Το διαστημικό σήμα “νυχτερίδας” που έλαβε το Hubble!

Ένα κοσμικό ζευγάρι φτερών νυχτερίδας ήταν το πρόσφατο διαστημικό σήμα που έλαβε το Hubble Space Telescope της NASA.

Η εντυπωσιακές σκηνές δημιουργήθηκαν καθώς ένα νέο αστέρι εν όσο δημιουργείται ρίχνει το φως του μέσα στο αστρικό νέφος της “γειτονιάς” του και το οπτικό αποτέλεσμα θυμίζει δύο φτερά που πάλλονται.

Η υπό διερεύνηση σκιά ανήκει σε ένα δίσκο νέφους σε σχήμα σέλας, που περιβάλει το αστέρι HBC 672. Ενώ, η ηλικία του υπολογίζεται από ένα έως δύο δις έτη, όπου μιλώντας με κοσμικούς όρους, θεωρείται νεαρό. Αυτό βρίσκεται σε ένα αστρικό “φυτώριο”, το Serpens Nebula και σε απόσταση περίπου 1400 ετών φωτός από τη Γη.

Η σκιά

Για να εξηγήσουμε καλύτερα το φαινόμενο, αρκεί να σκεφτούμε τη σκίαση που δημιουργείται σε ένα τοίχο από μία λάμπα. Σε αυτή τη περίπτωση το νεαρό αστέρι θα ήταν η λάμπα, η σκιά της αυτό που βλέπουμε και το νέφος ο τοίχος.

“Έχεις ένα αστέρι που περιβάλλεται από ένα δίσκο. Και ο δίσκος δεν είναι σα τους δακτύλιους του Κρόνου -δεν είναι φλατ. Είναι φουσκωτός. Και άρα αυτό σημαίνει ότι εάν το φως από το αστέρι διαχέεται προς τα πάνω, μπορεί να συνεχίσει να διαχέεται προς τα πάνω -δεν βρίσκει εμπόδιο πουθενά. Αλλά εάν αυτό διαχέεται με κατεύθυνση προς το δίσκο, δεν καταφέρνει να βγει έξω, και δημιουργεί σκίαση” εξήγησε ο Klaus Pontoppidan, ο επικεφαλής της σχετικής έρευνας.

Το πιο εντυπωσιακό είναι το μέγεθος της σκιάς που δημιουργείται – περίπου 200 φορές το μήκος του ηλιακού μας συστήματος! Γι’αυτό το λόγο, το φως χρειάζεται περίπου 40 με 45 μέρες για να ταξιδέψει από το άστρο έως την αντιληπτή άκρη της σκιάς αυτής.

Ο Pontoppidan και η ομάδα του, παρατήρησαν για 404 ημέρες το φαινόμενο που θυμίζει φτερά που πάλλονται. Ενώ, το εφέ “πετάγματος” των φτερών, είναι πιθανότερο ότι συμβαίνει εξαιτίας κάποιου πλανήτη “ενσωματωμένου” εντός του δίσκου, του οποίου η βαρύτητα έλκει και αναδιπλώνει το δίσκο.

Μάλιστα, η ομάδα υπολόγισε ότι αυτός ο πλανήτης που επηρεάζει τον δίσκο, θα έπρεπε να περιστρέφεται γύρω από το συγκεκριμένο άστρο σε τουλάχιστον 180 ημέρες. Επιπρόσθετα, υπολόγισαν ότι αυτός ο πλανήτης θα έπρεπε να απέχει από το άστρο του, αντίστοιχη απόσταση της Γης από τον Ήλιο.

Η πρώτη …εντύπωση

Η παρατήρηση της παλλόμενης σκιάς έγινε αρκετά τυχαία. Η πρώτη σχετική εικόνα είχε ληφθεί από μία άλλη ομάδα, με στόχο την απεικόνιση του πως οι σκιές μπορούν να μεταφέρουν πληροφορίες σχετικά με φαινόμενα που δεν είναι απευθείας ορατά σε εμάς. Μάλιστα την ονόμασαν “σκιά νυχτερίδας” εξαιτίας του σχήματός της -παρ΄όλο που τότε δε γνώριζαν τις υπόλοιπες πληροφορίες που αναφέραμε, και πόσο μα πόσο κατάλληλο όνομα της έδωσαν.

Ακόμα πιο εντυπωσιακό είναι πως όταν ο Pontoppidan και η ομάδα του άρχισαν να διερευνούν την τοποθεσία, λαμβάνοντας εικόνες, θεώρησαν πως είχε συμβεί κάποιο σφάλμα κατά την επεξεργασία, διότι η σκιά φαινόταν ότι έχει κουνηθεί! Αργότερα, ανακάλυψαν ότι κατά την επεξεργασία των εικόνων δεν υπήρχε σφάλμα με την ευθυγράμμιση και ότι η σκιά πράγματι πάλλονταν!

To σχετικό βίντεο της NASA:

Πηγή: weather.com, nasa.gov