Συμφωνία Ελλάδας-Ιταλίας: Τι προβλέπεται για την αλιεία

Το πολιτικό κομμάτι της Συμφωνίας της Ελλάδας με την Ιταλία για τις θαλάσσιες ζώνες, ΑΟΖ, που υπεγράφη πριν λίγες ημέρες, από τους υπουργούς Εξωτερικών των δύο χωρών, Νίκο Δένδια και Λουίτζι Ντι Μάιο, συζητήθηκε αρκετά.

Περί αλιείας

Αυτό όμως που δεν έλαβε τόσο μεγάλη δημοσιότητα ήταν η Κοινή Δήλωση Ελλάδας-Ιταλίας για τους Πόρους της Μεσογείου, βάσει της οποίας οι δύο χώρες δηλώνουν την προσήλωσή τους στην ισόρροπη και βιώσιμη διαχείριση των πόρων αυτών και συμφωνούν να διεξαγάγουν διαβουλεύσεις για την εκτίμηση τυχόν επιπτώσεων διαφόρων παραγόντων στις υφιστάμενες πρακτικές των αλιέων των δύο κρατών.

Την ίδια “τύχη” είχε και η “Γνωστοποίηση προς την Ευρωπαϊκή Επιτροπή” που υπογράφηκε στο ίδιο πλαίσιο, με την οποία Ελλάδα και Ιταλία ζητούν την μελλοντική τροποποίηση του κανονισμού περί κοινής αλιευτικής πολιτικής, ώστε όταν η Ελλάδα αποφασίσει να επεκτείνει την αιγιαλίτιδα ζώνη της έως τα 12 ναυτικά μίλια, να διατηρηθεί η υπάρχουσα αλιευτική δραστηριότητα των Ιταλών αλιέων στην περιοχή μεταξύ 6-12 ναυτικά μίλια, η οποία σήμερα αποτελεί διεθνή ύδατα. Επισημαίνεται ιδιαίτερα η αυτονόητη σημασία της αναφοράς στην Κοινή Γνωστοποίηση του δικαιώματος επέκτασης παντού της αιγιαλίτιδας ζώνης μας στη βάση του Διεθνούς Δικαίου της Θαλάσσης (UNCLOS).

Για την κόκκινη γαρίδα

Η υπογραφή της συμφωνίας κατέστη δυνατή αφού ήρθησαν οι ιταλικές επιφυλάξεις για τον περιορισμό των δικαιωμάτων αλιείας στο Ιόνιο Πέλαγος. Για την Ιταλία ήταν καθοριστικής σημασίας το ζήτημα της αλιείας της κόκκινης γαρίδας από τους Ιταλούς ψαράδες στα ανοιχτά της Ζακύνθου και της Κεφαλλονιάς. Τα δικαιώματα των Ιταλών ψαράδων περιγράφονται με σαφήνεια αλλά πλέον περιοριστικά, τόσο ως προς τον αριθμό των σκαφών όσο και ως προς τα είδη που μπορούν να αλιεύσουν και εξαιρούνται τα είδη που αλιεύουν οι Έλληνες αλιείς.

Τα υπέρ…

Ωστόσο, οι απόψεις των ειδικών και σε αυτό το ζήτημα διίστανται: “Τη στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές δεν είναι ακόμη γνωστές οι λεπτομέρειες ως προς κάποια αλιευτικά δικαιώματα που δόθηκαν στην Ιταλία και εκτείνονται σε περιοχή της ελληνικής ΑΟΖ δίπλα στα 6 μιλίων χωρικά ύδατα”, υποστηρίζει από τη μία στο TheToc ο καθηγητής Διεθνούς Δικαίου και Εξωτερικής Πολιτικής και βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας, Άγγελος Συρίγος και συνεχίζει: “Σήμερα πάντως οι Ιταλοί ψαρεύουν ανεξέλεγκτα όπου θέλουν στο Αιγαίο πέραν των 6 μιλίων. Από όσες πληροφορίες έχουν κυκλοφορήσει, είναι σημαντικό ότι η Ιταλία εμμέσως πλην σαφώς στηρίζει το δικαίωμα της Ελλάδος να επεκτείνει είτε τα χωρικά της ύδατα είτε την αλιευτική της ζώνη στα 12 μίλια”.

…Και τα κατά

Απαράδεκτη στο σκέλος της αλιείας χαρακτηρίζει από την άλλη τη συμφωνία ο ομότιμος καθηγητής στο Μέριλαντ και “πατέρας της ΑΟΖ”, Θεόδωρος Καρυώτης. Σε δηλώσεις του στο tvxs.gr εξηγεί ότι δεν θα έπρεπε η Ελλάδα να επιτρέπει στους Ιταλούς ψαράδες να αλιεύουν στα ανοιχτά της Κρήτης και της Ρόδου. Σε κάθε περίπτωση ο καθηγητής επιφυλάχθηκε μιας συνολικότερης αποτίμησης ακριβώς διότι κανείς, όπως σημείωσε, “δεν έχει διαβάσει τους όρους της συμφωνίας και κανείς δεν τους έχει διαβάσει”, καθώς δεν έχουν δοθεί στη δημοσιότητα. O Θ. Καρυώτης αναγνωρίζει μεν ότι με τη συμφωνία “έγινε το πρώτο βήμα”, όμως υποστηρίζει ότι έχει ορισμένα προβλήματα στα θέματα αλιείας: “Ιδιαίτερα σε αυτό που λένε ότι αν πάμε εμείς στα 12 ναυτικά μίλια χωρικά ύδατα, αυτοί θα συνεχίζουν να ψαρεύουν μεταξύ 6 και 12 που νομίζω ότι είναι μία θα έλεγα απαράδεκτη θέση. Δεν έπρεπε να τους το δώσουμε αυτό. Διότι μην ξεχνάτε ότι ο κύριος λόγος που οι Ιταλοί, από το ’77 που κάνανε οριοθέτηση υφαλοκρηπίδας μαζί μας, δεν θέλανε να κάνουνε οριοθέτηση ΑΟΖ ακριβώς για τα θέματα της αλιείας. Αυτοί ψαρεύουν σήμερα, όχι μόνο δίπλα από τα νησιά μας στο Ιόνιο, αλλά έξω από την Κρήτη και την Ρόδο. Και υποψιάζομαι ότι αυτό θα συνεχιστεί“.