Ποια τα χαρακτηριστικά των «υπερμεταδοτών» του κορονοϊού

Σύνταξη: ecozen.gr

Η παχυσαρκία, η ηλικία και ο βαθμός σοβαρότητας της λοίμωξης είναι οι τρεις παράγοντες που καθορίζουν το ποσοστό υπερμεταδοτικότητας του κορονοϊού, δείχνει τώρα μία έρευνα.

Χαρακτηριστικά, οι τρείς παραπάνω παράγοντες σχετίζονται με την έκλυση περισσότερων σταγονιδίων μέσω της εκπνοής, της ομιλίας, του βήχα ή του φτερνίσματος και καθιστούν τα άτομα ως υπερμεταδότες, δηλαδή άτομα που μπορούν να μεταδώσουν τον ιό σε πολλά άλλα άτομα.

Η μελέτη πραγματοποιήθηκε από ερευνητές του Πανεπιστημίου Τουλέιν, του Πανεπιστημίου Χάρβαρντ και του Τεχνολογικού Ινστιτούτου της Μασαχουσέτης (ΜΙΤ) και του Γενικού Νοσοκομείου της Μασαχουσέτης οι οποίοι ανακάλυψαν, όπως δήλωσαν στην επιθεώρηση «Proceedings of the National Academy of Sciences», τα χαρακτηριστικά τα οποία συμβάλλουν στο να καταστεί ένα άτομο υπερμεταδότης.

Πιο συγκεκριμένα οι ερευνητές χρησιμοποίησαν δεδομένα από μια μελέτη παρατήρησης σε 194 υγιείς εθελοντές καθώς και από μια πειραματική μελέτη σε πρωτεύοντα θηλαστικά με COVID-19 (εκτός του ανθρώπου).

Έτσι, παρατήρησαν ότι το αερόλυμα που παραγόταν διέφερε ανάλογα τον άνθρωπο, καθώς τα μεγαλύτερα σε ηλικία άτομα, με υψηλότερο Δείκτη Μάζας Σώματος (ΒΜΙ) τα οποία μάλιστα είχαν και πιο βαριάς μορφής λοίμωξη Covid-19, απελευθέρωναν τρεις φορές περισσότερα σταγονίδια από τους υπόλοιπους.

Το 20% ευθύνεται για το 80% των μεταδόσεων

Παράλληλα, οι επιστήμονες ανακάλυψαν ότι το 18% των εθελοντών της μελέτης ευθύνονταν για το 80% των εκπνεόμενων σωματιδίων ολόκληρης της ομάδας.

Είναι γεγονός ότι η συγκεκριμένη ανακάλυψη συνάδει με τον κανόνα 20/80, σύμφωνα με τον οποίο το 20% των μολυσμένων ατόμων ευθύνεται για το 80% των μεταδόσεων.

Τα σωματίδια συρρικνώνονται κατά την εξέλιξη της λοίμωξης

Επιπλέον, σύμφωνα με την μελέτη τα σταγονίδια φάνηκε να παρουσιάζουν αύξηση καθώς η λοίμωξη εξελισσόταν και έφθανε στο ανώτατο επίπεδο, δηλαδή μια βδομάδα μετά την αρχική μόλυνση, πριν αρχίσουν να επανέρχονται ξανά στα φυσιολογικά επίπεδα δύο βδομάδες μετά.

Μάλιστα, είναι σημαντικό να αναφερθεί ότι καθώς η λοίμωξη εξελισσόταν τα ιικά σωματίδια γίνονταν ολοένα και μικρότερα αποκτώντας μέγεθος μόλις ενός εκατομμυριοστού του μέτρου το καθένα στο «ζενίθ» της λοίμωξης.

Σημειώνεται ότι όσο πιο μικρά είναι τα σωματίδια αυτά τόσο πιο πιθανό είναι να εκλύονται και μάλιστα σε πιο μακρινές αποστάσεις καθώς το άτομο εκπνέει, μιλά, βήχει ή φτερνίζεται αλλά και να παραμένουν στον αέρα, να ταξιδεύουν σε μεγαλύτερες αποστάσεις και τελικώς να διεισδύουν βαθύτερα στους πνεύμονες όταν εισπνευσθούν.

Τι συμβαίνει με τους ασυμπτωματικούς

Η αύξηση του εκπνεόμενου αερολύματος συνέβαινε ακόμα και σε ασυμπτωματικά άτομα με κορονοϊό, υπογραμίζει o Τσαντ Ρόι, πρώτος συγγραφέας της μελέτης, διευθυντής Αεροβιολογίας Μεταδιδόμενων Νοσημάτων στο Εθνικό Ερευνητικό Κέντρο Πρωτευόντων Ειδών του Πανεπιστημίου Τουλέιν.

“Παρατηρήσαμε αύξηση στα σταγονίδια κατά την οξεία φάση της λοίμωξης με τον νέο κορονοϊό παρόμοια με εκείνη που παρατηρείται σε άλλα μεταδιδόμενα νοσήματα όπως η φυματίωση. Φαίνεται ότι οι ιογενείς και βακτηριακές λοιμώξεις του αναπνευστικού συστήματος εξασθενίζουν τη βλέννα στις αναπνευστικές οδούς, γεγονός που προάγει την κίνηση των μολυσματικών σωματιδίων μέσα στο αναπνευστικό», υπογράμμισε χαρακτηριστικά ο δρ Ρόι.

Ο ρόλος του σωματικού βάρους και της ηλικίας

Παράλληλα, όπως έδειξε η μελέτη το σωματικό βάρος σχετίζεται με την παραγωγή σταγονιδίων.

Ενώ στη συνλεχεια, ο Ντέιβιντ Εντουαρντς, καθηγητής Βιοϊατρικής Μηχανικής στο Πανεπιστήμιο Χάρβαρντ πρόσθεσε: “Παρότι τα αποτελέσματά μας δείχνουν ότι τα νεαρά και υγιή άτομα τείνουν να παράγουν πολύ λιγότερα σταγονίδια σε σύγκριση με τα πιο ηλικιωμένα άτομα που έχουν περισσότερα υποκείμενα νοσήματα, δείχνουν επίσης ότι ο καθένας μας, όταν μολυνθεί με τον SARS–CoV-2, μπορεί εν δυνάμει να παραγάγει μεγάλο αριθμό σταγονιδίων”.