Μυστικά σφραγισμένων επιστολών αποκαλύφθηκαν από σαρωτή ακτίνων Χ

Επιμέλεια: Αγάπη Μυργιώτη

Τα μυστικά επιστολών που παρέμεναν σφραγισμένα με περίτεχνο τρόπο, εδώ και περισσότερο από 300 χρόνια, αποκαλύφθηκαν χωρίς καν να ανοιχτούν ή να καταστραφούν, χάρη σε έναν σαρωτή ακτίνων Χ, που είχε σχεδιαστεί αρχικά για οδοντιατρικές εξετάσεις.

Ο σαρωτής ακτινών Χ

Χαρακτηριστικά, ο σαρωτής ακτίνων Χ είναι ένας εξαιρετικά ευαίσθητος σαρωτής μικρογραφίας, που αναπτύχθηκε στα εργαστήρια οδοντιατρικής έρευνας του Πανεπιστημίου Queen Mary του Λονδίνου.

«Σχεδιάσαμε τον ανιχνευτή ακτίνων Χ για τη χαρτογράφηση του περιεχομένου των δοντιών σε ανόργανα στοιχεία, κάτι ανεκτίμητο στην οδοντιατρική έρευνα. Χάρη όμως στην υψηλή ευαισθησία του μπορέσαμε να διακρίνουμε ορισμένα είδη μελάνης σε χαρτί και σε περγαμηνή», εξηγεί ο καθηγητής Γκράαμ Ντέιβις, μέλος της ερευνητικής ομάδας.

Η επιστολή του 17^ου αιώνα

Η επιστολή, με ημερομηνία 31 Ιουλίου 1697, βρέθηκε μέσα σε ένα ταχυδρομικό μπαούλο του 17^ου αιώνα, μαζί με δεκάδες ακόμα ανεπίδοτα γράμματα, σύμφωνα με όσα αναφέρουν στο Nature Communications οι ερευνητές που τη διάβασαν.

Το “κλείδωμα επιστολών”

Οι αποστολείς αυτών των επιστολών τις είχαν κλίσει χρησιμοποιώντας την τεχνική που ονομάζεται «κλείδωμα επιστολών», την ιστορική διαδικασία περίπλοκου διπλώματος και ασφάλισης ενός επίπεδου φύλλου χαρτιού ώστε να λειτουργήσει ως φάκελος. Αυτό το κλείδωμα των επιστολών ήταν κοινή πρακτική για ασφαλή επικοινωνία πριν από τη χρήση των σύγχρονων φακέλων.

Μέχρι τώρα, αυτά τα πακέτα επιστολών μπορούσαν να μελετηθούν και να διαβαστούν μόνο εάν τα έκοβαν για τα ανοίξουν, καταστρέφοντας συχνά ιστορικά έγγραφα.

Τα μυστικά αποκαλύπτονται

Ερχόμενοι στο παρόν και με τη βοήθεια των ακτίνων Χ, η ομάδα μπόρεσε να εξετάσει το περιεχόμενο των επιστολών χωρίς να τα καταστρέψει.

Σφραγισμένα μυστικά αιώνων έρχονται στο φως της δημοσιότητας, δίνοντας μια εικόνα για τις ζωές και τις ανησυχίες των απλών ανθρώπων σε μια ταραχώδη περίοδο της ευρωπαϊκής ιστορίας, όταν τα δίκτυα αλληλογραφίας ένωναν οικογένειες, κοινότητες και εμπόριο που βρίσκονταν μακριά.

Η συγκεκριμένη επιστολή, με ημερομηνία 31 Ιουλίου 1697, είχε αποσταλεί από κάποιον ονόματι Ζακ Σενάκ που ζητούσε από τον ξάδελφό του Πιερ λε Περ, Γάλλο έμπορο στη Χάγη, να του στείλει το πιστοποιητικό θανάτου κάποιου Ντανιέλ Λε Περ.

Μετά τη σάρωση μικρογραφίας ακτίνων Χ των επιστολών, η διεθνής ομάδα εφάρμοσε στη συνέχεια υπολογιστικούς αλγόριθμους στις εικόνες σάρωσης για να εντοπίσει και να διαχωρίσει τα διαφορετικά επίπεδα του διπλωμένου γράμματος και να το «ξεδιπλώσει».

Οι συγγραφείς προτείνουν ότι η εικονική μέθοδος ξεδιπλώματος και η κατηγοριοποίηση των τεχνικών αναδίπλωσης, θα μπορούσαν να βοηθήσουν τους ερευνητές να κατανοήσουν αυτήν την ιστορική εκδοχή της φυσικής κρυπτογραφίας, διατηρώντας ταυτόχρονα την πολιτιστική τους κληρονομιά.

«Αυτός ο αλγόριθμος μας οδηγεί κατευθείαν στην καρδιά ενός κλειδωμένου γράμματος», εξηγεί η ερευνητική ομάδα.

Πηγή: sciencedaily.com