«Άρχισε ο πόλεμος για το νερό;» αναρωτιόταν το έγκριτο περιοδικό New Scientist το μακρινό 2008 όταν η ανομβρία ανάγκασε τις αρχές της Βαρκελώνης να σκεφτούν την εισαγωγή πόσιμου νερού από τη Γαλλία.
Υπερβολές; Για την Ευρώπη μπορεί. Τουλάχιστον προς το παρόν – αν και ποτέ δεν ξέρουμε τι μας επιφυλάσσει η ραγδαία αλλαγή του κλίματος.
Σε κάθε περίπτωση, λένε οι ειδικοί, τα όρια ανάμεσα στην έλλειψη νερού και στη διαμάχη για το νερό μπορούν εύκολα να ξεπεραστούν. Η ισορροπία είναι εξαιρετικά εύθραυστη, ειδικά αν υπολογίσουμε ότι περισσότερα από 4 εκατομμύρια άνθρωποι αντιμετωπίζουν σήμερα σοβαρές ελλείψεις σε νερό για τουλάχιστον έναν μήνα το χρόνο.
Το Χρονολόγιο των Συρράξεων για το Νερό, που δημοσιεύει το Ινστιτούτο του Ειρηνικού με έδρα το Όκλαντ της Καλιφόρνιας, έχει καταγράψει 279 τέτοια περιστατικά από το 2010 μέχρι σήμερα.
Αντίστοιχα, σε έκθεσή του, το Ερευνητικό Κέντρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής εντόπισε 5 περιοχές όπου μια σύγκρουση για το νερό είναι πιθανή: τα υδάτινα οικοσυστήματα του Νείλου, του Γάγγη-Βραχμαπούτρα, του Ινδού, του Τίγρη-Ευφράτη και του Κολοράντο.
Συγκρούσεις στο Σουδάν
Στο πλαίσιο αυτό, δεν είναι τυχαίο που το Σάββατο 31 Αυγούστου, 13 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους στη Δημοκρατία του Νότιου Σουδάν εξαιτίας επεισοδίων που ξέσπασαν σχετικά με την πρόσβαση στο νερό και στα βοσκοτόπια. Άλλοι εννέα άνθρωποι τραυματίστηκαν σε συγκρούσεις ανάμεσα σε δύο φυλές στην Πολιτεία του Ανατολικού Μπετς. Αιτία επίσης η πρόσβαση σε μια πηγή νερού και τα δικαιώματα χρήσης βοσκοτόπων. Νεαροί οπλισμένοι με αυτόματα άρχισαν να ανταλλάσσουν πυρά και η κατάσταση τέθηκε εκτός κάθε ελέγχου.
Ανεξαρτησία και λειψυδρία
Το Νότιο Σουδάν, επισήμως γνωστό ως Δημοκρατία του Νότιου Σουδάν, συμπεριλαμβάνει την αχανή ελώδη περιοχή του Σουντ (Sudd) που ορίζεται από τον Λευκό Νείλο. Με λίγα λόγια, παρόλο που διαθέτει σημαντικά υδάτινα αποθέματα, η κακοδιαχείριση και η λειψυδρία που αυτή συνεπάγεται, οδηγεί συχνά πυκνά σε ένοπλες συγκρούσεις.
Μέχρι την 9η Ιουλίου του 2011, η χώρα αποτελούσε μέρος της Δημοκρατίας του Σουδάν. Με την ειρηνευτική συμφωνία που υπογράφηκε στις 9 Ιουλίου του 2005 και με την οποία τερματίστηκε ο Δεύτερος Σουδανικός Εμφύλιος Πόλεμος, απόκτησε αρχικά αυτονομία για να αποσπαστεί στη συνέχεια εντελώς και να γίνει ανεξάρτητη χώρα.
Όμως τα πράγματα δεν εξομαλύνθηκαν. Οι πολίτες του συνεχίζουν να αλληλοσκοτώνονται καθώς το 80% του πληθυσμού εξακολουθεί να μην έχει πρόσβαση σε καθαρό νερό ούτε επίσης σε ασφαλή τροφή.
«Δεν έχει αλλάξει τίποτα από τότε που υπογράφηκε η συνθήκη ειρήνης», λέει μια ντόπια γυναίκα στην εφημερίδα The Independent.
«Μας επιτίθενται καθώς πηγαίνουμε στις γεωτρήσεις. Το νερό είναι λιγοστό και οι περίοδοι ξηρασίας μακρύτερες. Φέτος αναμένουμε ακόμη περισσότερες επιθέσεις και θανάτους» προσθέτει με τη σειρά της μια 25χρονη κοπέλα από τη Μπόμα.
με Αριθμό Μητρώου 12691
