Εισβολή στην Ουκρανία: Θα πατούσε ο Πούτιν το κουμπί της πυρηνικής ενέργειας;

Μία ενδιαφέρουσα και καθόλα τρομακτική ανάλυση, η οποία υπογράφεται από τον Steve Rosenberg, τον ανταποκριτή του BBC στη Μόσχα, την οποία παρουσιάζουμε.

“Επιτρέψτε μου να ξεκινήσω με μια παραδοχή” αναφέρει ο Rosenberg. “Πολλές φορές σκέφτηκα: «Ο Πούτιν δεν θα το έκανε ποτέ αυτό». Μετά πάει και το κάνει.

«Δεν θα προσαρτούσε ποτέ την Κριμαία, σίγουρα;» Αυτός το έκανε.

«Δεν θα ξεκινούσε ποτέ πόλεμο στο Ντονμπάς». Αυτός το έκανε.

«Δεν θα εξαπέλυε ποτέ εισβολή πλήρους κλίμακας στην Ουκρανία». Αυτός το έκανε.

Κατέληξα στο συμπέρασμα ότι η φράση «δεν θα το έκανε ποτέ» δεν ισχύει για τον Βλαντιμίρ Πούτιν.

Και αυτό εγείρει ένα άβολο ερώτημα:

“Δεν θα πατούσε ποτέ πρώτα το κουμπί του πυρηνικού. Θα το έκανε;”

Δεν είναι θεωρητικό το ερώτημα. Ο ηγέτης της Ρωσίας μόλις έθεσε τις πυρηνικές δυνάμεις της χώρας του σε «ειδική» επιφυλακή , παραπονούμενος για «επιθετικές δηλώσεις» σχετικά με την Ουκρανία από τους ηγέτες του ΝΑΤΟ.

Ακούστε προσεκτικά τι λέει ο Πρόεδρος Πούτιν. Την περασμένη Πέμπτη, όταν ανακοίνωσε στην τηλεόραση την «ειδική στρατιωτική του επιχείρηση» (στην πραγματικότητα, μια πλήρους κλίμακας εισβολή στην Ουκρανία), εξέδωσε μια ανατριχιαστική προειδοποίηση:

«Σε όποιον θα σκεφτεί να παρέμβει από έξω – αν το κάνει, θα αντιμετωπίσετε συνέπειες μεγαλύτερες από όσες έχει αντιμετωπίσει στην ιστορία».

Αν δεν υπάρχει Ρωσία…

«Τα λόγια του Πούτιν ακούγονται σαν άμεση απειλή πυρηνικού πολέμου», πιστεύει ο νομπελίστας Ειρήνης Ντμίτρι Μουράτοφ, αρχισυντάκτης της εφημερίδας Novaya Gazeta.

«Σε εκείνη την τηλεοπτική ομιλία, ο Πούτιν δεν συμπεριφερόταν ως ο κύριος του Κρεμλίνου, αλλά σαν ο κύριος του πλανήτη· με τον ίδιο τρόπο που ο ιδιοκτήτης ενός αυτοκινήτου επιδεικνύει στροβιλίζοντας το μπρελόκ του γύρω από το δάχτυλό του. Έτσι, ο Πούτιν στριφογύριζε τα πυρηνικά. Έχει πει πολλές φορές: αν δεν υπάρχει Ρωσία, γιατί χρειαζόμαστε τον πλανήτη; Κανείς δεν έχει δώσει τη δέουσα σημασία. Αλλά αυτή είναι μια απειλή ότι αν η Ρωσία δεν αντιμετωπιστεί όπως θέλει, τότε τα πάντα μπορεί να καταστραφούν.”

Σε ένα ντοκιμαντέρ του 2018, ο Πρόεδρος Πούτιν σχολίασε ότι “…αν κάποιος αποφασίσει να εξολοθρεύσει τη Ρωσία, έχουμε το νόμιμο δικαίωμα να απαντήσουμε. Ναι, θα είναι καταστροφή για την ανθρωπότητα και τον κόσμο. Αλλά είμαι πολίτης της Ρωσίας και της γιατί χρειαζόμαστε έναν κόσμο χωρίς τη Ρωσία;».

Πόλεμος στην Ουκρανία

Στο 2022. Ο Πούτιν έχει εξαπολύσει πόλεμο πλήρους κλίμακας εναντίον της Ουκρανίας, αλλά οι ουκρανικές ένοπλες δυνάμεις προβάλλουν σκληρή αντίσταση. Τα δυτικά έθνη έχουν -προς έκπληξη του Κρεμλίνου- ενωθεί για να επιβάλουν δυνητικά εξοντωτικές οικονομικές και χρηματοοικονομικές κυρώσεις κατά της Μόσχας. Η ίδια η ύπαρξη του συστήματος Πούτιν μπορεί να έχει τεθεί υπό αμφισβήτηση.

«Ο Πούτιν είναι στριμωγμένος», πιστεύει ο αμυντικός αναλυτής Πάβελ Φελγκενχάουερ με έδρα τη Μόσχα. «Δεν του απομένουν πολλές επιλογές, μόλις η Δύση παγώσει τα περιουσιακά στοιχεία της Ρωσικής Κεντρικής Τράπεζας και το χρηματοπιστωτικό σύστημα της Ρωσίας εκραγεί στην πραγματικότητα. Αυτό θα καταστήσει το σύστημα ανεφάρμοστο.

“Μια επιλογή γι ‘αυτόν είναι να κόψει τις προμήθειες φυσικού αερίου στην Ευρώπη (…). Μια άλλη επιλογή είναι μία πυρηνική επίθεση κάπου πάνω από τη Βόρεια Θάλασσα μεταξύ Βρετανίας και Δανίας και να δούμε τι θα συμβεί.”

Ο ηγεμόνας της Μόσχας

Εάν ο Βλαντιμίρ Πούτιν επέλεγε πράγματι μια πυρηνική επιλογή, θα προσπαθούσε κάποιος από το στενό του περιβάλλον να τον αποτρέψει; Ή να τον σταματήσει;

«Οι πολιτικές ελίτ της Ρωσίας δεν είναι ποτέ με τον λαό», λέει ο βραβευμένος με Νόμπελ Ντμίτρι Μουράτοφ. «Πάντα παίρνουν το μέρος του ηγεμόνα».

Και στη Ρωσία του Βλαντιμίρ Πούτιν ο ηγεμόνας είναι παντοδύναμος.

«Κανείς δεν είναι έτοιμος να σταθεί απέναντι στον Πούτιν», λέει ο Πάβελ Φελγκενχάουερ. «Είμαστε σε επικίνδυνο σημείο».

Ο πόλεμος στην Ουκρανία είναι ο πόλεμος του Βλαντιμίρ Πούτιν. Εάν ο ηγέτης του Κρεμλίνου πετύχει τους στρατιωτικούς του στόχους, το μέλλον της Ουκρανίας ως κυρίαρχου έθνους θα είναι αμφίβολο. Εάν γίνει αντιληπτό ότι αποτυγχάνει και έχει σοβαρές απώλειες, ο φόβος είναι ότι θα μπορούσε να ωθήσει το Κρεμλίνο να λάβει πιο απελπισμένα μέτρα.

Ειδικά αν δεν ισχύει πλέον το “δεν θα το έκανε ποτέ”.

Ολόκληρο το κείμενο εδώ