Ο χαλκός σταματά την εξάπλωση του νοροϊού σε νοσοκομεία, δημόσιους χώρους και μεταφορικά μέσα

Νέα μελέτη του Πανεπιστημίου του Σαουθάμπτον, έδειξε ότι ο χαλκός και τα κράματα του εξουδετερώνουν τον νοροϊό (υψηλής παθογονικότητας ιός) σε σύντομο χρονικό διάστημα.

Ο ιός μπορεί να μεταδοθεί από μολυσμένο φαγητό ή νερό, από επαφή με άλλο φορέα καθώς και από επαφή με μολυσμένες επιφάνειες. Οι επιφάνειες από χαλκό μπορούν αποτελεσματικά να σταματήσουν την εξάπλωση του. Ο νοροϊός, είναι υπεύθυνος για περισσότερες από 267 εκατομμύρια περιπτώσεις οξείας γαστρεντερίτιδας, ετησίως παγκοσμίως. Δεν υπάρχει συγκεκριμένη θεραπεία ή εμβόλιο και επιδημίες του ιού συχνά έχουν σαν αποτέλεσμα τη διακοπή λειτουργίας ολόκληρης νοσοκομειακής πτέρυγας ή χώρων φροντίδας ηλικιωμένων, οι οποίοι μετά χρειάζονται απολύμανση και καθαριότητα (αύξηση κόστους λειτουργίας). Συγχρόνως, σε επιδημίες νοροϊών αυξάνονται τα κόστη θεραπείας και το κόστος λειτουργίας μονάδων, λόγω απουσίας του προσωπικού που νόσησε. Παρόμοιες επιδημίες, εκτός από τους χώρους Υγείας, μπορούν να υπάρξουν σε κρουαζιερόπλοια και ξενοδοχεία, με αποτελέσματα τη δυσφήμιση τους.

Ο Καθηγητής Bill Keevil, του τμήματος υγειονομικής περίθαλψης στο Πανεπιστήμιο του Σαουθάμπτον και κορυφαίος ερευνητής, παρουσίασε το έργο του που αφορά τον νοροϊό στην Ετήσια Γενική Συνάντηση του Αμερικανικού Συλλόγου Μικροβιολογίας 2013, την περασμένη εβδομάδα. Χαρακτηριστικά ανέφερε ότι ο νοροϊός εξουδετερωνόταν ταχύτατα πάνω σε κράματα χαλκού, ενώ σε κράματα που είχαν περισσότερο από 60% χαλκό απεδείχθη ότι οι δράση του ήταν ιδιαίτερα αποτελεσματική. Το είδος της μόλυνσης που χρησιμοποιήθηκε, ήταν προσομοίωση πολυαγγιζόμενων μολυσματικών επιφανειών.

«Οι επιφάνειες κραμάτων χαλκού μπορούν να χρησιμοποιηθούν σε χώρους υψηλού κινδύνου όπως, κρουαζιερόπλοια και χώρους φροντίδας ηλικιωμένων, όπου οι επιδημίες του νοροϊού είναι δύσκολο να ελεγχθούν, καθώς οι ασθενείς μέσω της διάρροιας και των εμετών, δεν μπορούν να αποφύγουν τη μόλυνση του περιβάλλοντος» ανέφερε ο Prof. Keevil. «Ο ιός μπορεί να συνεχίσει να μολύνει σταθερές επιφάνειες και να είναι επίσης ανθεκτικός σε αρκετά καθαριστικά υγρά. Αυτό σημαίνει ότι, μπορεί να εξαπλωθεί σε ανθρώπους που αγγίζουν αυτές τις επιφάνειες, προκαλώντας περαιτέρω μολύνσεις, διατηρώντας έτσι τον κύκλο της μόλυνσης. Οι χάλκινες επιφάνειες όπως, τα χερούλια πόρτας και οι βρύσες, μπορούν να διασπάσουν τον κύκλο και να μειώσουν το ρίσκο των επιδημιών»