Πώς τα αερολύματα οδηγούν τη βροχή

Νέα έρευνα του MIT, δείχνει πως οι εκπομπές αερίων των τελευταίων 165 ετών έχουν αρχίσει πλέον να επηρεάζουν την ατμόσφαιρα και κυρίως το κλίμα. Τα αιωρούμενα σωματίδια που έχουν συγκεντρωθεί σε σύννεφα, έχουν αλλοιώσει ακόμα και τις βροχοπτώσεις – χιονοπτώσεις.

Αν και τα αποτελέσματα για τις επιπτώσεις που έχουν οι εκπομπές αερίων από μονάδες ηλεκτροπαραγωγής, καυσαερίων των οχημάτων και άλλες, στη δημόσια υγεία είναι γνωστές, οι επιπτώσεις τους στο κλίμα δεν έχουν γίνει κατανοητές.

Οι επιστήμονες έχουν επισημάνει ότι τα αερολύματα μπορούν να μειώσουν τη θερμοκρασία της επιφάνειας, είτε απευθείας,αντανακλώντας το φως του ήλιου προς τον ουρανό, είτε έμμεσα, με την αύξηση της ανακλαστικότητας των νεφών, αν και μέχρι τώρα δεν έχουν καταλάβει τον ρόλο που παίζουν αυτά τα αιωρούμενα σωματίδια στη διαμόρφωση της κατανομής των βροχοπτώσεων και χιονοπτώσεων στον πλανήτη.

Σύμφωνα με μια νέα μελέτη του ΜΙΤ στο “Geophysical Research Letters”, οι επιπτώσεις των ανθρωπογενών αερολυμάτων ασκούν ισχυρή επιρροή στον καθορισμό όπου οι αυξήσεις και οι μειώσεις καθίζησης λαμβάνουν χώρα σε όλη την υδρόγειο.

Ανατρέχοντας σε ιστορικές προσομοιώσεις με μοντέλα που αντιπροσωπεύουν τις αλληλεπιδράσεις των αερολυμάτων με πολύ μεγαλύτερη ακρίβεια από ό, τι σε προηγούμενες αναλύσεις, η μελέτη του ΜΙΤ δείχνει ότι η κατανομή των βροχοπτώσεων κατά το δεύτερο μισό του 20ου αιώνα κυριαρχείται από τις επιπτώσεις των ανθρωπογενών αερολυμάτων πάνω από τους τροπικούς, και επίσης επηρεάζονται ουσιαστικά σε μη τροπικές περιοχές του Βόρειου Ημισφαιρίου.

“Ενώ είναι αλήθεια ότι η συνολική μεταβολή καθίζησης ελέγχεται από τη μέση παγκόσμια αλλαγή της θερμοκρασίας, η οποία, με τη σειρά της, βασίζεται σε μεγάλο βαθμό στις εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου, η έρευνά μας δείχνει ότι τα αερολύματα έχουν επηρεάσει σημαντικά την κατανομή των αλλαγών βροχόπτωσης σε όλο τον κόσμο από την προβιομηχανική εποχή,”, λέει ο Chien Wang, ανώτερος ερευνητής στο κοινό πρόγραμμα του MIT για την Επιστήμη και την Πολιτική της πλανητικής αλλαγής και το “MIT Department of Earth, Atmospheric and Planetary Sciences”.

Χρησιμοποιώντας ιστορικές προσομοιώσεις κατά την περίοδο 1850 – 2005, η μελέτη του MIT συγκρίνει τα αποτελέσματα της με ένα σύνολο 10 μοντέλων από την πρόσφατη Coupled Model Intercomparison Project Phase 5 (CMIP5), οι οποίες αντιπροσωπεύουν τις αλληλεπιδράσεις των σύννεφων αεροσωματιδίων, με εκείνα από ένα σύνολο επτά παλαιότερων μοντέλων που υπεραπλουστεύουν αυτές τις αλληλεπιδράσεις. Τα νέα μοντέλα έδειξαν ότι τα αερολύματα με γνώμονα τις αλλαγές καταβύθισης όχι μόνο, όπου οι συγκεντρώσεις αεροζόλ ήταν ψηλά, αλλά υπήρχαν και σε μια σειρά από πολύ μακρινές θέσεις.

“Εμείς συγκρίναμε τα αποτελέσματα με και χωρίς αερολύματα από την προβιομηχανική εποχή έως το 2005, και διαπιστώσαμε ότι τα αερολύματα και μόνο μπορούν να αναγκάσουν μια αλλαγή στο μοτίβο καθίζησης,” λέει ο Wang. “Εξαιτίας της πολυπλοκότητας των νέων, φυσικών μοντέλων, μπορούμε τώρα να δούμε ότι τα αερολύματα έχουν μεγαλύτερο αντίκτυπο στην κατανομή καθίζησης από ότι κατά το παρελθόν”, συμπληρώνει.

Οι συγκεντρώσεις αερολυμάτων μπορεί να αυξηθούν ή μειωθούν, όσο τα έθνη μεγαλώνουν τις οικονομίες τους, αν δεν εφαρμόσουν άλλες πολιτικές για τον καθαρό αέρα, ή αν δεν αναπτύξουν άλλους τρόπους που θα οδηγούν σε αλλαγές στην κατανομή των βροχοπτώσεων σε όλο τον κόσμο, που θα μπορούσε να επηρεάσει δυσμενώς την οικονομία, τη γεωργία και άλλες δραστηριότητες.

Αυτά τα αποτελέσματα δείχνουν πως όποιος διαμορφώσει ένα μετριασμό της κλιματικής αλλαγής ή μια στρατηγική προσαρμογήw θα ήταν συνετό να εξετάσει τις πιθανές επιπτώσεις των αερολυμάτων και στις δύο τοπικές και παγκόσμιες τυπολογίες των ατμοσφαιρικών -μετεωρολογικών κατακρημνίσεων.