Αρχική Ειδήσεις Ανταρκτική: Τεράστιο παγόβουνο «απελευθέρωσε» 152 δισ τόνους νερού

Ανταρκτική: Τεράστιο παγόβουνο «απελευθέρωσε» 152 δισ τόνους νερού

0
Antarctica henrique setim unsplash
Antarctica (Henrique Setim / Unsplash)
Διαφήμιση

Οι επιστήμονες παρακολουθούν στενά στην Ανταρκτική, το υπερμεγέθες παγόβουνο «megaberg» (χαρακτηρίζεται ως A68a) από τότε που αποσχίστηκε τον Ιούλιο του 2017, υπολογίζοντας την ποσότητα νερού που έχει απελευθερώσει στον ωκεανό, κατά τη διάρκεια της όψιμης διαδικασίας τήξης του.

Τα δορυφορικά συστήματα παρακολούθησης υποδεικνύουν ότι μόνον τους 3 τελευταίους μήνες της «ζωής» του, έως τον Μάρτιο του 2021, το παγόβουνο απελευθέρωσε την εκπληκτική ποσότητα των 152 δισ. τόνων γλυκού νερού. Ποσότητα που ισοδυναμεί με 61 εκατομμύρια πισίνες ολυμπιακών διαστάσεων.

Υπάρχει έντονη ανησυχία για το πώς αυτή η ξαφνική έγχυση γλυκού νερού και των θρεπτικών ουσιών που ρέουν από το παγόβουνο θα μπορούσε να επηρεάσει τους θαλάσσιους βιότοπους γύρω από το νησί, όσον αφορά, τόσο την κυκλοφορία των ωκεανών, όσο και τη βιολογική τροφική αλυσίδα.

A68a ESA

«Πρόκειται για τεράστια ποσότητα λιωμένου πάγου, για την οποία θέλουμε να μάθουμε αν είχε θετικό ή αρνητικό αντίκτυπο στο οικοσύστημα γύρω από τη Νότια Γεωργία», λέει η Anne Braakmann-Folgmann , παγετολόγος από το Πανεπιστήμιο του Λιντς στο Ηνωμένο Βασίλειο και ο επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης.

Όπως γίνεται γνωστό από τη δημοσίευση της έρευνας στο Remote Sensing of Environment, χρησιμοποιήθηκαν συνολικά πέντε δορυφόροι για την παρακολούθηση των αλλαγών θέσης, περιοχής, πάχους και όγκου του A68a.

Στο αποκορύφωμά του, το παγόβουνο έλιωνε με ρυθμό 7 μέτρα ή 23 πόδια το μήνα, όπως αποτυπώνεται και στο παρακάτω video.

Oι επιπτώσεις της «πλημμύρας» λιωμένου πάγου

Τα παγόβουνα που παρασύρονται μπορεί να επηρεάσουν τα μοτίβα του ωκεανού, να μπλοκάρουν τις διαδρομές που χρησιμοποιούνται από την άγρια ​​ζωή και να αφήσουν καταστροφικά σημάδια στον πυθμένα της θάλασσας. Φαίνεται ότι το A68a διαλύθηκε αρκετά νωρίς για να αποφύγει το «ξύσιμο του θαλάσσιου πυθμένα, αν και η τεράστια ποσότητα γλυκού νερού που απελευθερώνεται μπορεί να δημιουργήσει εκτεταμένα προβλήματα.

Ένα πιο άμεσο πλήγμα για τη Νότια Γεωργία, που φιλοξενεί εκατομμύρια πιγκουίνους, φώκιες και άλλα θαλάσσια ζώα, φαίνεται να περιορίστηκε στο ελάχιστο. Ωστόσο, οι ερευνητές εξακολουθούν να είναι διερευνούν τις συνεχιζόμενες επιπτώσεις του A68a, τώρα που τελικά έχει «εξαφανιστεί» εντελώς.

«Επειδή το παγόβουνο A68A ακολούθησε μια οικεία σε εμάς διαδρομή, μέσω του Drake Passage (πορθμός μεταξύ του ακρωτηρίου Χορν της Νότιας Αμερικής και των Νοτίων Νήσων Σέτλαντ της Ανταρκτικής), ελπίζουμε να μάθουμε περισσότερα για τα παγόβουνα που ακολουθούν παρόμοια τροχιά και πώς αυτά επηρεάζουν τους πολικούς ωκεανούς», εξηγεί ο Braakmann-Folgmann.

Antarctica noaa unsplash
Antarctica (NOAA / Unsplash)

Τα στάδια τήξης

Οπως αποδεικνύεται, ταξίδεψε για 3,5 χρόνια και κάλυψε μια απόσταση 4.000 χιλιομέτρων (2.485 μίλια) πριν λιώσει εντελώς, τον περασμένο Απρίλιο. Αφού προηγούμενα, είχε σπάσει σε πολλά μικρότερα κομμάτια πάγου, τα οποία ονομάστηκαν A68b, A68c και ούτω καθεξής.

Στην αρχή του ταξιδιού του, το A68a ήταν το έκτο μεγαλύτερο παγόβουνο που έχει καταγραφεί ποτέ σε δορυφόρο, με επιφάνεια 5.719 τετραγωνικά χιλιόμετρα (2.208 τετραγωνικά μίλια).

Καθώς περνούσε ο καιρός και καταγράφονταν οι συνθήκες της αργής αποσύνθεσής του, οι επιστήμονες απέκτησαν σημαντική γνώση για το πώς άλλα παγόβουνα θα μπορούσαν να συμπεριφερθούν στον ανοιχτό ωκεανό στο μέλλον.

«Το A68a ήταν ένα συναρπαστικό για παρακολούθηση παγόβουνο, από τη δημιουργία του μέχρι το τέλος του», αναφέρει η Laura Gerrish, ειδική στη χαρτογράφηση και τα γεωγραφικά συστήματα πληροφοριών από το British Antarctic Survey (BAS).

«Οι συχνές μετρήσεις επέτρεψαν την λεπτομερή χαρτογράφηση κάθε κίνησης και διάσπασης του παγόβουνου, μέχρι τη θάλασσα της Σκωτίας, όπου επιτάχυνε για να καταλήξει στη Νότια Γεωργία».

Η έρευνα δημοσιεύτηκε στο Remote Sensing of Environment

Διαφήμιση