Οι αστερίες έχουν κάποιου είδους αισθητήρες στις άκρες των βραχιόνων τους. Αυτό το γνωρίζουμε εδώ και 200 περίπου χρόνια. Αυτό, όμως, που δε γνωρίζαμε είναι αν οι αισθητήρες αυτοί ήταν μάτια ή απλώς όργανα που εντοπίζουν μεταβολές του φωτός.
Την απάντηση έδωσε μια νέα έρευνα που διεξήχθη στο πανεπιστήμιο της Κοπεγχάγης, στη Δανία. Σύμφωνα με τους ερευνητές, οι αισθητήρες αυτοί λειτουργούν ως μάτια. Η ανακάλυψη αυτή διαψεύδει, μάλιστα, παλαιότερες έρευνες που υποστήριζαν ότι το ανθρώπινο μάτι είναι ένα ιδιαίτερα πολυσύνθετο όργανο που δε μπορεί να αναπτυχθεί σε απλούστερες μορφές ζωής όπως είναι οι αστερίες. Ο Anders Garm, επικεφαλής της έρευνας, υποστηρίζει ότι δεν ήταν ακόμα ξεκάθαρο αν τα όργανα αυτά ειδοποιούν απλώς τον εγκέφαλο σε περίπτωση μεταβολής του φωτός ή αν σχηματίζουν κανονικές εικόνες. Έτσι, συνέλεξε υγιείς αστερίες και προέβη στις εξής ενέργειες: αφαίρεσε τους αισθητήρες από το ένα τρίτο, πραγματοποίησε παρόμοιες τομές σε ένα άλλο τρίτο αφήνοντας άθικτους τους αισθητήρες και άφησε τους υπόλοιπους αστερίες ανέπαφους. Τους απομάκρυνε από τον ύφαλο στον οποίο ζούσαν και τους τοποθέτησε σε σημείο που δεν υπήρχε τροφή. Τα αποτελέσματα του πειράματος ήταν, πράγματι, εντυπωσιακά.
Οι ανέπαφοι αστερίες επέστρεψαν άμεσα στον ύφαλο. Οι αστερίες που δε διέθεταν πια αισθητήρες, κινήθηκαν εξίσου γρήγορα αλλά προς τυχαίες κατευθύνσεις – γεγονός που επαληθεύει την ύπαρξη ματιών. Χρειάζονταν τα μάτια για να αναγνωρίσουν το περιβάλλον, να σχηματίσουν την εικόνα του υφάλου και να επιστρέψουν σε αυτόν.
Απόδοση: Σταυρούλα Βέρδα
με Αριθμό Μητρώου 12691
