Το εμπόριο των ψαριών ήταν βασική οικονομική πηγή στη Μεσόγειο πριν 3.500 χρόνια

Μετά από ανάλυση περισσότερων από 100 δοντιών ψαριών, οι ερευνητές κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι υπήρχε έντονο εμπόριο ψαριών, πριν από 3.500 χρόνια στις ακτές τις νοτιοανατολικής Μεσογείου.

Τα δόντια ψαριών που μελετήθηκαν βρέθηκαν σε διάφορους αρχαιολογικούς χώρους, γύρω από το σημερινό Ισραήλ.

Η θαλάσσια περιοχή από την οποία προήλθαν αυτά τα δόντια είναι επίσης γνωστή ως ντοπάδα και η μεταφορά των ψαριών γινόταν από τις ακτές του βόρειου Σινά, στη συνέχεια στην Αίγυπτο και στο νότιο Λεβάντ. Αυτή η μεταφορά ψαριών συνεχίστηκε για περίπου 2.000 χρόνια, αρχίζοντας από την Ύστερη Εποχή του Χαλκού και συνεχίζοντας την πρώιμη βυζαντινή περίοδο, περίπου 300 με 600 μ.Χ.

Ο γεωεπιστήμονας, καθηγητής Thomas Tütken του πανεπιστημίου Johannes Gutenberg Mainz (JGU) συμμετείχε στη μελέτη μαζί με συναδέλφους από το Ισραήλ και το Γκέτινγκεν.

Η λιμνοθάλασσα του Bardawil σχηματίστηκε πριν από 4.000 χρόνια, όταν η στάθμη της θάλασσας, τελικά, σταθεροποιήθηκε μετά το τέλος της τελευταίας Εποχής των Παγετώνων. Η λιμνοθάλασσα αλιεύτηκε εντατικά και ήταν το σημείο που γινόταν εκτεταμένο εμπόριο ψαριών.

Όπως αποδεικνύουν τα αρχαιολογικά ευρήματα, η αλιεία ήταν ένας σημαντικός οικονομικός παράγοντας για πολλούς αρχαίους πολιτισμούς. Στο νότιο τμήμα του Λεβάντ, η τσιπούρα του είδους Sparus aurata αλιεύονταν ήδη από τοπικούς παράκτιους αλιείς πριν από 50.000 χρόνια.

Πιο εξωτικά ψάρια, όπως η πέρκα του Νείλου, διακινήθηκαν μεταξύ Αιγύπτου και Χαναάν πριν από περισσότερα από 5.000 χρόνια. Ωστόσο, η παρούσα μελέτη δείχνει σε ποιο βαθμό το εμπόριο μεταξύ των γειτόνων αυξήθηκε στην Ύστερη Εποχή του Χαλκού και συνεχίστηκε για 2.000 χρόνια στη βυζαντινή περίοδο.