Διεθνής Ημέρα των Αυτόχθονων Λαών του Κόσμου 9 Αυγούστου

Σύνταξη: ecozen.gr

Υπάρχουν πάνω από 476 εκατομμύρια αυτόχθονες πληθυσμοί σε 90 χώρες σε όλο τον κόσμο, αντιπροσωπεύοντας το 6,2 % του παγκόσμιου πληθυσμού.

Οι αυτόχθονες λαοί είναι κάτοχοι μιας τεράστιας ποικιλίας μοναδικών πολιτισμών, παραδόσεων, γλωσσών και συστημάτων γνώσης. Έχουν μια ιδιαίτερη σχέση με τα εδάφη τους και έχουν διαφορετικές έννοιες ανάπτυξης βασισμένες στις δικές τους κοσμοθεωρίες και προτεραιότητες.

Αν και πολυάριθμοι αυτόχθονες λαοί σε όλο τον κόσμο είναι αυτοδιοικούμενοι και ορισμένοι κατάφεραν να δημιουργήσουν αυτονομία με διάφορες μορφές, πολλοί αυτόχθονες πληθυσμοί εξακολουθούν να υπάγονται στην τελική εξουσία των κεντρικών κυβερνήσεων που ασκούν έλεγχο στα εδάφη, τα εδάφη και τους πόρους τους.

Παρά την πραγματικότητα αυτή, οι αυτόχθονες πληθυσμοί έχουν επιδείξει εξαιρετικά παραδείγματα καλής διακυβέρνησης, από το Haudenosaunee έως το Εθνικό Συνέδριο των Πρώτων Λαών της Αυστραλίας.

Η πανδημία COVID-19 εξέθεσε και επιδείνωσε πολλές υπάρχουσες ανισότητες, επηρεάζοντας δυσανάλογα πληθυσμούς σε όλο τον κόσμο που ήδη υπέφεραν από φτώχεια, ασθένειες, διακρίσεις, θεσμική αστάθεια ή οικονομική ανασφάλεια.

Από την άποψη των αυτόχθονων λαών, η αντίθεση είναι ακόμη πιο έντονη. Σε πολλές από τις κοινωνίες μας, το κοινωνικό συμβόλαιο, τουλάχιστον, χρειάζεται κάποια αναθεώρηση.

Τι είναι κοινωνικό συμβόλαιο;

Αυτή την 9η Αυγούστου, Παγκόσμια Ημέρα των Αυτόχθονων Λαών, πρέπει να απαιτήσουμε την ενσωμάτωση, συμμετοχή και έγκριση των αυτόχθονων λαών στη συγκρότηση ενός συστήματος με κοινωνικά και οικονομικά οφέλη για όλους.

Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο το θέμα του 2021 είναι “Μην αφήνετε κανέναν πίσω: Οι αυτόχθονες πληθυσμοί και το κάλεσμα για ένα νέο κοινωνικό συμβόλαιο”. Αλλά, τι σημαίνει;

Ένα κοινωνικό συμβόλαιο είναι μια άγραφη συμφωνία που οι κοινωνίες κάνουν για να συνεργαστούν για κοινωνικά και οικονομικά οφέλη. Σε πολλές χώρες, όπου οι αυτόχθονες πληθυσμοί εκδιώχθηκαν από τα εδάφη τους, οι πολιτισμοί και οι γλώσσες τους υποτιμήθηκαν και οι άνθρωποι τους περιθωριοποιήθηκαν από πολιτικές και οικονομικές δραστηριότητες, δεν συμπεριλήφθηκαν ποτέ στο κοινωνικό συμβόλαιο. Το κοινωνικό συμβόλαιο έγινε μεταξύ των κυρίαρχων πληθυσμών.

Τα τελευταία χρόνια και δεκαετίες, διάφορες κοινωνίες προσπάθησαν να το αντιμετωπίσουν αυτό, μεταξύ άλλων μέσω συγγνώμης, προσπάθειας αλήθειας και συμφιλίωσης, νομοθετικών μεταρρυθμίσεων, καθώς και συνταγματικών μεταρρυθμίσεων, ενώ σε διεθνές επίπεδο, οι προσπάθειες αυτές περιλάμβαναν την έγκριση της Διακήρυξης των Ηνωμένων Εθνών για τα δικαιώματα των αυτόχθονων λαών και συμβουλευτικών φορέων, όπως το μόνιμο φόρουμ για αυτόχθονες υποθέσεις .

Παρά την ύπαρξη διεθνών μέσων για την αντιμετώπιση αυτών των ανισοτήτων, δεν ξεκινούν όλοι το συλλογικό ταξίδι για να διασφαλίσουν ότι κανείς δεν θα μείνει πίσω, συμπεριλαμβανομένων των αυτόχθονων λαών. Ως εκ τούτου, απαιτείται η οικοδόμηση και ο επανασχεδιασμός ενός νέου κοινωνικού συμβολαίου ως έκφρασης συνεργασίας για κοινωνικό συμφέρον και κοινό καλό για την ανθρωπότητα και τη φύση.

Το νέο κοινωνικό συμβόλαιο πρέπει να βασίζεται σε πραγματική συμμετοχή και εταιρική σχέση που προάγει ίσες ευκαιρίες και σέβεται τα δικαιώματα, την αξιοπρέπεια και τις ελευθερίες όλων. Το δικαίωμα των αυτόχθονων λαών να συμμετέχουν στη λήψη αποφάσεων αποτελεί βασικό συστατικό για την επίτευξη συμφιλίωσης μεταξύ των αυτόχθονων λαών και των κρατών.

Με πληροφορίες του ΟΗΕ