Μία εαρινή ισημερία αλλιώτικη από τις άλλες!

Όπως επισημαίνει ο ομότιμος καθηγητής του Τμήματος Φυσικής του ΑΠΘ, Χαράλαμπος Βάρβογλης, αν αναζητήσουμε τις ώρες ανατολής και δύσης της ημέρας αυτής θα δούμε με έκπληξη ότι, για παράδειγμα, η ανατολή στο Ελληνικό της Αττικής είναι στις 6:28 και η δύση στις 18:37. «Τι σόι ισημερία είναι αυτή, που η μέρα είναι 18 λεπτά μεγαλύτερη από τη νύχτα; Η απάντηση είναι απλή: κατά την ισημερία θα είχαμε πράγματι ίσες διάρκειες ημέρας και νύχτας, αν ο Ήλιος ήταν σημείο (γεωμετρία) και αν η Γη δεν είχε ατμόσφαιρα (διάθλαση)», εξηγεί.

Συγκεκριμένα, καθώς ο Ήλιος είναι δίσκος και όχι ένα φωτεινό σημείο, η ανατολή και η δύση δεν συμβαίνουν στιγμιαία. Ο κ. Βάρβογλης διευκρινίζει ότι ο χρόνος που μεσολαβεί μεταξύ ανατολής του χείλους του Ήλιου και ανατολής του κέντρου του είναι πολύ εύκολο να βρεθεί για τόπους που βρίσκονται στον ισημερινό, όπου ο Ήλιος ανατέλλει και δύει κάθετα στον ορίζοντα, και αντιστοιχεί σε ένα πρώτο λεπτό. Όμως, στα μεσαία γεωγραφικά πλάτη, όπως η Ελλάδα (έχει γεωγραφικό πλάτος περίπου 40 μοίρες), ο χρόνος αυτός είναι μεγαλύτερος και ισούται με περίπου 1,5 λεπτό. Καθώς άλλη τόση είναι και η διαφορά στη δύση, μόνο εξαιτίας αυτού του φαινομένου κατά την ισημερία η μέρα στην Ελλάδα θα διαρκούσε 12 ώρες και 3 λεπτά και η νύχτα 11 ώρες και 57 λεπτά, οπότε η διαφορά θα ήταν 6 λεπτά.

Σχετικά με το φαινόμενο της διάθλασης του ηλιακού φωτός στην ατμόσφαιρα της Γης, ο κ. Βάρβογλης παρατηρεί ότι η ατμόσφαιρα της Γης διαθλά τις ακτίνες του Ήλιου, έτσι ώστε κατά την ανατολή φαίνεται ότι βρίσκεται ψηλότερα από εκεί που πραγματικά είναι. «Άρα λόγω διάθλασης κατά την ισημερία, η μέρα θα ήταν κατά 12 λεπτά μεγαλύτερη της νύχτας. Καθώς τα δύο φαινόμενα της γεωμετρίας και της διάθλασης προστίθενται», καταλήγει ο κ. Βάρβογλης, «προκύπτει η διαφορά των 18 λεπτών».

Η δρ. Τίνα Νάντσου, επιστημονική συνεργάτιδα του Τμήματος Φυσικής του ΕΚΠΑ, προτείνει κατά την εαρινή ισημερία, «να πραγματοποιήσουμε το ιστορικό πείραμα του μαθηματικού της αρχαιότητας Ερατοσθένη και με έναν χάρακα ή μια ράβδο και το μυαλό μας να υπολογίσουμε την περιφέρεια της Γης». Πρόκειται για ένα πείραμα του 3ου αιώνα π.Χ. με το οποίο κατόρθωσε ο Ερατοσθένης να υπολογίσει την περιφέρεια της Γης με γεωμετρικό τρόπο. Η μέθοδος εφαρμόζεται έως και σήμερα για εκπαιδευτικούς λόγους και οι ισημερίες και τα ηλιοστάσια αποτελούν ιδανικές ημερομηνίες για την πραγματοποίησή του.

Οι λεπτομέρειες του πειράματος βρίσκονται αναρτημένες στην ιστοσελίδα του Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών