσότερος παγιδευμένος υδράργυρος (Hg) θα μπορούσε κάποια μέρα να απελευθερωθεί στο περιβάλλον.

‘’Αυτή η μεγάλη, μη υπολογίσιμη και κλιματικά ευαίσθητη πηγή Hg δεν έχει ληφθεί υπόψη στους τρέχοντες παγκόσμιους προϋπολογισμούς Hg και στις στρατηγικές διαχείρισης του Hg, αλλά θα πρέπει να αξιολογηθεί επειγόντως, λαμβάνοντας υπόψη τις ανθρώπινες και οικονομικές επιπτώσεις της αυξημένης έκθεσης σε Hg”, προειδοποιούν οι συγγραφείς της νέας μελέτης’’.

Ο υδράργυρος είναι ένα φυσικό και διαδεδομένο στοιχείο, που απελευθερώνεται από πυρκαγιές, ηφαιστειακές εκρήξεις και διάβρωση. Ωστόσο, τα τελευταία 150 χρόνια, η βιομηχανική δραστηριότητα ευθύνεται για την αυξημένη  διοχέτευση αυτού του ρύπο στην ατμόσφαιρα.

Καθώς το μέταλλο μετακινείται σταδιακά από πάνω, το στοιχείο περνά από τον ένα οργανισμό στον άλλο, συγκεντρωμένο σταδιακά στην τροφική αλυσίδα. Άνθρωποι και ζώα στην Αρκτική είναι πιο πιθανό να καταναλώνουν τοξικά επίπεδα υδραργύρου από τα τρόφιμα και το νερό τους, πιθανώς επειδή η παγκόσμια κυκλοφορία μεταφέρει αυτά τα βαρέα μέταλλα στο βορρά. Επιπλέον, αυξανόμενες ποσότητες υδραργύρου διοχετεύονται στους παγετώνες, το χιόνι και τον πάγο. Κατά συνέπεια, μπορούν να εκρέσουν στις τοπικές πλωτές οδούς ή να ανέβουν στην ατμόσφαιρα.

Τι μας αποκαλύπτουν οι μελέτες

Προηγούμενες μελέτες έχουν δείξει μέτριες συγκεντρώσεις υδραργύρου σε απορροή από την τήξη των παγετώνων, αλλά οι συγκεντρώσεις που βρέθηκαν στη Γροιλανδία είναι δύο τάξεις μεγέθους υψηλότερες από αυτές που έχουν ανακαλύψει οι επιστήμονες σε άλλους ποταμούς της Αρκτικής.

‘’Δεν περιμέναμε ότι θα υπήρχε υδράργυρος οπουδήποτε κοντά στο παγετώδες νερό σε αυτή την περιοχή’’, δήλωσε ο κλιματικός επιστήμονας Rob Spencer, του Florida State University (FSU). ‘’Φυσικά, υπάρχουν υποθέσεις σχετικά με το τι οδηγεί σε αυτές τις υψηλές συγκεντρώσεις υδραργύρου, αλλά αυτά τα ευρήματα έχουν δημιουργήσει μια σειρά από ερωτήματα για τα οποία δεν έχουμε ακόμη τις απαντήσεις’’, συμπλήρωσε.

Δεδομένης της τεράστιας ποσότητας υδραργύρου που ανακαλύφθηκε και της έλλειψης σημαντικής βιομηχανικής παρουσίας στην περιοχή, οι ερευνητές πιστεύουν ότι αυτές οι υψηλές συγκεντρώσεις πιθανώς δεν προέρχονται από βιομηχανικές πηγές.

Αντ’αυτού, μπορεί να προέρχονται από τη διάβρωση του βράχου κάτω από το πάγο της Γροιλανδίας, το οποίο είναι φυσικά πλούσιο σε υδράργυρο και αυξάνεται όλο και περισσότερο εκτεθειμένο με την κλιματική αλλαγή.

Υποθέσεις και προσπάθειες διαχείρισης

Εάν οι υποθέσεις είναι σωστές, η Γροιλανδία μπορεί κάλλιστα να είναι μια παραμελειμένη εστία φυσικών εκπομπών-παγιδευμένου στον πάγο-υδραργύρου, εδώ και χιλιετίες. Ακόμα κι αν από αύριο περιορίσουμε τις βιομηχανικές εκπομπές υδραργύρου, η ταχεία τήξη όλων αυτών των πάγων θα μπορούσε να σαμποτάρει τις ανθρώπινες προσπάθειες για τη μείωση της ρύπανσης από αυτό το βαρύ μέταλλο σε ασφαλή επίπεδα.

‘’Όλες οι προσπάθειες για τη διαχείριση του υδραργύρου, μέχρι στιγμής, προήλθαν από την ιδέα ότι οι αυξανόμενες συγκεντρώσεις που βλέπουμε σε όλο το οικοσύστημα, προέρχονται κυρίως από την άμεση ανθρώπινη παρέμβαση. Ο υδράργυρος που προέρχεται από κλιματικά ευαίσθητα περιβάλλοντα, όπως οι παγετώνες, θα μπορούσε να είναι μια πηγή που είναι πολύ πιο δύσκολο να διαχειριστεί’’, εξηγεί ο περιβαλλοντικός βιογεωχημικός Jon Hawkings από το FSU και το Γερμανικό Κέντρο Ερευνών για Γεωεπιστήμες.

Δεδομένου ότι η Γροιλανδία είναι σημαντικός εξαγωγέας θαλασσινών και η περιοχή φιλοξενεί πολύτιμα θαλάσσια οικοσυστήματα, θα είναι ευκολότερο να ανακαλύψουμε τι συμβαίνει.

Σύμφωνα με μελέτη του Nature Geoscience

Πηγή: sciencealert.com