Παγκόσμιοι κλιματικοί κίνδυνοι, γήρανση Ευρώπης, η Ελλάδα στην 5η δημογραφικά χειρότερη παγκόσμια θέση, προκλητική κατανομή του πλούτου, εκτόξευση των εκπομπών ρύπων.
Του Γιάννη Μανιάτη
Σε ορίζοντα 2 ετών, τα 5 από τα 10 σοβαρότερα προβλήματα που έχει να αντιμετωπίσει η ανθρωπότητα, αφορούν στην Κλιματική Αλλαγή: φυσικές καταστροφές και ακραία καιρικά φαινόμενα, κρίση στους φυσικούς πόρους, μεγάλης κλίμακας καταστροφές, αποτυχία προσαρμογής στα σχέδια για την Κλιματική Αλλαγή και αποτυχία περιορισμού της. Στα επόμενα 10 χρόνια, ο κατάλογος συμπληρώνεται με 6ο κίνδυνο, την απώλεια βιοποικιλότητας και την κατάρρευση των οικοσυστημάτων. Προφανές ότι βρισκόμαστε στην «τέλεια καταιγίδα» της Κλιματικής Κρίσης!
Προφανώς, οι κατά κεφαλήν εκπομπές στις πλουσιότερες χώρες έχουν πολύ υψηλότερες τιμές σε σχέση με τους φτωχότερους πληθυσμούς. ΗΠΑ και Καναδάς εκπέμπουν τους περισσότερους κατά κεφαλήν ρύπους (17-18 τόνους/ έτος), ενώ Ινδία και Πακιστάν από τους λιγότερους (2-2.5 τόνους/έτος). Απουσιάζουν εναλλακτικές λύσεις ενέργειας μεγάλης κλίμακας και χαμηλού κόστους, για να φτάσουμε σε επαρκή ενέργεια με μηδενικούς ρύπους, ξεπερνώντας ταυτόχρονα την ενεργειακή φτώχεια.
Ιαπωνία και Ιταλία στις πρώτες θέσεις των χωρών με υψηλό ποσοστό κατοίκων άνω των 65 ετών (36% και 23.7% αντίστοιχα). Φινλανδία (22.9%), Πορτογαλία (22.6%) ακολουθούν. Η Ελλάδα, δυστυχώς στην (ουσιαστικά) 4-5η χειρότερη χώρα του κόσμου, με ποσοστό 22.5%. Η Ευρώπη στην παγκόσμια χειρότερη αναλογία κατοίκων κάτω των 15 ετών (16%) και άνω των 65 (19%). Με την παγκόσμια αναλογία 25% και 10% αντίστοιχα και την Αφρική στα 40% και 3%, οι δημογραφικές προοπτικές της γηραιάς ηπείρου προβλέπονται τραγικές.
Μετά τη Βιομηχανική Επανάσταση, ο κόσμος εκπέμπει πάνω από 34 δισ. τόνους CO₂ κάθε χρόνο. Από έτος σε έτος, οι μειώσεις εμφανίζονται σε εποχές κρίσεων, ενώ η μεγαλύτερη πτώση παρατηρήθηκε στα lockdowns (-2 δισ. τόνοι CO₂), μετά τα οποία όμως, οι εκπομπές εκτινάχθηκαν. Οι εκπομπές από τις αναπτυγμένες οικονομίες βρίσκονται σε διαρθρωτική πτώση με στόχο το κλιματικά ουδέτερο 2050.
Οι τρεις τεχνολογίες σταθερής παροχής ηλεκτρισμού είναι η καύση άνθρακα, η καύση αερίου και η πυρηνική ενέργεια. Ο άνθρακας χωρίς δέσμευση εκπομπών, στο σενάριο μηδενικών εκπομπών, εξαφανίζεται από το παγκόσμιο δίκτυο μέχρι το 2050. Aέριο και άνθρακας με δέσμευση και αποθήκευση άνθρακα, θα είναι βασικά συστατικά της παγκόσμιας παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας από τη δεκαετία του 2030 και μετά. Το ίδιο αναμένεται και για το υδρογόνο.
Με βάση μελέτη της Oxfam, το 1% των πλουσιότερων στον πλανήτη κατέχουν το 63% του νέου πλούτου ($42 τρισ.) που παρήχθη το 2020. Από αυτά, μόλις τα $14 τρισ. έφτασαν στο υπόλοιπο 99% των ανθρώπων. Υπολογίζεται ότι αρκούν $1,7 τρισ. ετησίως για να βγουν από τη φτώχεια 2 δισ. άνθρωποι. Το πλουσιότερο 1% κατέχει το 45,6% του παγκόσμιου πλούτου, ενώ το φτωχότερο μισό του κόσμου μόλις το 0,75%. 81 δισεκατομμυριούχοι κατέχουν περισσότερο πλούτο από το 50% του κόσμου.
Του καθηγητή Γιάννη Μανιάτη, πρ. υπουργού Περιβάλλοντος, Ενέργειας & Κλιματικής Αλλαγής
Πρώτη δημοσίευση του άρθρου στην εφημερίδα ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ
Διαβάστε επίσης:
- Γ. Μανιάτης: Εκπομπές αερίων, πυρηνικά και βιομηχανία μόδας
- Γ. Μανιάτης: Εθνική-πατριωτική προτεραιότητα οι υδρογονάνθρακες
- Γ. Μανιάτης: Αρπαγές γης φτωχών χωρών
- Γ. Μανιάτης: «Κρατικές εταιρείες απολυταρχικών καθεστώτων οι μεγαλύτεροι ρυπαντές»
- Γ. Μανιάτης: «Η στροφή της ΕΕ στο LNG – η Ελλάδα του 2030»
- Γ. Μανιάτης: «Τρέχουμε με 200 και μπροστά μας είναι τοίχος»
- Γ. Μανιάτης: Ρεκόρ συγκεντρώσεων διοξειδίου του άνθρακα το 2022