Στα άδυτα της σκοτεινής πλευράς της σελήνης οι επιστήμονες

Το ρόβερ της κινεζικής αποστολής Chang’e-4 στο φεγγάρι βοήθησε τους επιστήμονες να οπτικοποιήσουν τις «κρυμμένες» δομές της επιφάνειας στη μακρινή και σκοτεινή πλευρά της σελήνης, εξέλιξη που αποκαλύπτει δισεκατομμύρια χρόνια σεληνιακής ιστορίας.

Τα ευρήματα δημοσιεύθηκαν στις 7 Αυγούστου στο Journal of Geophysical Research και αποκαλύπτουν δισεκατομμύρια χρόνια κρυμμένης σεληνιακής ιστορίας. Το κινεζικό rover είναι εξοπλισμένο με μια τεχνολογία που ονομάζεται Lunar Penetrating Radar (LPR).

Σύμφωνα με το Livescience, πρόκειται για μία συσκευή που επιτρέπει στο ρόβερ να στέλνει ραδιοφωνικά σήματα βαθιά στην επιφάνεια του φεγγαριού, εξηγεί ο επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης Jianqing Feng.

«Στη συνέχεια, ακούει την ηχώ που επιστρέφει», και οι επιστήμονες μπορούν να χρησιμοποιήσουν αυτά ραδιοκύματα που αναπηδούν από τις υπόγειες δομές, για να δημιουργήσουν έναν χάρτη του σεληνιακού υπεδάφους.

Το 2020 , οι επιστήμονες χρησιμοποίησαν το LPR του Yutu-2 για να χαρτογραφήσουν τα ανώτερα 40 μέτρα της επιφάνειας του φεγγαριού αλλά δεν είχαν προχωρήσει βαθύτερα μέχρι τώρα.

Αυτά τα νέα δεδομένα υποδηλώνουν ότι τα πάνω 40 μέτρα της σεληνιακής επιφάνειας αποτελούνται από πολλαπλά στρώματα σκόνης, χώματος και σπασμένων πετρωμάτων.

Μέσα σε αυτή τη δομή ήταν κρυμμένος και ένας κρατήρας, που σχηματίστηκε όταν κάποιο μεγάλο αντικείμενο χτύπησε στο φεγγάρι.

Ο Φενγκ και οι συνάδελφοί του υπέθεσαν ότι τα ερείπια που περιβάλλουν αυτόν τον σχηματισμό ήταν εκτοξευθέντα συντρίμμια από την πρόσκρουση. Οι επιστήμονες ανακάλυψαν επίσης πέντε ξεχωριστά στρώματα σεληνιακής λάβας που διέρρευσαν στο σεληνιακό τοπίο πριν από δισεκατομμύρια χρόνια.

Ο Φενγκ και οι συνεργάτες του διαπίστωσαν ότι τα στρώματα ηφαιστειακών πετρωμάτων λεπταίνουν όσο πιο κοντά βρίσκονταν στην επιφάνεια της Σελήνης. Αυτό υποδηλώνει ότι λιγότερη λάβα έρεε σε μεταγενέστερες εκρήξεις σε σύγκριση με προηγούμενες. «Το φεγγάρι σιγά-σιγά κρώνε και στέρευε από ατμό μετά το ηφαιστειακό του στάδιο», είπε ο Φενγκ. «Η ενέργειά του εξασθενούσε με τον καιρό».

Η ηφαιστειακή δραστηριότητα στο φεγγάρι πιστεύεται ότι εξαφανίστηκε πριν από περίπου 1 δισεκατομμύριο χρόνια (αν και οι επιστήμονες έχουν ανακαλύψει κάποια στοιχεία νεότερης ηφαιστειακής δραστηριότητας μόλις πριν από 100 εκατομμύρια χρόνια ). Για το λόγο αυτό, το φεγγάρι συχνά θεωρείται «γεωλογικά νεκρό ». Ωστόσο, μπορεί να υπάρχει ακόμα μάγμα βαθιά κάτω από τη σεληνιακή επιφάνεια, είπε ο Φενγκ.

Το Chang’e-4 δεν έχει τελειώσει ακόμα τη δουλειά του στο φεγγάρι. Ο Φενγκ ελπίζει ότι στο μέλλον, το σκάφος θα μας δώσει πληροφορίες για διαφορετικούς, απροσδόκητους γεωλογικούς σχηματισμούς.