Γράφει ο Σωτήρης Σ. Στανωτάς*
Η τρέλα είναι το παιχνίδι κάποιου που…κάποτε και τώρα, οι πολλοί δεν τον αφήνουν να παίξει.
Το Κράτος έχει φροντίσει να δείχνει ότι λειτουργεί άψογα, σωστά και φιλελεύθερα. Την ίδια ώρα εξουσιάζει, καταστέλλει και προκαθορίζει, σωματικά και ψυχικά, τους πάντες.
Ακριβώς γι’ αυτό, υπάρχει πλήθος κοινωνικών ρόλων, τους οποίους, ο καθένας, μπορεί να διαλέγει, να εγκλωβίζεται μέσα τους και να δείχνει ότι είναι μια ευτυχισμένη μηχανή που «λειτουργεί» σωστά.
Αν κάποιος αρνηθεί να παίξει οποιονδήποτε από τους προκαθορισμένους κοινωνικούς ρόλους, αναζητώντας τη δική του ελευθερία, χαρακτηρίζεται «χαλασμένη μηχανή» και στέλνεται για «φτιάξιμο». Έτσι, δημιουργήθηκε ο «ψυχασθενής»…
Επειδή το κράτος είναι «δημοκρατικό», ασκεί την εξουσία του μέσω εξουσιοδοτημένων ομάδων. Έτσι δημιουργήθηκαν οι «ψυχίατροι» και η «επιστήμη» τους, με στόχο να επαναφέρουν τη «χαλασμένη μηχανή» στην κανονική (κοινωνική) λειτουργία της ή να τη διατηρήσουν στην κατάσταση αυτή, αφού και ο «ψυχασθενής» έγινε κοινωνικός ρόλος.
Η Ψυχιατρική Διάγνωση, ως ανθρώπινη κρίση, μπορεί να είναι λανθασμένη ή να μη σημαίνει τίποτα. Ως κοινωνική πράξη, όμως, είναι προγραμματισμένη από το Κράτος και χρησιμοποιείται ως Κατασταλτικό της Ελευθερίας.
Η Κρατική «Μέριμνα», από τη μια με τους νόμους που ασχολούνται επίμονα με τη βελτίωση των κτιρίων και από την άλλη με τα παιχνίδια της διαφήμισης και κατανάλωσης τόνων φαρμάκων (νόμιμων ναρκωτικών), φροντίζει ώστε ένας άνθρωπος που θέλησε να απελευθερωθεί να γίνεται το πλέον άβουλο και παθητικό πλάσμα της κοινωνίας.
Τα Μέσα Ενημέρωσης – και κυρίως ο Τύπος – κάνουν κι αυτά τη δουλειά τους γράφοντας, σε κάθε ευκαιρία, τρομακτικά σήριαλ-αναφορές για «επικίνδυνους ψυχασθενείς». Τους είναι, άλλωστε, αδύνατο να αφήσουν έστω και μια μειονότητα δίχως να την…ενοχοποιήσουν.
Είναι φανερό, πως οι άνθρωποι καταπιέζουν μόνον όπου νοιώθουν τη δύναμη να το κάνουν.
Από την πρώτη στιγμή που θα χαρακτηριστεί «ψυχασθενής» ένας άνθρωπος, καθορίζεται η συμπεριφορά και του ίδιου, και των γύρω του. Η γνώμη του δεν ακούγεται για κανένα θέμα. Άλλοι αποφασίζουν σε ποια «κλινική» θα πάει ή πόσα ηλεκτροσόκ θα υποστεί.
Αυτομάτως, παύουν να ισχύουν οι «ελευθερίες του ατόμου». Και, με τη χρήση ψυχοφαρμάκων, ξυλοδαρμών, αλυσίδων και άλλων «θεραπευτικών» μέσων, καταλήγει στην τέλεια παθητικότητα.
Η «ιδιόμορφη» συμπεριφορά των «ψυχασθενών» χαρακτηρίζεται «τρελή» γιατί την παρατηρούμε χωρίς να ανήκουμε στο χώρο που συμβαίνει.
Βλέποντας κάποιον να παίρνει και να δίνει χρωματιστά χαρτιά, θα μπορούσαμε να τον χαρακτηρίσουμε «τρελό». Η ίδια πράξη, όμως, ενταγμένη στον οργανικό της χώρο, λογικοποιείται και γίνεται η δουλειά του ταμία μιας τράπεζας…
Η «ψυχασθένεια», ως ασθένεια, είναι συζητήσιμη… Πολύ συζητήσιμη.
Οι άνθρωποι έχουν και πρέπει να έχουν ποικίλους, ακόμη και εκκεντρικούς τρόπους συμπεριφοράς. Αυτό είναι Ελευθερία…
*Ο Σωτήρης Στανωτάς-Τόγκας του Σπύρου γεννήθηκε στην Αθήνα. Αποφοίτησε από την Αναργύρειο και Κοργιαλλένειο Σχολή Σπετσών το 1968.Σπούδασε Πολιτικές Επιστήμες στο Πάντειο Πανεπιστήμιο.Τη μάχιμη Δημοσιογραφία υπηρέτησε από το 1969,σε ΕΘΝΟΣ,ΝΕΑ,Βήμα, το περιοδικό ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΣ του Οργανισμού Λαμπράκη,στην Καθημερινή, Βραδυνή, Απογευματινή, στην ΕΤ1και στον Αθήνα 9,84.Οργάνωσε ως Γενικός Διευθυντής τους Ραδιοφωνικούς Σταθμούς SEVEN Χ και Αιγαίο FM.Δίδαξε Επικοινωνία και Δημοσιογραφία στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση.
Βρέθηκε στο πλαίσιο δημοσιογραφικών αποστολών σε κάθε γωνιά της Γης. Από τον Λίβανο, το Ισραήλ, τις Ινδίες ,την Ιαπωνία, τις Φιλιππίνες, τις ΗΠΑ, την Αλγερία, τη Δυτική Σαχάρα (Μέτωπο Polissario) έως τη Νότιο Αμερική και τα νησιά FALKLANDS,κατά τη διάρκεια της κρίσης και των μαχών μεταξύ της Αργεντινής και της Μεγάλης Βρετανίας, καθώς και στην Γιουγκοσλαβία, κατά τον τελευταίο πόλεμο.
με Αριθμό Μητρώου 12691
