Λιγούρα: Με τη «βούλα» της επιστήμης η δικαιολογία για την επιθυμία

Πόσα και πόσα εκατομμύρια κόσμος δεν επικαλείται στη διάρκεια της ημέρας την «λιγούρα» για να τσιμπήσει κανένα γλυκάκι, κουβαλώντας συχνά-εκ των υστέρων βέβαια- το ενοχικό σύνδρομο για αυτή του την ατασθαλία! Κι αυτό γιατί τα γλυκά βρίσκονται στην προτίμηση εκατομμυρίων ανθρώπων στον πλανήτη με αποτέλεσμα να καταναλώνονται σχεδόν σε καθημερινή βάση.

Η επιστήμη τώρα έρχεται να δώσει «άφεση αμαρτιών» στους λιχούδηδες, εξηγώντας πώς η ανάγκη αυτή σχετίζεται άμεσα με την οργανική λειτουργία του ανθρώπινου σώματος.

Όπως αναφέρει σε μελέτη του το Αμερικανικό Πανεπιστήμιο του Yale, αυτό δεν είναι μία πράξη επίκτητη αλλά αποτέλεσμα εκπαίδευσης του εγκεφάλου εξαιτίας της συνήθειας. Αυτή λοιπόν η αδυναμία των περισσοτέρων ανθρώπων στις σοκολάτες, τα μπισκότα, τα ζαχαρωτά έχει την εξήγηση της και μάλιστα είναι επιστημονική.

Το Ινστιτούτο Max Planck για την Έρευνα του Μεταβολισμού, σε συνδυασμό με το Πανεπιστήμιο Yale, πραγματοποίησαν σχετική έρευνα και διαπίστωσαν ότι οι τροφές με υψηλή περιεκτικότητα σε σάκχαρα και λίπη μπορούν να προκαλέσουν νευρωνικές αλλαγές στον εγκέφαλο.

Αυτό σημαίνει ότι η κατανάλωση τακτικών μικρών ποσοτήτων γλυκών τροφών οδηγούν στην «εκπαίδευση» του εγκεφάλου να ζητά αυτού του είδους τις τροφές σε σταθερή βάση.

Τι κρύβεται πίσω από τη λιγούρα για γλυκά

«Η τάση μας να προτιμάμε τρόφιμα πλούσια σε λίπη και σάκχαρα μπορεί να είναι έμφυτη ή να αναπτύσσεται ως συνέπεια της παχυσαρκίας. Θεωρούμε, ωστόσο, ότι πρόκειται γενικά για μια τάση στην οποία ο εγκέφαλος εκπαιδεύεται», εξηγεί η επικεφαλής της μελέτης, Sharmili Edwin Thanarajah.

Προκειμένου να επιβεβαιώσουν ή να απορρίψουν οι ερευνητές αυτήν την θεωρία τους, πρόσθεσαν στο καθημερινό διατροφολόγιο μιας ομάδας εθελοντών μια μικρή ποσότητα από μια σαντιγί πλούσια σε λιπαρά και σάκχαρα για δύο μήνες.

Παράλληλα μια άλλη ομάδα την ίδια χρονική περίοδο κατανάλωνε μια σαντιγί με ίδιο αριθμό θερμίδων, αλλά λιγότερα λιπαρά. Όλοι οι συμμετέχοντες υποβλήθηκαν σε μετρήσεις εγκεφαλικής λειτουργίας πριν και κατά τη διάρκεια των 8 εβδομάδων.

Αυτό που διαπιστώθηκε είναι ότι η ανταπόκριση του εγκεφάλου στα τρόφιμα με υψηλή περιεκτικότητα σε λιπαρά και σάκχαρα, όπως τα γλυκά, αυξήθηκε θεαματικά στους εθελοντές που κατανάλωσαν την σαντιγί με τα λιπαρά.

Αυτή η συνήθεια έδειξε συγκεκριμένα να ενεργοποιεί το ντοπαμινεργικό σύστημα, την περιοχή του εγκεφάλου που είναι υπεύθυνη για το κίνητρο και την ανταμοιβή.

«Οι μετρήσεις της εγκεφαλικής λειτουργίας έδειξαν ότι ο εγκέφαλος επαναπροσδιορίζεται μέσω της κατανάλωσης τέτοιων τροφών. Ασυνείδητα, μαθαίνει να προτιμά τις τροφές που μοιάζουν με ανταμοιβή. Εξαιτίας αυτών των αλλαγών στον εγκέφαλο, πάντοτε θα προτιμάμε τις τροφές που περιέχουν πολλά λίπη και σάκχαρα», εξηγεί ο Marc Tittgemeyer.

Αξιοσημείωτο είναι ότι κατά τη διάρκεια της μελέτης, τόσο το βάρος, όσο και οι αιματολογικές τιμές των συμμετεχόντων, όπως η αρτηριακή πίεση και η χοληστερόλη, δεν άλλαξαν.

«Νέες συνδέσεις δημιουργούνται στον εγκέφαλο, οι οποίες είναι αδύνατο να εξαφανιστούν τόσο εύκολα. Άλλωστε, αυτή είναι και η ουσία της μάθησης: Όταν μαθαίνεις κάτι, δε το ξεχνάς τόσο εύκολα», καταλήγει ο δρ. Tittgemeyer.