Το σιτάρι διατηρεί την τροφή περισσότερο χρόνο

Ένα φυσικό αντιοξειδωτικό που βρέθηκε σε πίτουρο σιταριού θα μπορούσε να διατηρήσει την τροφή περισσότερο και να αντικαταστήσει τα συνθετικά αντιοξειδωτικά που χρησιμοποιούνται σήμερα, σύμφωνα με τους ερευνητές του Penn State.

«Επί του παρόντος, υπάρχει μια μεγάλη ώθηση στο πλαίσιο της βιομηχανίας τροφίμων για να αντικαταστήσει τα συνθετικά συστατικά με φυσικές εναλλακτικές ουσίες, και αυτό καθοδηγείται από τους καταναλωτές», δήλωσε ο Andrew S. Elder, υποψήφιος διδάκτορας στην επιστήμη των τροφίμων. «Οι καταναλωτές θέλουν να αφαιρεθούν τα συνθετικά συστατικά χημικής ανίχνευσης εξαιτίας του γεγονότος ότι δεν τα αναγνωρίζουν».

Οι ερευνητές του Penn State μελετούσαν μια κατηγορία ενώσεων που ονομάζονται αλκυλρεσορκινόλες (AR). Τα φυτά όπως το σιτάρι, η σίκαλη και η κριθάρι παράγουν ARs φυσικά για να αποτρέψουν την εμφάνιση μούχλας, βακτηρίων και άλλων οργανισμών στους κόκκους σιτηρών. Οι ερευνητές αναρωτήθηκαν αν οι AR θα μπορούσαν επίσης να διατηρούν τρόφιμα με τον ίδιο τρόπο.

Μαζί με τη χρήση περισσότερων φυσικών συστατικών, η βιομηχανία τροφίμων συμπληρώνει, επίσης, περισσότερα τρόφιμα με υγιή έλαια πλούσια σε ωμέγα-3 λιπαρά οξέα. Η προσθήκη αυτών των υγιεινών ελαίων σε τρόφιμα, που κανονικά δεν θα τα περιείχαν, θα μπορούσε να αυξήσει τα οφέλη για την υγεία αυτών των τροφίμων. Ωστόσο, τα πλούσια σε ωμέγα-3 έλαια έχουν μικρότερη διάρκεια ζωής, γεγονός που θα μπορούσε να προκαλέσει ταχύτερη απόρριψη αυτών των τροφίμων.

Οι AR έχουν επίσης οφέλη για την υγεία του ανθρώπου και μπορούν να βοηθήσουν στην προστασία από τον καρκίνο, σύμφωνα με μελέτη που δημοσιεύθηκε στην Ευρωπαϊκή Έρευνα και Τεχνολογία Τροφίμων, καθιστώντας τα ιδανικά φυσικά πρόσθετα. Τα AR προέρχονται από το στρώμα πίτουρου των δημητριακών φυτών.

Η ομάδα ανέπτυξε μια τεχνική για την εκχύλιση και τον καθαρισμό των AR από το πίτυρο σίκαλης, και στη συνέχεια μελέτησε πόσο καλά τα ARs ήταν σε θέση να διατηρήσουν πλούσια σε ωμέγα-3 έλαια σε γαλακτώματα, όπου δύο υγρά δεν αναμειγνύονται πλήρως – για παράδειγμα, ξίδι και λάδι. Οι ερευνητές επέλεξαν να μελετήσουν τη δράση του AR σε γαλακτώματα επειδή οι περισσότεροι άνθρωποι καταναλώνουν έλαια ως γαλακτώματα, όπως σάλτσες σαλάτας. Tα ευρήματά τους δημοσιεύθηκαν στην Food Chemistry.

Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι τα αντιρετροϊκά φάρμακα λειτουργούσαν ως αντιοξειδωτικά σε ένα γαλάκτωμα, αποτρέποντας την αλλοίωση των ελαίων ωμέγα-3 τόσο γρήγορα όσο και χωρίς προσθήκη αντιοξειδωτικών. Ωστόσο, τα ARs δεν ήταν τόσο αποτελεσματικά όσο το φυσικό ή το συνθετικό αντιοξειδωτικό.

Οι μελλοντικές εργασίες που θα εξετάζουν διάφορους τύπους ARs θα αποκαλύψουν εάν ένας συγκεκριμένος τύπος είναι περισσότερο ή λιγότερο αποτελεσματικός από τα συμβατικά χρησιμοποιούμενα αντιοξειδωτικά.

«Προσπαθούμε να εντοπίσουμε τα φυσικά αντιοξειδωτικά που είναι φιλικά προς τον καταναλωτή, ασφαλή και αποτελεσματικά. Ελπίζουμε ότι μια μέρα αυτή η εργασία θα οδηγήσει στη διάθεση των ARs στην αγορά και θα προσφέρει περισσότερες επιλογές στη βιομηχανία τροφίμων», κατέληξε ο Andrew S. Elder.

Επιμέλεια Κειμένου: Κατερίνα Καλτσά