Την επαναστατική τεχνολογία παραγωγής υγρών καυσίμων από το φως του ήλιου και τον αέρα δημοσίευσε στο περιοδικό Nature, ομάδα ερευνητών του Ινστιτούτου Τεχνολογίας ΕΤΗ της Ζυρίχης, αποκαλύπτοντας τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του αντιδραστήρα αλλά και το πλαίσιο παραγωγής της «ηλιακής κηροζίνης».
Τα καύσιμα με ουδέτερο άνθρακα είναι ζωτικής σημασίας για να καταστούν βιώσιμες οι αερομεταφορές και οι θαλάσσιες μεταφορές. Για την παραγωγή συνθετικών υγρών καυσίμων προβλέπεται απελευθέρωση ποσότητας CO 2, ιδίας τάξης μεγέθους με αυτή που θα εξάγεται κατά την καύση τους για την κίνηση αεροσκαφών και πλοίων.
Το CO 2 και το νερό εξάγονται απευθείας στον ατμοσφαιρικό αέρα και διασπώνται χρησιμοποιώντας ηλιακή ενέργεια. Αυτή η διαδικασία αποδίδει αέριο σύνθεσης, ένα μείγμα υδρογόνου και μονοξειδίου του άνθρακα, το οποίο στη συνέχεια μετατρέπεται σε κηροζίνη, μεθανόλη ή άλλους υδρογονάνθρακες.
Η πιλοτική εφαρμογή
Η ομάδα ερευνητών με επικεφαλής τον Άλντο Στάινφελντ, καθηγητή Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας στο ETH Ζυρίχης, έχει ήδη θέσει σε λειτουργία ένα μίνι ηλιακό διυλιστήριο στην οροφή του Μηχανικού Εργαστηρίου του Ινστιτούτου τα τελευταία δύο χρόνια. «Αυτό το εργοστάσιο αποδεικνύει με επιτυχία την τεχνική σκοπιμότητα ολόκληρης της θερμοχημικής διαδικασίας για τη μετατροπή του ηλιακού φωτός και του αέρα του περιβάλλοντος σε καύσιμο. Το σύστημα λειτουργεί σταθερά υπό πραγματικές ηλιακές συνθήκες και παρέχει μια μοναδική πλατφόρμα για περαιτέρω έρευνα και ανάπτυξη», σχολιάζει ο καθηγητής Στάινφελντ ισχυριζόμενος ότι η τεχνολογία είναι πλέον αρκετά ώριμη για χρήση σε βιομηχανικές εφαρμογές.
«Όαση» παραγωγής καυσίμων… η έρημος
Οι μελέτες δείχνουν ότι το καύσιμο θα κόστιζε από 1,20 έως 2 ευρώ το λίτρο εάν αν έμπαινε σε βιομηχανική γραμμή παραγωγής. Περιοχές με υψηλούς ηλιακούς πόρους, όπως μία έρημος για παράδειγμα, κρίνονται ιδιαιτέρως κατάλληλες για την εγκατάσταση μονάδων παραγωγής του νέου καυσίμου.
«Σε αντίθεση με τα βιοκαύσιμα, των οποίων οι δυνατότητες είναι περιορισμένες λόγω της σπανιότητας της γεωργικής γης, αυτή η τεχνολογία μας δίνει τη δυνατότητα να καλύψουμε την παγκόσμια ζήτηση για καύσιμα αεροσκαφών, χρησιμοποιώντας λιγότερο από το 1% της άγονης γης του πλανήτη, χωρίς να επηρεάζει ανταγωνιστικά την παραγωγή τροφίμων και ζωοτροφών», εξηγεί ο επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας του Ινστιτούτου Προηγμένων Μελετών Αειφορίας (IASS Potsdam) και καθηγητής ενεργειακής πολιτικής στο Πανεπιστήμιο του Πότσνταμ Γιόχαν Λίλισταμ.
με Αριθμό Μητρώου 12691
