Ο χώρος Amak’hee 4 είναι δύσκολο να χρονολογηθεί, αλλά ο αρχαιολόγος Maciej Grzelczyk του Πανεπιστημίου Jagiellonian στην Πολωνία βρήκε ότι είναι τουλάχιστον μερικών εκατοντάδων ετών.
Η αποσάθρωση αυτής της χρωστικής ουσίας και η απουσία κατοικίδιων ζώων υποδηλώνει ότι είναι αρκετά παλιά, που χρονολογείται από την εποχή των κοινωνιών κυνηγών-συλλεκτών στην περιοχή.
Στην ζωγραφιά απεικονίζονται ζώα που μοιάζουν με γκνου, βουβάλια και ακόμη και καμηλοπάρδαλη, καθώς και μια σειρά από ανθρώπινες φιγούρες με μεγάλα κεφάλια. Αλλά μια ομάδα ξεχωρίζει.
«Ιδιαίτερα αξιοσημείωτη μεταξύ των ζωγραφιών στο Amak’hee 4 είναι μια σκηνή που επικεντρώνεται γύρω από τρεις φιγούρες», έγραψε ο Grzelczyk στην εργασία του, που δημοσιεύθηκε το 2021.
«Σε αυτό το τρίο, οι φιγούρες φαίνεται να διαθέτουν κεφάλια βουβαλιών».
Σύμφωνα με τα συμπεράσματα της εργασίας που δημοσιεύτηκε στο Antiquity, η κουλτούρα των ανθρώπων Sandawe, (σ.σ αυτόχθονη εθνοτική ομάδα της Νοτιανατολικής Αφρικής με έδρα την περιοχή Chemba kwamtoro της περιφέρειας Dodoma στην κεντρική Τανζανία. Το 2000, ο πληθυσμός του Sandawe εκτιμήθηκε σε 40.000.) οι οποίοι κατάγονται από εκείνους που κατοικούσαν στην περιοχή, δεν περιλαμβάνει μοτίβα ανθρώπων με κεφάλι βουβαλιών ή ανθρώπων που μπορούν να μεταμορφωθούν σε βουβάλια (ή αντίστροφα), οπότε οι εικόνες μπορεί να απεικονίζουν κάτι άλλο.
Όποιες κι αν είναι αυτές, οι παράξενες φιγούρες στις τοιχογραφίες δεν είναι χωρίς προηγούμενο. Όχι μακριά από το Amak’hee 4, στην περιοχή Kondoa στην κεντρική Τανζανία, δύο βραχογραφίες έχουν ιδιαίτερη ομοιότητα με το τρίο.
Στη θέση Kolo B2, μέσα από τις τοιχογραφίες απεικονίζονται τρεις μορφές όρθιες μαζί. Στο Kolo B1, τρεις μορφές απεικονίζονται οριζόντια, αν και ξαπλωμένες στο έδαφος.
Και οι τρεις τοποθεσίες παρουσιάζουν παρόμοιες μορφές, με μεγάλα κεφάλια, αν και οι φιγούρες Kolo φέρουν ριγέ μοτίβο, που ερμηνεύεται ως κόμμωση. (Άλλες φιγούρες Kondoa ερμηνεύονται ότι έχουν περίτεχνα χτενίσματα).
Και στις τρεις τοποθεσίες, οι φιγούρες συνδέονται με μια γραμμή κατά μήκος του μεσαίου τμήματος τους. Και οι τρεις έχουν παρόμοιες κατευθύνσεις των χεριών και των βραχιόνων.
«Οι φιγούρες από το Amak’hee 4 είναι αισθητά μεγαλύτερες από εκείνες στο Kolo, και καθιστούν αυτό το μοτίβο ένα κεντρικό σημείο εστίασης γύρω από το οποίο φαίνεται να λαμβάνει χώρα η υπόλοιπη αφήγηση. Αντίθετα, οι εικόνες στο Kolo είναι μεμονωμένες απεικονίσεις, χωρίς σαφή σύνδεση με τις υπόλοιπες ζωγραφιές», έγραψε ο Grzelczyk.