Η οστεοπόρωση αποτελεί ένα από τα πιο κοινά χρόνια νοσήματα που προσβάλλει εκατομμύρια ανθρώπων παγκοσμίως και έχει τεράστιο κοινωνικό και οικονομικό κόστος.
Η νόσος είναι κληρονομική και μπορεί να οφείλεται σε ορμονικές διαταραχές ή στη δυσκολία απορρόφησης του ασβεστίου, ενώ επηρεάζεται από τη λήψη φαρμάκων όπως η κορτιζόνη.
Σημαντικό ρόλο, όμως, στην εμφάνιση της νόσου παίζουν η διατροφή και ο τρόπος ζωής.
Έτσι το κάπνισμα, η έλλειψη άσκησης και και η φτωχή σε γαλακτομικά διατροφή όπως και η υπερβολική κατανάλωση καφέ και αλκοόλ δρουν επιβαρυντικά στη σκελετική υγεία και αυξάνουν τον κίνδυνο εμφάνισης της οστεοπόρωσης.
Το υψηλότερο επίπεδο οστικής μάζας επιτυγχάνεται στα 25-30 έτη και είναι ανεξάρτητο από τη σκελετική ωρίμανση που γίνεται νωρίτερα. Σύμφωνα με τις πρόσφατες απόψεις η υψηλότερη οστική μάζα κατά την νεαρή ηλικία του ατόμου, σχετίζεται με χαμηλότερο κίνδυνο ανάπτυξης της οστεοπόρωσης.
Στους νεαρούς αθλητές η φυσική άσκηση επηρεάζει θετικά την οστική πυκνότητα και η προσαρμογή των οστών είναι ανάλογη της έντασης των ερεθισμάτων, όπως η σταδιακά αυξανόμενη επιβάρυνση στην προπόνηση με βάρη.
Η άσκηση επιδρά θετικά σε διάφορες περιοχές του σκελετού όπως ο αυχένας του μηριαίου, η Οσφυϊκή Μοίρα Σπονδυλικής Στήλης κ.ά. Τα αθλήματα που βοηθούν ιδιαίτερα στην αύξηση της οστικής μάζας είναι η άρση βαρών, η ενόργανη γυμναστική, οι χιονοδρομίες και οι δρομείς που καλύπτουν αποστάσεις έως 32 χλμ. εβδομαδιαίως.
Ωστόσο, η αύξηση της οστικής μάζας δεν παρατηρείται μόνο στους αθλητές αλλά και σε νεαρά άτομα που ασκούνται καθημερινά.
Φαίνεται λοιπόν ότι η άσκηση ιδιαίτερα σε νεαρή ηλικία είναι εξαιρετικά σημαντική για την οστική υγεία και τη δημιουργία γερού σκελετού. Συμβάλλει έτσι σε σημαντικό βαθμό στην πρόληψη της οστεοπόρωσης.
Εκτός από τους παράγοντες που δεν μπορούν να τροποποιηθούν, όπως είναι οι γενετικοί, η κορυφαία οστική μάζα καθορίζεται και από εκείνους τους παράγοντες στους οποίους μπορούμε να επέμβουμε και να βελτιώσουμε, λειτουργώντας προληπτικά.
Για παράδειγμα η διακοπή του καπνίσματος, η επαρκής έκθεση στον ήλιο και η καλή διατροφή με αυξημένη πρόσληψη ασβεστίου και βιταμίνης D και η μειωμένη κατανάλωση λευκωμάτων δηλαδή κρέατος, είναι μερικές από τις συνήθειες που μπορούμε να αποκτήσουμε για την πρόληψη της νόσου.
Εκτός από την συστηματική άσκηση ιδιαίτερο βάρος πρέπει να δίνεται στους κινδύνους από την μειωμένη φυσική δραστηριότητα των παιδιών που παρατηρείται σήμερα ιδιαίτερα στις μεγαλουπόλεις.
με Αριθμό Μητρώου 12691
