Τι προβλέπει το εθνικό σχέδιο για την Ενέργεια και το Κλίμα

Στη δημοσιότητα και σε δημόσια διαβούλευση, η οποία ολοκληρώνεται  μέχρι και τη Δευτέρα, 3 Δεκεμβρίου 2018 και ώρα 15:00, δόθηκε το εθνικό σχέδιο για την Ενέργεια και το Κλίμα του υπουργείου Περιβάλλοντος – Ενέργειας για την περίοδο 2020-2030.

Ο πρωταρχικός στόχος της ελληνικής ενεργειακής πολιτικής είναι η βιώσιμη και αειφόρος ανάπτυξη του ενεργειακού τομέα από το στάδιο της παραγωγής έως την τελική χρήση, προστατεύοντας ταυτόχρονα το περιβάλλον και συμβάλλοντας στην αντιμετώπιση του φαινομένου της κλιματικής αλλαγής.

Η χώρα συμμετέχει δυναμικά στη διεθνή προσπάθεια για τη μείωση των εκπομπών των αερίων του θερμοκηπίου, σημαντικό μέρος των οποίων προέρχεται από τον ενεργειακό τομέα.

Ταυτόχρονα, βασικός στόχος είναι η διαφύλαξη και διαχείριση των ενεργειακών πόρων κατά τρόπο που να εξασφαλίζεται η ομαλή, αδιάλειπτη και αξιόπιστη κάλυψη των εγχώριων ενεργειακών αναγκών, καθώς και η πρόσβαση όλων των καταναλωτών σε προσιτή και ασφαλή ενέργεια.

Η επίτευξη αυτού του στόχου σχετίζεται με την εξασφάλιση των ενεργειακών αποθεμάτων, μέσω της διαφοροποίησης των πηγών και των ροών ενέργειας, καθώς και την εκμετάλλευση των εγχώριων πηγών ενέργειας, προκειμένου να μειωθεί η ενεργειακή εξάρτηση της χώρας, να εξασφαλιστεί ο εφοδιασμός της εγχώριας αγοράς και να προστατευθούν οι καταναλωτές σε περίπτωση διαταραχής εφοδιασμού και έκτακτης ανάγκης.

Στον ενεργειακό σχεδιασμό προβλέπεται μεγάλη μείωση στις εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου από τη βιομηχανία, αλλά και από την εξοικονόμηση ενέργειας στα κτήρια, όπου προωθείται η διεύρυνση των δικτύων πρόσβασης σε “καθαρά” και φτηνά καύσιμα για τα νοικοκυριά, όπως η μεγάλη επέκταση του δικτύου φυσικού αερίου σε όλη την περιφέρεια της Θεσσαλονίκης και σε όλες τις πρωτεύουσες της Κεντρικής Μακεδονίας, αλλά και από την Ορεστιάδα μέχρι την Στερεά Ελλάδα όπου υπάρχει σχέδιο για αποκεντρωμένα δίκτυα φυσικού αερίου.

Παράλληλα, η ηλεκτρική διασύνδεση των νησιών και της Κρήτης συμβάλλει στο να ξεπεραστεί η λειτουργία ενεργοβόρων και κοστοβόρων μονάδων στα νησιά, ενώ με τη διασύνδεση των νησιών και τη διακοπή των θερμικών μονάδων σε αυτά θα επιτευχθεί και μείωση των λογαριασμών ηλεκτρισμού για όλα τα νοικοκυριά και τους επιχειρηματίες.

Όσον αφορά το χώρο των μεταφορών η προσοχή στρέφεται στις συνδυασμένες μεταφορές και στα ΜΜΜ σταθερής τροχιάς που θα είναι ηλεκτροκίνητα. Φέτος, αναμένεται η ολοκλήρωση της ηλεκτροκίνησης του βασικού οδικού δικτύου Αθήνα-Θεσσαλονίκη-Ειδομένη και η διεύρυνση του προαστιακού, του τραμ, του μετρό της Θεσσαλονίκης, αλλά και της νέας γραμμής του μετρό στην Αθήνα.

Στόχος του υπουργείου είναι να ενισχύσει τις καθαρές μορφές μετακίνησης και η πρόταση που έχουν θέσει στην ΕΕ είναι ότι η Ευρώπη θα πρέπει να χρηματοδοτεί πλέον την μετατροπή σε ηλεκτροκίνηση και εν μέρει σε αεριοκίνηση, τόσο των αστικών λεωφορείων όσο και των ταξί, διότι αυτό μπορεί να δώσει σε μικρό χρόνο μεγάλα περιβαλλοντικά οφέλη στις πόλεις.

Παράλληλα σχεδιάζει  εργαλεία για ένα σταθερό δίκτυο ρευματοδότησης, καθώς και ελαφρύνσεις στην ηλεκτροκίνηση των ΙΧ,, με στόχο να προσεγγίσει η ηλεκτροκίνηση το 10%, έως το 2030.

Αναφορικά με την ηλεκτροπαραγωγή, στο σχεδιασμό προβλέπεται ο περιορισμός στο 17% του ενεργειακού μείγματος της χρήσης λιγνίτη το 2030, ποσοστό μειωμένο κατά 32,5%. Επίσης προβλέπεται η επίτευξη μεριδίου συμμετοχής των ΑΠΕ στην ακαθάριστη τελική κατανάλωση ενέργειας κατ’ ελάχιστο στο 30%.

Σύμφωνα με το βασικό σενάριο εξέλιξης του ενεργειακού συστήματος επιτυγχάνεται επίτευξη αυτού του στόχου με ποσοστό συμμετοχής που ανέρχεται στο 32% (Στον τομέα της ηλεκτροπαραγωγής ενόψει του 2020 η Ελλάδα έχει επιτύχει ήδη τις υποχρεώσεις της έναντι της ευρωπαϊκής νομοθεσίας, με παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας από ΑΠΕ άνω του 30%, εκ των οποίων το 10% είναι υδροηλεκτρικά).

Αναφορικά με τη συμμετοχή των ΑΠΕ τίθενται και υποστόχοι για τη συμμετοχή τους στην ακαθάριστη τελική κατανάλωση ηλεκτρικής ενέργειας, τη τελική κατανάλωση ενέργειας για θέρμανση και ψύξη και στον τομέα των μεταφορών.

Παράλληλα προβλέπεται η  επίτευξη εξοικονόμησης ενέργειας στην τελική κατανάλωση ενέργειας τουλάχιστον κατά 30% σε σχέση με την πρόβλεψη εξέλιξης της μέχρι το 2030, όπως είχε αυτή εκτιμηθεί το 2007 και άρα να μην ξεπεράσει τα 18,7Mtoe το 2030.