Το μητρικό άγχος συνδέεται με το στρες των παιδιών τους από την ηλικία των 11

Μια νέα μελέτη που δημοσιεύθηκε στην “Journal of Developmental Origins of Health and Disease”, διαπιστώνει ότι τα επίπεδα άγχους των μητέρων τη στιγμή που συλλαμβάνουν τα παιδιά τους, συνδέονται με τον τρόπο με τον οποίο τα παιδιά ανταποκρίνονται στις προκλήσεις της ζωής από την ηλικία των 11. Ο καθηγητής PU SFP Pablo Nepomnaschy οδήγησε μια διεπιστημονική ερευνητική ομάδα σε αυτή την πρώτη μελέτη κοόρτης.

Οι ερευνητές μέτρησαν τα επίπεδα κορτιζόλης* από τις μητέρες πριν από την εγκυμοσύνη και συνέχισαν τις πρώτες οκτώ εβδομάδες κύησης και έπειτα από τα παιδιά τους. Στόχος τους είναι να κατανοήσουν τις συσχετίσεις μεταξύ της μητρικής βιολογικής πίεσης γύρω από το χρόνο της σύλληψης και της ανάπτυξης της φυσιολογίας του στρες των παιδιών τους.

Χρησιμοποιώντας δείγματα ούρων για τη μέτρηση των ορμονών αναπαραγωγής, οι ερευνητές αναγνώρισαν την ημέρα που τα παιδιά είχαν συλληφθεί, καθώς και τα επίπεδα κορτιζόλης των μητέρων, ένα βιοδείκτη φυσιολογικού στρες, κατά τις πρώτες οκτώ εβδομάδες μετά τη σύλληψη.

Δώδεκα χρόνια αργότερα, μελέτησαν το πως τα παιδιά αυτά αντέδρασαν στην αρχή μιας νέας σχολικής χρονιάς, (γνωστό «φυσικό» στρεσογόνο παράγοντα), και σε μια δημόσια προφορική πρόκληση, (ένας συχνά χρησιμοποιούμενος «πειραματικός» στρεσογόνος παράγοντας).

Η κορτιζόλη μετά τη σύλληψη της μητέρας συνδέθηκε με διαφορετικές πτυχές των αντιδράσεων κορτιζόλης των παιδιών σε αυτές τις προκλήσεις και πολλές από αυτές τις ενώσεις διέφεραν μεταξύ αγοριών και κοριτσιών.

Η συγγραφέας της μελέτης Cindy Barha, η οποία εργάστηκε υπό διδακτορική φοίτηση στο Nepomnaschy, αναφέρει ότι “οι γιοι των μητέρων που είχαν υψηλότερη κορτιζόλη την δεύτερη εβδομάδα κύησης είχαν υψηλότερες αντιδράσεις κορτιζόλης στην πειραματική δημόσια ομιλία, αλλά αυτή η συσχέτιση δεν παρατηρήθηκε στις κόρες. Αντίθετα, οι μητέρες με υψηλότερη κορτιζόλη την πέμπτη εβδομάδα κύησης, είχαν τις κόρες με υψηλότερη «βασική» κορτιζόλη πριν από την έναρξη μιας νέας σχολικής θητείας, αλλά όχι τους γιους“.

Οι βιολογικοί μηχανισμοί που μεσολαβούν σε αυτές τις ενώσεις δεν είναι ακόμη γνωστοί, αλλά είναι πιθανό να περιλαμβάνουν γενετική και επιγενετική, καθώς και περιβαλλοντικούς και πολιτιστικούς παράγοντες που μοιράζονται οι μητέρες και τα παιδιά τους.

“Το άγχος παίζει κρίσιμο ρόλο όχι μόνο στην ικανότητα των παιδιών να ανταποκριθούν στις κοινωνικές και ακαδημαϊκές προκλήσεις, αλλά και στην ανάπτυξη και την υγεία τους ως ενήλικες“, λέει ο Nepomnaschy.

Οι ερευνητές θα συνεχίσουν τις έρευνές τους σχετικά με τη σχέση μεταξύ μητρικής και παιδικής πίεσης από τη στιγμή της σύλληψης και μετά. Τα ευρήματα θα βοηθήσουν στην ανάπτυξη επιτυχών προγραμμάτων και παρεμβάσεων που θα προετοιμάσουν τα παιδιά για να ζήσουν υγιείς και ικανοποιητικές ζωές και να αξιοποιήσουν πλήρως τις δυνατότητές τους.

*Η κορτιζόλη είναι ορμόνη, το κύριο φυσικό γλυκοκορτικοειδές που συντίθεται από τον φλοιό των επινεφριδίων. Η κορτιζόλη θεωρείται η κατεξοχήν ορμόνη του στρες. Όταν το στρες αυξάνει σε υψηλά επίπεδα για μεγάλο χρονικό διάστημα ή και άνω του μέσου όρου για πολύ μεγάλο διάστημα (όπως στην κατάθλιψη) τα επίπεδα της κορτιζόλης στον οργανισμό είναι υψηλά και προκαλούν ανεπιθύμητες ενέργειες, φθείροντας τον οργανισμό.

Επιμέλεια Κειμένου: Κατερίνα Καλτσά