Η εργασία από το σπίτι βλάπτει την ψυχική σας υγεία

Η Hannah Hickinbotham, 25 ετών, από το Cambridge, ξεκίνησε την πρώτη της δουλειά κατά τη διάρκεια του Covid. Η νέα της δουλειά ήταν να εργάζεται από το σπίτι. Κάποια στιγμή όμως άρχισε να αισθάνεται απομονωμένη και άρρωστη.  Η σύσταση του γιατρού ήταν … αντικαταθλιπτικά, γεγονός που δείχνει την έντονη επίδραση της εργασίας από το σπίτι στην ψυχική της υγεία.

Ημέρες εργασίας που φτάνουν μέχρι το βράδυ

Ατελείωτες διασκέψεις μέσω Zoom και παθητικά-επιθετικά μηνύματα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου. Θορυβώδεις γείτονες, παιδιά, δουλειές και βόλτα με το σκύλο. . . Οι καταστάσεις που συνοδεύουν την εργασία από το σπίτι είναι αναμφίβολα οικείες σε πολλούς μετά το lockdown που επιβλήθηκε λόγω COVID.

Πριν από την πανδημία, ένας στους οκτώ στη Βρετανία εργαζόταν στο σπίτι και αυτό μόνο για μερικές φορές.

Στη μεγαλύτερη αλλαγή ταχυτήτων στην απασχόληση εδώ και δεκαετίες, σήμερα, σχεδόν ο μισός εργαζόμενος πληθυσμός της Βρετανίας – περίπου 13,4 εκατομμύρια – έχει αλλάξει το γραφείο για να εργαστεί από το σαλόνι, την κουζίνα και το γραφείο του σπιτιού τους.

Και αυτό έχει σοβαρό αντίκτυπο στην ψυχική υγεία, σύμφωνα με τον δημοσιογράφο – συγγραφέα Malcolm Gladwell. Μιλώντας στο podcast «Diary Of A CEO» ο συγγραφέας των βιβλίων The Tipping Point και Outliers δήλωσε: «Είναι πολύ δύσκολο να αισθάνεσαι απαραίτητος όταν είσαι φυσικά αποσυνδεδεμένος», προσθέτοντας ότι «καθώς αντιμετωπίζουμε τη μάχη που όλοι οι οργανισμοί αντιμετωπίζουν τώρα για να επαναφέρουν τους ανθρώπους στο γραφείο, είναι πραγματικά δύσκολο να εξηγήσουμε αυτή τη βασική ψυχολογική αλήθεια, που είναι ότι θέλουμε να έχουμε την αίσθηση ότι ανήκουμε και να αισθανόμαστε απαραίτητοι».

Και πρόσθεσε: “Δεν είναι προς το συμφέρον σας να εργάζεστε στο σπίτι. Ξέρω ότι είναι ταλαιπωρία να έρχεσαι στο γραφείο, αλλά αν κάθεσαι μόνο με τις πιτζάμες σου στην κρεβατοκάμαρά σου. . . σε τι έχεις περιορίσει τη ζωή σου;”

Οι παρατηρήσεις του προκάλεσαν έντονες αντιδράσεις, με τους επικριτές να απορρίπτουν τα σχόλιά του ως “ψευδοεπιστήμη” και “ποπ ψυχολογία”.

Μήπως όμως έχει κάποιο δίκιο;

Μιλώντας στη Mail on Sunday, ορισμένοι από τους ειδικούς ψυχολόγους της Βρετανίας εξέφρασαν επίσης ανησυχίες σχετικά με αυτό που έχει γίνει, για πολλούς, η νέα ρουτίνα.

Οι ειδικοί προειδοποιούν ότι η “πείνα της κοινωνικής αλληλεπίδρασης”, η υπερβολική χρήση οθονών και οι συνεχείς περισπασμοί μπορεί να έχουν βαθιές επιπτώσεις στην ψυχική ευεξία.
Οι στιγμές αλληλεπίδρασης είναι ζωτικής σημασίας για την ευημερία – χωρίς αυτές, θα δείτε περισσότερο άγχος και περισσότερο στρες, επειδή είναι πολύ δύσκολο να θέσετε όρια μεταξύ εργασίας και σπιτιού”.

Φανατικοί στην κατ’ οίκον εργασία οι Βρετανοί

Οι Βρετανοί έχουν ασχοληθεί με την εργασία στο σπίτι με περισσότερο ενθουσιασμό από ό,τι οι περισσότεροι Ευρωπαίοι.

Μια παγκόσμια δημοσκόπηση που δημοσιεύθηκε τον Φεβρουάριο έδειξε ότι το Ηνωμένο Βασίλειο έχει τον υψηλότερο αριθμό ημερών εξ αποστάσεως εργασίας ανά εβδομάδα σε όλη την Ευρώπη, με λιγότερο από το 40% των μεγάλων επιχειρήσεων να απαιτούν από τους εργαζομένους να βρίσκονται στο γραφείο τουλάχιστον τρεις ημέρες την εβδομάδα. Κατά κάποιο τρόπο, είναι προς το συμφέρον τους.

Οι μεγάλες εταιρείες αναμένεται να εξοικονομήσουν περίπου 55 εκατομμύρια λίρες ετησίως από την περικοπή του κόστους των κτιριακών εγκαταστάσεων, εάν υιοθετήσουν την κατ’ οίκον εργασία.

Ταυτόχρονα, όμως, οι παραπομπές σε ειδικούς ψυχικής υγείας έχουν φθάσει σε επίπεδα ρεκόρ, με 10 εκατομμύρια Βρετανούς να προβλέπεται ότι θα εμφανίσουν καταστάσεις όπως άγχος, κατάθλιψη και διατροφικές διαταραχές μετά την πανδημία

Έντονη η αίσθηση της μοναξιάς

Όμως είναι κατηγορηματικό ότι η WFH έχει επιδεινώσει έναν σημαντικό πρόδρομο της ψυχικής ασθένειας, ιδίως σε όσους είναι ευάλωτοι: τη μοναξιά. Ο αριθμός των Βρετανών που δηλώνουν ότι είναι χρόνια μόνοι – αισθάνονται δηλαδή σημαντικά μόνοι τις περισσότερες ή όλες τις ώρες – έχει αυξηθεί κατά ένα τέταρτο από τον Μάιο, σύμφωνα με τη φιλανθρωπική οργάνωση Campaign To End Loneliness.

Αμερικανική έρευνα που διεξήχθη πριν από την πανδημία διαπίστωσε ότι οι δημοσιογράφοι που εργάζονταν εξ αποστάσεως είχαν 67% περισσότερες πιθανότητες να υποφέρουν από μοναξιά σε σχέση με εκείνους που εργάζονταν σε γραφείο.

Οι βιντεοκλήσεις δεν αντικαθιστούν την αλληλεπίδραση πρόσωπο με πρόσωπο, όπως έχει δείξει έρευνα.

Πέρυσι, ειδικοί σε θέματα επικοινωνίας του Πανεπιστημίου του Στάνφορντ στις ΗΠΑ ανέλυσαν την ποιότητα των κοινωνικών αλληλεπιδράσεων στην πλατφόρμα βίντεο Zoom. Ο καθηγητής Jeremy Bailenson, του Εργαστηρίου Εικονικής Ανθρώπινης Αλληλεπίδρασης του Στάνφορντ, σημείωσε ότι η οπτική επαφή στις βιντεοκλήσεις ήταν αφύσικα “υπερβολική και έντονη”.

Το γεγονός ότι είστε αναγκασμένοι να παρακολουθείτε την εικόνα σας στην οθόνη και η έλλειψη μη λεκτικής επικοινωνίας, όπως οι χειρονομίες, είναι αυτά που κάνουν αυτές τις συνομιλίες να μοιάζουν αφύσικες και δυσάρεστες, πρόσθεσε.

Άλλες μελέτες δεν διαπίστωσαν καμία διαφορά στα αισθήματα μοναξιάς μεταξύ των ηλικιωμένων που χρησιμοποιούν πολλά ψηφιακά εργαλεία επικοινωνίας και εκείνων που χρησιμοποιούν πολύ λίγα.

Οι ειδικοί ανησυχούν ότι το να περνούν περισσότερο χρόνο μόνοι τους στο σπίτι μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο ανάπτυξης μη φυσιολογικών επιπέδων άγχους.

Η Anna Albright, γνωσιακή συμπεριφοριστική θεραπεύτρια που εργάζεται στο Λονδίνο, λέει ότι βλέπει περισσότερο άγχος από ποτέ, εν μέρει λόγω της αυξημένης κοινωνικής απομόνωσης.

Και προσθέτει: “Οι άνθρωποι νιώθουν ότι απειλούνται, οπότε μένουν στον ασφαλή τους χώρο, που συχνά είναι το σπίτι τους. Αλλά η αποφυγή του κόσμου διαιωνίζει μόνο το άγχος και το φόβο.

Παρά αυτές τις σαφείς ψυχολογικές βλάβες, περισσότεροι από τους μισούς εργαζόμενους που εργάζονται στο σπίτι δηλώνουν ότι θα παραιτούνταν αν αναγκάζονταν να επιστρέψουν στο γραφείο με πλήρη απασχόληση, σύμφωνα με δημοσκόπηση που διεξήχθη τον Οκτώβριο.

Ο χώρος εργασίας συνδέεται συχνά με αρνητικά συναισθήματα όπως το άγχος.

Ωστόσο, η παρουσία σε ένα περιβάλλον γραφείου μπορεί να προσφέρει κάποια ανακούφιση από την ψυχολογική δυσφορία.

“Όταν πηγαίνουμε στο γραφείο ή σε ένα άλλο μέρος που δεν είναι το σπίτι μας, αλλάζουμε νοοτροπία”, λέει η κλινική νευροψυχολόγος κ. James. “Ο εγκέφαλός μας θέτει σε παύση τα αρνητικά συναισθήματα που αναπτύσσονται σε ένα περιβάλλον όταν μεταφερόμαστε σε ένα άλλο περιβάλλον. Όταν αργότερα θυμόμαστε τα δύσκολα συναισθήματα, συνήθως είναι λιγότερο ενοχλητικά, επειδή έχουμε απομακρυνθεί από αυτά.

“Πρόκειται για μια ψυχολογική έννοια που ονομάζεται διαμερισματοποίηση, η οποία μας βοηθά να συνεχίσουμε παρά τις δυσκολίες.

Μειωμένη η επαγγελματική απόδοση

Υπάρχουν επίσης ενδιαφέροντα στοιχεία που υποδηλώνουν ότι το μοναχικό περιβάλλον εργασίας μπορεί να εμποδίσει την επαγγελματική απόδοση.

Τον Απρίλιο, ερευνητές από το Πανεπιστήμιο Κολούμπια των ΗΠΑ στρατολόγησαν 300 ζευγάρια εθελοντών και τους ζήτησαν να σκεφτούν νέες χρήσεις για ένα πλαστικό αντικείμενο.

Οι μισοί από τους εθελοντές επικοινωνούσαν μέσω βιντεοκλήσης, ενώ οι άλλοι μισοί αυτοπροσώπως.

Μέχρι το τέλος της μελέτης, τα ζευγάρια που συμμετείχαν πρόσωπο με πρόσωπο είχαν περισσότερες ιδέες, καλύτερης ποιότητας, και αφιέρωσαν περισσότερο χρόνο για να εξετάσουν το προϊόν.

“Η εργασία από το σπίτι συνδέεται πάντοτε με διαδικτυακές συναντήσεις και αυτό έχει κάποιο τίμημα”, λέει ο Sir Simon Wessely, καθηγητής ψυχολογικής ιατρικής στο Ινστιτούτο Ψυχιατρικής.
Η ποιότητα της αλληλεπίδρασης μεταξύ των συναδέλφων υποφέρει, με αποτέλεσμα να μειώνεται η καινοτομία, η δημιουργικότητα, ο αυθορμητισμός και η εμπιστοσύνη μεταξύ των εργαζομένων, προσθέτει.

Οι ειδικοί λένε ότι οι ατελείωτοι περισπασμοί της οικογενειακής ζωής είναι επίσης επιζήμιοι για την παραγωγικότητα.

Όμως όλοι οι ειδικοί συμφωνούν ότι η επιστροφή στο γραφείο δεν είναι ποτέ κατάλληλη για όλους.

ΠΗΓΗ: https://www.dailymail.co.uk