To Scold’s Bridle σε μια ελεύθερη μετάφραση σημαίνει «το χαλινάρι της γκρινιάρας». Ήταν μια τιμωρία που χρησιμοποιήθηκε επίσημα και ανεπίσημα στην Αγγλία για να πειθαρχήσει γυναίκες, που κουτσομπόλευαν ή μιλούσαν πολύ ελεύθερα.
Το όνομα της συσκευής περιγράφει τέλεια τον ρόλο της στον έλεγχο των γυναικών των οποίων ο λόγος θεωρούνταν επιθετικός ή ενοχλητικός, ιδιαίτερα προς τους συζύγους, αντιμετωπίζοντας τους τότε σύγχρονους φόβους ότι μια τέτοια ειλικρίνεια θα μπορούσε να αναστατώσει τις επικρατούσες δομές εξουσίας των φύλων στις κοινότητες.
Κάποιες φορές είχε και λεπτά καρφιά, ώστε οποιαδήποτε κίνηση της γλώσσας ήταν βέβαιο ότι θα προκαλούσε σοβαρούς τραυματισμούς στο στόμα. Το «χαλινωμένο» άτομο έβγαινε στον δρόμο και γινόταν έκθεμα στην τοπική του κοινότητα ως μια μορφή δημόσιας ταπείνωσης. Η χρήση του Scold’s Bridle φίμωσε τις γυναίκες και συμβόλιζε ότι υπέπεσαν σε κάποιο παράπτωμα.
Στη Σκωτία, υπήρχε μια πιο βάναυση εκδοχή του «Scold’s Bridle» στη διάρκεια του Μεσαίωνα, γνωστή ως «Brank», η οποία περιείχε επιπλέον δόντια που εκτείνονταν πιο μέσα στο στόμα του δράστη. Επιπλέον, μια αλυσίδα ήταν συνδεδεμένη στο πίσω μέρος της μάσκας που λειτουργούσε σαν λουρί. Το επιθετικό τράβηγμα με αυτή την αλυσίδα θα μπορούσε να προκαλέσει παραμόρφωση και απώλεια δοντιών.
Η χρήση τέτοιων ποινών παρέμεινε για αιώνες. Η πρακτική συνεχίστηκε και τον 19ο αιώνα, όταν οι Scold’s Bridles χρησιμοποιήθηκαν σε σπίτια εργατών για να πειθαρχήσουν τις απείθαρχες γυναίκες και όσες έπασχαν από αλκοολισμό.