Interstellar Probe: Το μεγάλο ταξίδι της NASA στα άδυτα του διαστήματος

Σύνταξη: ecozen.gr

Η επόμενη αποστολή της NASA για την εξερεύνηση του διαστήματος είναι ήδη στα σκαριά και πρόκειται να φτάσει κυριολεκτικά στα άδυτα του διαστήματος. Στο μακρινό διαστρικό χώρο των 1.000 αστρονομικών μονάδων. Εκεί που δεν έφτασε κανείς μέχρι στιγμής.

Κι όταν αναφερόμαστε στο διαστρικό – ή μεσοαστρικό – χώρο, εννοούμε το διάστημα ανάμεσα στα άστρα. Χώρο στον οποίο έφτασαν για πρώτη φορά τα αμερικανικά διαστημικά σκάφη με ηλικία πλέον άνω των 40 ετών, Voyager 1 και 2. Τα σκάφη εισήλθαν για πρώτη φορά το 2012 και 2018, αντίστοιχα, στον διαστρικό χώρο.

Για την ακρίβεια, είχαν ταξιδέψει 120 φορές την απόσταση Γης-Ήλιου φθάνοντας στο σύνορο της ηλιόσφαιρας. Της «φυσαλίδας» δηλαδή που περιβάλλει το ηλιακό σύστημά μας και προσδιορίζει έως πού φθάνει ο ηλιακός «άνεμος».

Τα Voyager ανακάλυψαν αυτό το όριο της «επικράτειας» του Ήλιου, αλλά άφησαν τους επιστήμονες με πολλά ερωτήματα για το πώς αλληλεπιδρά το μητρικό άστρο μας με το τοπικό διαστρικό μέσο.

Τα όργανα των Voyager συνεχίζουν να στέλνουν περιορισμένα πια δεδομένα, που κρίνονται πλέον ανεπαρκή για την σωστή επιστημονική κατανόηση του τι συμβαίνει στην άκρη του ηλιακού μας συστήματος.

Η Γη είναι μια κουκίδα

Η παραπάνω εικόνα της Γης, είναι μια από τις 60 που έλαβε το Voyager 1 τον Φεβρουάριο του 1990 από απόσταση μεγαλύτερη των 6 δισεκ. χιλιομέτρων και περίπου 32 μοίρες άνω του ελλειπτικού πλάνου.

Σε αυτή τη φωτογραφία, η Γη, είναι παρά μια κουκίδα φωτός, μόλις 0.12 pixel σε μέγεθος. Ενώ, ο πλανήτης μας φαίνεται στο κέντρο ακτινών διάχυτου φωτός εξαιτίας του ότι η φωτογραφία έχει ληφθεί πολύ κοντά στον Ήλιο.

Η φωτογραφία ανήκει στην τελευταία φωτογραφική αποστολή του Voyager 1 που αποτύπωσε πορτραίτα του Ήλιου και των πλανητών.

Η μεγάλη απόφαση

Έτσι, η Αμερικανική Διαστημική Υπηρεσία (NASA) και οι συνεργάτες της όχι μόνο οραματίστηκαν, αλλά βρίσκονται στο σχεδιασμό της επόμενης μεγάλης αποστολής, της Insterstellar Probe, όπως αποκαλείται μέχρι τώρα.

Η Interstellar Probe θα ταξιδέψει πολύ βαθύτερα στο διαστρικό διάστημα, σε απόσταση έως 1.000 αστρονομικών μονάδων -η απόσταση Γης-Ήλιου είναι μία τέτοια αστρονομική μονάδα-, με την ελπίδα να αποκομίσουν πολύ περισσότερες πληροφορίες για την ηλιόσφαιρα και την εξέλιξή της.

Επικεφαλής της αποστολής είναι η Έλενα Προβορνίκοβα του Εργαστηρίου Εφαρμοσμένης Φυσικής (APL) του Πανεπιστημίου Τζονς Χόπκινς.

Όπως δηλώνει, «το Interstellar Probe θα ταξιδέψει στο άγνωστο τοπικό διαστρικό διάστημα, όπου η ανθρωπότητα δεν έχει φθάσει ποτέ πριν. Για πρώτη φορά, θα έχουμε μία εικόνα της τεράστιας ηλιόσφαιρας μας από την έξω πλευρά, ώστε να μπορέσουμε έτσι να δούμε πώς φαίνεται απ’ έξω το ηλιακό σύστημά μας».

Περίπου 500 επιστήμονες και μηχανικοί από διάφορες χώρες μελετούν τον σχεδιασμό της αποστολής, έτσι ώστε να αντληθούν τα περισσότερα δυνατά στοιχεία στα πεδία της ηλιοφυσικής, της αστροφυσικής, της πλανητικής επιστήμης κ.ά.

Ανάμεσα στα μυστήρια που ελπίζεται να απαντηθούν είναι με ποιο τρόπο το ηλιακό πλάσμα αλληλεπιδρά με τα διαστρικά αέρια για να δημιουργήσει την ηλιόσφαιρα, τι ακριβώς βρίσκεται πέρα από την ηλιόσφαιρα, πώς μοιάζει η ηλιόσφαιρα απ’ έξω, πώς ο Ήλιος αλληλεπιδρά με τον γαλαξία μας κ.ά.

Η ασπίδα που προστατεύει το ηλιακό μας σύστημα

Η ηλιόσφαιρα είναι σημαντική επειδή λειτουργεί ως ασπίδα που προστατεύει το ηλιακό σύστημά μας από τις υψηλής ενέργειας κοσμικές ακτίνες του γαλαξία.

Καθώς ο Ήλιος ταξιδεύει -και μαζί του όλο το ηλιακό σύστημα- γύρω από το γαλαξιακό κέντρο, διασχίζει διάφορες περιοχές του διαστρικού χώρου.

Σήμερα το ηλιακό σύστημα βρίσκεται στο λεγόμενο «Τοπικό Διαστρικό Νέφος», κινούμενο σταδιακά στην έξοδό του από αυτό και κανένας δεν ξέρει τίποτα για την επόμενη διαστρική περιοχή που θα διασχίσει ο Ήλιος. Είναι άγνωστο εάν η αλλαγή τοπικού διαστρικού χώρου θα έχει ως συνέπεια να μεγαλώσει ή να μικρύνει η ηλιόσφαιρα ή εάν η γαλαξιακή κοσμική ακτινοβολία θα ενισχυθεί ή θα εξασθενήσει.

Στο τέλος του 2021 η μελέτη των επιστημόνων για τον σχεδιασμό της αποστολής θα έχει ολοκληρωθεί και θα είναι στη διάθεση της NASA, η οποία θα μπορεί να εκτοξευθεί στην αρχή της δεκαετίας του 2030.

Υπολογίζεται ότι θα χρειαστεί περίπου 15 χρόνια για να φθάσει στο άκρο της ηλιόσφαιρας, αρκετά πιο γρήγορα από τα Voyager που χρειάστηκαν περίπου 35 χρόνια για να φθάσουν έως εκεί.

Η αποστολή Interstellar Probe εκτιμάται ότι θα διαρκέσει τουλάχιστον 50 χρόνια.