Έξι Έλληνες του κόσμου για το περιβάλλον

Ν.Υόρκη, Λουτρά Ωραίας Ελένης και …Μπαλί, τρείς τόποι, για τρία αδέρφια…

Ο δημοσιογράφος Δημήτρης Φιλιππίδης γεννήθηκε στην Καβάλα όπου και μεγάλωσε και αφού έκανε έναν … κύκλο μεταξύ Αγγλίας (όπου σπούδασε πολιτικές επιστήμες και διεθνείς σχέσεις) και Αθήνας, μετακόμισε στη μακρινή Νέα Υόρκη όπου ζει και εργάζεται από το 2007!

Σήμερα είναι ανταποκριτής της τηλεόρασης του Αlpha της Ελλάδας και ανταποκριτής του Sigma Tv της Κύπρου ενώ έχει καθημερινό τρίωρο ραδιοφωνικό πρόγραμμα στον κορυφαίο ραδιοφωνικό σταθμό του απόδημου ελληνισμού τον Hellas FM της Νέας Υόρκης. Παράλληλα εδώ και μερικούς μήνες εργάζεται και  στο real estate, μια ενασχόλησή που τον γοήτευε πάντα.

Ο ίδιος είναι Φυσιολάτρης και λατρεύει να ανακαλύπτει νέα τοπία σε κάθε γωνιά του πλανήτη. Μάλιστα τα καλοκαίρια στηρίζει την ΜΚΟ OZON, του αδελφού του Αναστάσιου, που δραστηριοποιείται στον καθαρισμό ακτών με σημαντική παρουσία σε περιβαλλοντικά προγράμματα. Τέλος έχει έναν δίδυμο αδελφό στο Μπαλί της Ινδονησίας

“Μεγάλωσα σε μία πανέμορφη παραλιακή πόλη στη βόρεια Ελλάδα την Καβάλα. Εκεί, παρότι μέναμε στον αστικό ιστό, έμαθα όχι απλά να αγαπάω αλλά και να σέβομαι το φυσικό περιβάλλον, τη θάλασσα, το δάσος, το βουνό», περιγράφει στο ecozen.gr μιλώντας από τον ραδιοφωνικό σταθμό στη Ν. Υόρκη ο Δημήτρης Φιλιππίδης.

“Εκεί έμαθα και συνειδητοποίησα ότι το περιβάλλον δεν χρωστάει στον άνθρωπο τίποτα αλλά ο άνθρωπος χρωστάει στο περιβάλλον. Αυτή η φιλοσοφία με ακολούθησε και στην Αγγλία που πήγα έπειτα για σπουδές αλλά κυρίως στην Αμερική, σε μία χώρα όπου υπάρχει μεγάλος σεβασμός για το περιβάλλον παράλληλα με την παιδεία που δίνεται στα παιδιά.

Στις Ηνωμένες Πολιτείες έζησα για αρκετά χρόνια μέσα στην πόλη και έμαθα τους αυστηρούς κανόνες της ανακύκλωσης καθώς και κανόνες που σε κάθε περίπτωση δεν προστατεύουν απλά το περιβάλλον αλλά βελτιώνουν την καθημερινότητά μας.

Τα τελευταία χρόνια έχοντας μετακομίσει με την οικογένεια μου στο Λονγκ Άιλαντ εδώ που η φύση είναι πραγματικά εντυπωσιακή και το πράσινο κυριαρχεί καθώς δεν υπάρχουν ψηλά κτίρια, έμαθα ακόμα περισσότερο να αγαπώ και να σέβομαι την φύση.

Ακόμα και στο ψάρεμα οι κανόνες είναι τόσο καθαροί και αυστηροί ταυτόχρονα,  που συνειδητοποιείς τον λόγο της εφαρμογής τους.

Μικρά πράγματα στην καθημερινότητα ζώντας εδώ στις ΗΠΑ  θεωρώ ότι με έκαναν καλύτερο άνθρωπο απέναντι στο περιβάλλον, συνήθειες που εδώ πλέον στη ζωή μου είναι δεδομένες αλλά στην πατρίδα μας στην Ελλάδα πολλές φορές είναι το ζητούμενο. Τα καλοκαίρια που επισκεπτόμαστε με την οικογένειά μου την Ελλάδα, πολλές φορές αναρωτιέμαι πως μπορεί  και μία από τις  πιο όμορφες χώρες του κόσμου να μην σέβονται όσο θα έπρεπε το περιβάλλον και αυτό είναι κάτι το οποίο με στεναχωρεί σε  μεγάλο βαθμό. Λατρεύω το περπάτημα μέσα σε δάση και σε λίμνες σε βουνά και σε παραλίες και νομίζω αυτό είναι και ο πιο ασφαλής τρόπος για να σεβαστούμε το περιβάλλον. Να καταλάβουμε ότι τελικά αυτά που εμείς κάνουμε στο περιβάλλον γυρνάνε πίσω, το σεβόμαστε και μας σέβεται, το πληγώνουμε, μας πληγώνει.

Σε πολλά σχολεία το μάθημα της περιβαλλοντικής συνείδησης είναι υποχρεωτικό και μερικά πράγματα της καθημερινότητας γίνονται τρόπος ζωής. Για παράδειγμα  ειναι τεράστια τα πρόστιμα για όποιον πετάξει μπάζα σε ρέματα, για όποιον λερώσει τους δρόμους, για όποιον μολύνει τους υδάτινους ορίζοντες. Κι αυτό που κάνει εντύπωση είναι ότι υπάλληλοι της καθαριότητας αντιμετωπίζονται όχι ως οι σκουπιδιάρηδες αλλά ως υπάλληλοι που κάνουν ότι μπορούν για την δική μας ευμάρεια και την δική μας καθημερινότητα.

Μάλιστα θεωρώ οτι την παγκόσμια ημέρα για το περιβάλλον  θα πρέπει να την γιορτάζουμε κάθε μέρα όπως θα πρεπε να γιορτάζουμε κάθε μέρα το ότι ζούμε μέσα σε αυτό το περιβάλλον σε έναν πλανήτη που παρά τα προβλήματά του για τα οποία την ευθύνη έχουμε εμείς οι άνθρωποι ακόμα μας προσφέρει την ηρεμία, την γαλήνη, την ομορφιά του, την ποιότητα ζωής. Ζώντας στην Αμερική νιώθω τυχερός έχοντας γνωρίσει αυτούς τους κανόνες που δεν είναι τόσο για να εισπράττει χρήματα το κράτος αλλά για να εισπράττουμε το καλύτερο που μπορούμε από το περιβάλλον.

“Πριν από λίγες μέρες βρέθηκα στον Καναδά στους καταρράκτες του Νιαγάρα εκεί όπου ακόμα περισσότερο από αλλού η περιβαλλοντική συνείδηση είναι εκ των ουκ άνευ, Αποτελεί την καθημερινότητα στη ζωή των Καναδών. Όσο πιο πολύ αγαπήσουμε το περιβάλλον τόσο πιο πολύ αυτό θα μας ανεχθεί και θα μας αγαπήσει. Ακόμα και στη Νέα Υόρκη με τα επιβλητικά κτίρια και την εντυπωσιακή αρχιτεκτονική με landmarks σε κάθε γωνιά της πόλης, τα πιο όμορφα σημεία είναι εκεί που υπερτερεί η φύση εκεί που η φύση επιβάλει την ομορφιά της.

(σ.σ Αυτό που δεν γνωρίζει ο Δημήτρης και το ανακαλύπτει σε αυτές τις γραμμές είναι ότι στο άρθρο φιλοξενούνται ο δίδυμος αδερφός του Αλέξης που ζει στο Μπαλί,  αλλά και ο έτερος αδερφός του Αναστάσης που ζει στα Λουτρά Ωραίας Ελένης. Άλλωστε ο ίδιος μας ενέπνευσε να τους… εντοπίσουμε καθώς  κατά τη συνέντευξη που παραχώρσησε αναφέρθηκε στην απεριόριστη αγάπη του για τα αδέρφια του!)

Αλέξης Φιλιππίδης, ο μηχανικός που άνοιξε σουβλατζιδικο γκουρμέ στο Μπαλί

Δίδυμος αδερφός του Δημήτρη, ο Αλέξης Φιλιππίδης, δεν έχει μάθει μόνο τους κατοίκους στο Μπαλί όπου ζει τα τελευταία χρόνια να λένε “καλή όρεξη”, και να τρώνε “σουβλάκι”, αλλά έχει δημιουργήσει και μια υπέροχη οικογένεια με δυο μικρούς γιούς που τον παρακολουθούν να μιλά συχνά σε τηλεοπτικά Μέσα στην πατρίδα καταγωγής τους ,την Ελλάδα, για τη ζωή στο Μπαλί! Ο ίδιος έχει γίνει γνωστός στα ΜΜΕ με τον …τίτλο “ο μηχανικός που άνοιγε σουβλατζίδικο γκουρμέ στο Μπαλί!”

Στη συνομιλία μας, αναφέρθηκε με συγκίνηση στην αγάπη που ενώνει τα  τρία αδέρφια που ζουν σε τρείς διαφορετικές Ηπείρους! Την αδυναμία που έχουν ο ένας στον άλλον και πως τα συναισθήματά τους τους συνδέουν με έναν ξεχωριστό τρόπο παρά την τεράστια απόσταση που χωρίζει και τους τρείς.  Ο Αλέξης, έχει δημιουργήσει εστιατόριο Nostimo στο Μπαλί με γεύσεις που η χώρα φιλοξενίας και πλέον μόνιμης κατοικίας δεν γνώριζε. Ωστόσο, οι γεύσεις αγαπήθηκαν, ίσως επειδή ο Έλληνας ιδιοκτήτης του εστιατορίου έβαλε στα φαγητά του μαζί με τα μπαχάρια και τα εξαιρετικής ποιότητας υλικά και… υπερβολική δόση Ελλάδας. Πάντως, το προσωπικό του εστιατορίου, ντόπιοι άντρες και γυναίκες, απολαμβάνει να δημιουργεί και να σερβίρει τα πιάτα φορώντας μπλουζάκια που γράφουν “Καλή όρεξη” στα ελληνικά!

Και κάπου εκεί ο Αλέξης Φιλιππίδης θα περιγράψει οτι ο ίδιος λειτουργεί στην επιχείρησή του έχοντας πάντα κατά νου την προστασία του περιββάλλοντος αν και τα βήματα στη χώρα αυτή είναι εξαιρετικά μικρά. “Τα υπολλείμματα φαγητών συλλέγονται και δίνονται σε χοιροστάσια”, αλλά χρειάζονται ακόμη αρκετά βήματα, θα πεί ο ίδιος. Όπως εξηγεί, στην επιχείρησή του χρησιμοποιεί χάρτινες συσκευασίες και έχει κάνει μεγάλα βήματα για τον περιορισμό της χρήσης πλαστικών. Στην πραγματικότητα ο ίδιος εκπαιδεύει όχι μόνο το προσωπικό αλλά και τους ντόπιους πελάτες του σε αυτή τη νοοτροπία. Μάλιστα οι τουρίστες που επισκέπτονται το εστιατόριο και προέρχονται απ όλα τα μέρη του κόσμου, τον συγχαίρουν όχι μόνο για τα νόστιμα πιάτα που απολαμβάνουν στο NOSTIMO, αλλά και για το σερβίρισμα, την αισθητική και την περιβλλοντική συνείδηση που επικρατεί στον χώρο.

Αναστάσης Φιλιππίδης: Όσο Ζω Ονειρεύομαι (ΟΖΟΝ)

Πίσω στην Ελλάδα και τα Λουτρά Ωραίας Ελένης, ο Αναστάσης Φιλιππίδης, αναφέρεται με συγκίνηση στα αδέρφια του και περιγράφει σε υπερθετικό βαθμό “πόσο αγαπιόμαστε, πόσο δυνατή είναι η σχέση που έχουμε!”. Ο Αναστάσης έχει αφιερώσει όλη του τη ζωή στην προστασία του θαλάσσιου περιβάλλοντος καθώς με την οργάνωση ΟΖΟΝ που την εμπνεύστηκε απο το μότο που ακολουθεί στη ζωή του  Όσο Ζω Ονειρεύομαι, σαρώνει τις ελληνικές ακτές. Τον Ιανουάριο του 2017, η ΟΖΟΝ, με το επιχειρησιακό της σκάφος Ναυτίλος, ξεκίνησε με ιδίους πόρους και σε συνεργασία με το Εργαστήριο Θαλάσσιας Γεωλογίας και Φυσικής Ωκεανογραφίας του Πανεπιστημίου Πατρών, έργο για την αποτύπωση της ρύπανσης από θαλάσσια απορρίμματα στις δυσπρόσιτες ακτές του Σαρωνικού.

Σε ερώτηση του ecozen.gr σχετικά με το υλικό στην ιστοσελίδα του OZON θα πεί: μη ψάχνετε για κείμενα, δεν προλαβαίνουμε να κάνουμε αναρτήσεις, είμαστε συνέχεια στη θάλασσα”. 

Δεν φωτογραφίζεται δεν διαφημίζεται και παίρνει…ρεπό την Παγκόσμια Ημέρα Περιβάλλοντος: “εκείνη την ημε΄ρα, εμείς ξεκουραζόμαστε, αφήνουμε τους άλλους να κάνουν ενέργειες, εμείς ενεργούμε τις υπόλοιπες ημέρες του χρόνου”, λεει αφοπλιστικά!Ο Αναστάσης όμως δεν είναι μόνος του, καθώς μοιράζεται με τις δυο κόρες του 12 και 14 ετών αντίστοιχα την ίδια αγάπη ,την ίδια ευαισθησία και δηλώνει περήφανος πατέρας, ενω περιγράφει ως μοναδικές τις στιγμές που φτιάχνει ναυτικούς κόμπους με τις κόρες του! 

Η  Λευκαδίτισα του Μπίλεφελντ

Όπως περιγράφει στο ecozen.gr, η περιβαλλονιτική συνείδηση είναι εξαιρετικά ανεπτυγμένη, στην περιοχή. “Το να φροντίζω το περιβάλλον έχει γίνει πλέον τρόπος ζωής για μένα εδώ. Παρ΄όλο που κατάγομαι απο ένα πανέμορφο και μαγευτικό νησί και πολλοί Γερμανοί εκφράζουν τον θαυμασμό τους για τον τόπο μου, τη Λευκάδα, θα ομολογήσω ότι στη Γερμανία συνειδητοποίησα τι σημαίνει να προστατεύεος το περιβάλλον, επειδή καθημερινά, όπου κι αν βρεθώ θα μου δοθούν ευκαιρίες να σκεφτώ πως πρέπει να κάνω μια μικρή ή μεγαλύτερη κίνηση που θα στοχεύει ακριβώς σε αυτό

Η  συμβουλευτική ψυχολόγος που …ξανασυστήθηκε με  το περιβάλλον στην Ουτρέχτη της Ολλανδίας

“Όσον αφορά τις συνήθειες που απέκτησα εδώ, είναι να παίρνω το λεωφορείο και όχι το αυτοκίνητο, να κάνω ποδήλατο, να ανακυκλώνω τα παλιά ρούχα ή υφάσματα, και να χρησιμοποιώ επαναχρησιμοποιούμενες τσάντες για οτιδήποτε ψωνίζω. Δεν πάω πουθενά χωρίς να έχω μια μέσα στην τσάντα μου για κάθε ενδεχόμενο.

Γιάννης Επαμεινώνδας : Ο αρχιτέκτονας-συγγραφέας που ανέδειξε την πρώτη φωτογραφία της Θεσσαλονίκης  με ιστορία 160 ετών!