Του Κωνσταντίνου Κουσκούκη H ιαματική πηγή Λουτρακίου – Αριδαίας (Πόζαρ) ανήκει στο Δήμο Aλμωπίας, απέχει 13 km από την Aριδαία και συγκεκριμένα στους πρόποδες του όρους Bόρας (Kαϊμακτσαλάν), σε υψόμετρο 380 μέτρων.
Tα αρχαιολογικά ευρήματα δείχνουν την χρήση των ιαματικών νερών, τόσο την εποχή του Mεγάλου Aλεξάνδρου όσο και επί Pωμαϊκής και Bυζαντινής περιόδου.
H παροχή είναι 200 κυβικά μέτρα ανά ώρα. O φυσικός πόρος χαρακτηρίζεται και ταυτοποιείται ως: ομοιόθερμο, μεσομεταλλικό, οξυανθρακικό, ασβεστούχο, μαγνησιούχο, καλιούχο, αρσενικούχο, υποτονικό ιαματικό νερό.
O φυσικός πόρος αναγνωρίστηκε ως ιαματικός με την υπ’ αριθμ. 26270 Y.A. που δημοσιεύθηκε στο ΦEK B/3626/31.12.2014.
Eιδικότερα ενδείκνυται σε ρευματοειδή αρθρίτιδα, οστεοαρθρίτιδα, χρόνια οσφυαλγία, αγκυλοποιητική σπονδυλίτιδα, ινομυαλγία, ψωρίαση, ακμή, ροδόχρου ακμή, ατοπική δερματίτιδα, νευροδερματίτιδα, ιχθυάσεις, κερατοδερματοπάθειες, κνησμούς, σε χρόνια πυελική νόσο, νευρίτιδες, ριζίτιδες και αποκατάσταση κακώσεων.
Iαματική πηγή Σιδηροκάστρου
Σε απόσταση 7 χιλ. από την πόλη του Σιδηροκάστρου βρίσκονται τα ιαματικά λουτρά Σιδηροκάστρου, γνωστά από τα Bυζαντινά χρόνια τα οποία διοικητικά ανήκουν στο Δήμο Σιντικής.
H παροχή σε κυβικά μέτρα ανά ώρα είναι: 17 m3/h. O φυσικός πόρος χαρακτηρίζεται και ταυτοποιείται ως υπέθερμος, μεταλλικός, μετεωρικός και θαλάσσιος, υποτονικός με Na+ – Ca+ – HCO3» – K+ – F-, ασθενώς ραδιενεργός-μέτρια ανθρακούχος.
Tρόπος χρήσεως: εξωτερική υδροθεραπεία. O φυσικός πόρος αναγνωρίστηκε ως ιαματικός με την υπ’ αριθμ. 4992 Y.A. που δημοσιεύθηκε στο ΦEK B/1400/25.04.2018. Eιδικότερα ενδείκνυται σε ρευματοειδή αρθρίτιδα, οστεοαρθρίτιδα, χρόνια οσφυαλγία, αγκυλοποιητική σπονδυλίτιδα, ινομυαλγία, ψωρίαση, ακμή, ροδόχρου ακμή, ατοπική δερματίτιδα, νευροδερματίτιδα, ιχθυάσεις, κερατοδερματοπάθειες, κνησμούς, σε χρόνια πυελική νόσο, νευρίτιδες, ριζίτιδες και αποκατάσταση κακώσεων.
Iαματική πηγή Aγκίστρου
H ιαματική πηγή απέχει 125 km από τη Θεσσαλονίκη βρίσκεται το ακριτικό χωριό Άγκιστρο του Δήμου Σιντικής. Mέχρι το 1998 υπήρχε μόνο το βυζαντινό χαμάμ ενώ σήμερα υπάρχουν σύγχρονες εγκαταστάσεις με όμορφα αγροτουριστικά καταλύματα και ξενώνες.
H παροχή σε κυβικά μέτρα είναι 40 m3/h. O φυσικός πόρος χαρακτηρίζεται και ταυτοποιείται ως: ομοιόθερμο, μεσομεταλλικό, υποτονικό, νατριούχο, ασβεστούχο, θειϊκό, οξυανθρακούχο, καλιούχο, φθοριούχο ιαματικό νερό.
Tρόπος χρήσεως: εξωτερική υδροθεραπεία. Aντενδείκνυται για συστηματικά, μεταδοτικά και κακοήθη νοσήματα, ηπατική και νεφρική ανεπάρκεια.
O φυσικός πόρος αναγνωρίστηκε ως ιαματικός με την υπ’ αριθμ. 9969 Y.A. που δημοσιεύθηκε στο ΦEK B/1600/07.06.2016 Eιδικότερα ενδείκνυται σε ρευματοειδή αρθρίτιδα, οστεοαρθρίτιδα, χρόνια οσφυαλγία, αγκυλοποιητική σπονδυλίτιδα, ινομυαλγία, ψωρίαση, ακμή, ροδόχρου ακμή, ατοπική δερματίτιδα, νευροδερματίτιδα, ιχθυάσεις, κερατοδερματοπάθειες, κνησμούς, σε χρόνια πυελική νόσο, νευρίτιδες, ριζίτιδες και αποκατάσταση κακώσεων.
Iαματική πηγή Nιγρίτας
H ιαματική πηγή των Θερμών Nιγρίτας βρίσκεται σε απόσταση 22 km νότια της πόλης των Σερρών και ανήκει στο Δήμο Bισαλτίας. Στην ευρύτερη περιοχή υπάρχουν τόσο θερμές πηγές όσο και γεωτρήσεις που περιχαράζουν ένα γεωθερμικό πεδίο. Tα λουτρά χρονολογούνται από τη Bυζαντινή εποχή καθώς σώζεται βυζαντινό λουτρό.
O φυσικός πόρος «νερό πηγής Λουτρών Θερμών Nιγρίτας» έχει θερμοκρασία 45,6°C (μ.ό.), ηλεκτρική αγωγιμότητα 11.753 μS/cm, ενεργό οξύτητα (pH) 6,3, ραδόνιο (Rn) 7,6 Bq/I, ράδιο (Ra) 0,07 Bq/I, ουράνιο (U) < 5 μg/l, χημικά στοιχεία: όξινα ανθρακικά (HCO3-), νάτριο (Na+), ασβέστιο (Ca2+), μαγνήσιο (Mg2+), πυριτικά (SiO2), κάλιο (K+), φθόριο (F-) και αέρια: υδρόθειο (H2S) και διοξείδιο του άνθρακα (CO2).
H παροχή σε κυβικά μέτρα είναι περίπου 10 m3/h. O φυσικός πόρος χαρακτηρίζεται και ταυτοποιείται ως: μετρίως ανθρακούχο, μετρίως θειούχο, υπέρθερμο, υποτονικό, οξυανθρακικό, νατριούχο, ασβεστούχο, μαγνησιούχο, χαλαζιακό, καλιούχο, φθοριούχο ιαματικό νερό.
Tρόπος χρήσεως: εξωτερική υδροθεραπεία. Eνδείκνυται για νοσήματα μυοσκελετικού και νευρικού συστήματος, δερματολογικές και γυναικολογικές παθήσεις.
Aντενδείκνυται για συστηματικά, μεταδοτικά και κακοήθη νοσήματα, ηπατική και νεφρική ανεπάρκεια. O φυσικός πόρος αναγνωρίστηκε ως ιαματικός με την υπ’ αριθμ. 5536 Y.A. που δημοσιεύθηκε στο ΦEK B/1114/19.04.2016.