Βασίλισσα Ἐλισάβετ καί Ἓκτωρ θάπτονται μετά ἀπό 10 ἡμέρες

Του Κώστα Δούκα

Περίεργες ὁμοιότητες ὑπάρχουν ἀνάμεσα στήν πολυήμερη τελετουργία ταφῆς τῆς βασίλισσας Ἐλισάβετ καί τοῦ Ἓκτορος, πού θά διαδεχόταν τόν Πρίαμο ἂν δεν σκοτωνόταν ἀπό τόν Ἀχιλλέα.

Καί στίς δύο περιπτώσεις χρειάσθηκε ἓνα δεκαήμερο ἀπό τόν θάνατό τους (D day-death day) μέχρι τήν ταφή τους, καί ὂχι μόνο. Πολλά ταφικά ἒθιμα πού μᾶς περιγράφει ὁ Ὃμηρος στήν Ἰλιάδα συμπίπτουν κατά παράδοξο τρόπο. Ἀκόμη καί τό νεκρικό γεῦμα πού παρετέθη στούς βαρυπενθοῦντες Βρεταννούς φαίνεται νά εἶναι παρμένο ἀπό τό νεκρικό γεῦμα πού παρέθεσε ὁ παιδοφονιάς Ἀχιλλέας στόν βαρυπενθούντα πατέρα Πρίαμο.

Ἀκόμη καί ἡ μεταφορά τῆς νεκρῆς βασίλισσας σέ μεγάλες άποστάσεις, καθώς καί τό λαϊκό προσκύνημα, ταιριάζουν ἀπόλυτα μέ τήν περίπτωση μεταφορᾶς τοῦ νεκροῦ Ἓκτορος στό Ἲλιον ἀπό τό μακρυνό στρατόπεδο τῶν Ἀχαιῶν, καθώς καί τό πένθος τοῦ λαοῦ. Ἀς δοῦμε ὃμως άναλυτικά τίς σχετικές ὁμοιότητες:

Σύμφωνα με τίς <ἐπιχειρήσεις Μονόκερος> καί <Λιοντάρι>, ἡ βασίλισσα Ἐλισάβετ θά κηδευθεί σέ 10 ἡμέρες ἀπό τόν θάνατό της. Ἀδοῦμε τί λέει ὁ Πρίαμος στόν Ἀχιλλέα, ἀφοῦ συμφώνησαν νά παραλάβει τόν νεκρό τοῦ Ἓκτορος:

«Εἲμαστε πολιορκημένοι καί τό δάσος εἶναι μακριά γιά κόψουμε ξύλα γιά τήν καύση τοῦ νεκροῦ. Ἐννέα ἡμέρες θά τόν κλαύσουμε στά μέγαρα καί τήν δεκάτη θά τόν καύσουμε. Τήν ἐνδεκάτη θά τοῦ ὑψώσουμε τύμβο καί τήν δωδεκάτη, ἂν χρειασθεῖ ξαναρχίζουμε τόν πόλεμο».

Ὁ Ἀχιλλέας συμφωνεῖ καί κηρήσσει ἐκκεχειρία: «Γέροντα, θά σοῦ γίνουν ὃλ᾽αὐτά ὃπως λές. Τόσο χρόνο θά σταματήσουμε τόν πόλεμο ὃπως προστάζεις».

Ἡ σορός τῆς βασίλισσας Ἐλισάβετ μεταφέρεται ἀπό τήν ἡμέρα τοῦ θανάτου της από τήν Σκωτία στό Λονδίνο καί ἀπό ἀνάκτορο σέ ἀνάκτορο.

Ὁ Πρίαμος, πρίν ἀκόμη χαράξει, φεύγει κρυφά ἀπό τό στρατόπεδο τῶν Ἀχαιῶν παίρνοντας στήν ἃμαξα τόν νεκρό τοῦ Ἓκτορος, ὃπως τόν ἒχουν περιποιηθεῖ οἱ συμπολεμιστές καί οἱ θερπαπαινίδες, γιά νά τόν μεταφέρει στό μακρινό ἀνάκτορο τοῦ Ἰλίου.

Πρίν συμβεῖ αὐτό, κατά τήν διάρκεια τῆς νύκτας, ὁ Ἀχιλλέας ὑποχρεώνει τόν Πρίαμο νά φᾶνε, ἐπειδή τό φαγητό εἶναι ταφικό ἒθιμο καί ἀποκαλεῖται ἀπό τόν Ὃμηρο «τάφος μενοεικέα δαίνυ», δηλαδή ταφικό φαγητό πού καταπραΰνει τό μένος τοῦ πολέμου. Λέει ὁ Ἀχιλλέας στόν Πρίαμο:

«Λυτρωθηκε ὁ γιός, γέροντα, ὃπως πρόσταξες ἐσύ καί σέ κρεββάτι κείτεται. Κι ἃμα φανεῖ ἡ αὐγή ὃταν θά τόν πάρεις, θά τόν δεῖς μέ τά μάτια σου. Μά τώρα δεῖπνο ἀς ἑτοιμάσουμε πού καταπραΰνει τό μένος».

Στήν περίπτωση τῆς βασίλισσας Ἐλισάβετ καί σύμφωνα μέ τό αὐστηρό πρωτόκολλο τῶν d-days (1-10) κατά τήν ταφή της θά σερβίρουν μικρομπουκίτσες στούς προσκεκλημένους.

Ὁ Ἓκτωρ θρηνεῖται στό Ἲλιον επί 9 ἡμέρες καί τόν γοοῦν ἡ Ἑκάβη, ἡ Ἀνδρομάχη, ἡ Ἑλένη καί ἂλλες γυναῖκες μέ μοιρολόγια καί ὡραίους λόγους ἐπαινῶντας τήν ἀνδρεία του.

Ἡ βασίλισσα Ἐλισάβετ ἐκτίθεται σέ λαϊκό προσκύνημα μέ βαρύ συναισθηματικό φόρτο τοῦ λαοῦ τῆς Βρεταννίας.

Τυχαῖες ἂραγε ὃλες αύτές οἱ ταφικές τελετουργίες;

Δέν νομίζω. Ἀφοῦ καί τό πολίτευμα τῆς σύγχρονης Ἀγγλίας εἶναι ἐμπνευσμένο ἀπό τό Ἀριστοτέλη.

Ο κύριος Κώστας Δούκας είναι δημοσιογράφος (μέλος της ΕΣΗΕΑ) ερευνητής και συγγραφέας (μέλος της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών) και ασχολείται επί 40ετία με την Ομηρική γραμματεία.

Έχει μεταφράσει ΙΛΙΑΔΑ και ΟΔΥΣΣΕΙΑ σέ πεζό και, τελευταία, σε έμμετρο λόγο, μετά σχολίων, με την διάσωση του 80% των λέξεων του Ομήρου.