Επιμέλεια: ecozen.gr
Τα κοράλλια και τα θαλάσσια πουλιά απειλούνται από την κλιματική αλλαγή, ένα φαινόμενο που είναι προ των πυλών και ιδιαίτερα επικίνδυνο για τον πλανήτη μας.
Έτσι, καθώς η υπερθέρμανση του πλανήτη δεν αυξάνει τη μέση θερμοκρασία μόνο στην ξηρά, αλλά θερμαίνει και τους ωκεανούς, τα θαλάσσια κύματα θερμότητας γίνονται ολοένα και πιο συνηθισμένα και διαταράσσουν τις μακροχρόνιες σχέσεις μεταξύ των ειδών που εξαρτώνται το ένα από το άλλο.
Χαρακτηριστικά, τα κοράλλια ενδέχεται να χάσουν τα φύκια που ζουν στο εσωτερικό τους ή ακόμα και να οδηγηθούν στο θάνατο εξαιτίας την αύξησης της θερμοκρασίας στο φυσικό τους περιβάλλον.
Παράλληλα, πολλά ψάρια μετακινούνται σε πιο άνετα κλίματα, με αποτέλεσμα να επηρεάζουν και τη ζωή των θαλάσσιων πουλιών, τα οποία για να ταΐσουν τα μικρά τους αναγκάζονται να πετάξουν πολύ μεγαλύτερες αποστάσεις από τις ακτές όπου το είδος τους φωλιάζει εδώ και αιώνες.
Η μόνη βιώσιμη, μακροπρόθεσμη προσέγγιση σε αυτά τα ζητήματα είναι η δραστική μείωση των εκπομπών αερίων θερμοκηπίου.
Όμως, ενώ περιμένουμε ανυπόμονα να επιτευχθούν διεθνείς συμφωνίες και να εφαρμοστούν αποτελεσματικά μέτρα, δεν υπάρχει κάτι που μπορούμε να κάνουμε τώρα για να βοηθήσουμε τα θαλασσοπούλια και τα κοράλλια που ενδιαφερόμαστε να αντέξουν στη ζέστη;
Δύο δημοσιεύσεις που δημοσιεύθηκαν στο τεύχος του Science αυτής της εβδομάδας δείχνουν ότι ναι, υπάρχει!
Φροντίστε τον δικό σας ύφαλο
Για να μάθουμε πού, πότε και γιατί τα κοράλλια είναι πιο πιθανό να πεθάνουν μετά από θαλάσσια κύματα θερμότητας, η επιστήμονας συντήρησης Mary Donovan του κρατικού πανεπιστημίου της Αριζόνα και μια ομάδα συναδέλφων της στις Ηνωμένες Πολιτείες συνέταξαν δεδομένα από 223 περιοχές κοραλλιογενών υφάλων σε όλο τον κόσμο.
Η συλλογή των στοιχείων έγινε από τον Reef Check, έναν οργανισμό που εκπαιδεύει επιστήμονες πολιτών για την παρακολούθηση των κοραλλιογενών υφάλων και των δασών με φύκια.
Μερικές από τις βασικές παρατηρήσεις που έκαναν οι εθελοντές προέβλεψαν πού ήταν πιο πιθανό να συμβεί απώλεια κοραλλιών.
Γιατί οι ύφαλοι με πολλά φύκια είναι πιο επικίνδυνοι για τα κοράλλια
Συγκεκριμένα, οι εθελοντές παρατήρησαν ότι σε μέρη όπου υπήρχαν πολλά φύκια μεταξύ των κοραλλιών, 10 φορές περισσότερα κοράλλια χάθηκαν, κατά μέσο όρο, από ότι σε μέρη όπου τα φύκια ήταν σπάνια ή απουσίαζαν.
Ορισμένες από τις χημικές ουσίες στα φύκια μπορούν να προκαλέσουν, εάν υπάρχει άμεση επαφή με τα κοράλλια, λεύκανση, δηλαδή οι άλγες (φύκια) που παρέχουν τροφή, αλλά και το χρώμα του κοραλλιού, αποκολλώνται από το ζώο αποχρωματίζοντάς το.
Επιπλέον, όπως εξηγεί η Donovan, τα φύκια απελευθερώνουν οργανικές ενώσεις στο νερό που μειώνουν την ποσότητα οξυγόνου, κάτι που δημιουργεί πρόβλημα στα κοράλλια.
Αυτό σημαίνει ότι τα κοράλλια είναι ακόμα πιο δύσκολο να ανταπεξέλθουν στα κύματα θερμότητας σε ύφαλους με πολλά φύκια.
Η νέα μελέτη αποκάλυψε ότι οι ύφαλοι με πολλούς αχινούς είναι επίσης πολύ πιο ευάλωτοι στα κύματα θερμότητας.
“Αν και δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η υπερθέρμανση του πλανήτη είναι μια σημαντική αιτία θανάτου των κοραλλιών από λεύκανση και πρέπει να συνεχιστούν οι προσπάθειές μας για τον έλεγχο του,” λέει ο Ντόνοβαν, “η μελέτη προτείνει ότι τα τοπικά μέτρα μπορούν επίσης να βοηθήσουν στην άμβλυνση των ζημιών.”
“Η υπερβολική ανάπτυξη των φυκιών μπορεί να είναι συνέπεια της ρύπανσης μετά από βυθίσματα ή σηπτικές δεξαμενές που διαρρέουν στο έδαφος κοντά στον ωκεανό ή απορροή από γεωργικές εκτάσεις ή γήπεδα γκολφ”, εξηγεί.
Η μείωση της ρύπανσης στην πηγή της πιθανότατα θα βοηθούσε να κάνει τους κοντινούς υφάλους πιο ανθεκτικούς. Η αποφυγή της αλιείας ειδών που τρώνε φύκια είναι επίσης σημαντική.
Επιπλέον, η Nancy Knowlton, ομότιμος βιολόγος κοραλλιογενών υφάλων στο Εθνικό Μουσείο Φυσικής Ιστορίας που δεν συμμετείχε στη μελέτη, συμφωνεί ότι τέτοιες τοπικές προσπάθειες θα είναι πολύ σημαντικές για τους υφάλους.
“Δεν νομίζω ότι η συντήρηση των ωκεανών λειτουργεί, εκτός εάν οι ντόπιοι νιώθουν μέρος αυτού και πιστεύουν ότι εξυπηρετεί τα συμφέροντά τους,” προσθέτει.
Διατροφικές ανησυχίες
Οι τοπικές κοινότητες δεν είναι οι μόνες που καταναλώνουν ψάρια.
Μεγάλο μέρος του κόσμου προμηθεύεται όλο και περισσότερο τα ψάρια του από τεράστια πλοία που περιπλανιούνται στους ωκεανούς του κόσμου.
Μάλιστα, ένα άλλο έγγραφο στο Science αυτή την εβδομάδα, το οποίο συγκρίνει την μοίρα των θαλάσσιων πτηνών στα βόρεια και νότια ημισφαίρια, υποδηλώνει ότι η εντατική εμπορική αλιεία μπορεί να κάνει τη ζωή σε έναν πλανήτη με αυξημένη θερμοκρασία πολύ πιο δύσκολη για τα πουλιά.
Αναλύοντας 122 σύνολα δεδομένων που αναφέρουν τον μέσο αριθμό νεογνών που προκύπτουν από τις προσεκτικά ελεγχόμενες φωλιές 66 ειδών θαλασσινών πουλιών μεταξύ του 1966 και του 2018, μια διεθνής ομάδα επιστημόνων ανακάλυψε εντυπωσιακές διαφορές μεταξύ των ημισφαιρίων.
Χαρακτηριστικά, ο μέσος αριθμός νεαρών ανά φωλιά που αναπτύχθηκε επιτυχώς από πουλιά των οποίων η διατροφή αποτελείται τουλάχιστον εν μέρει από ψάρια μειώθηκε σημαντικά περισσότερο στο Βόρειο Ημισφαίριο, γεγονός που μπορεί τελικά να οδηγήσει σε μείωση του πληθυσμού.
“Υπάρχουν διάφοροι τρόποι με τους οποίους η κλιματική αλλαγή και άλλες ανθρώπινες πιέσεις μπορεί να δυσκολέψουν τα θαλασσοπούλια να βρουν τα ψάρια που χρειάζονται για να ταΐσουν τα μικρά τους, λέει ο οικολόγος William Sydeman του Ινστιτούτου Farallon στην Καλιφόρνια, ο οποίος ηγήθηκε της μελέτης.
Καθώς οι ωκεανοί γίνονται πιο ζεστοί και τα ψάρια αναζητούν πιο δροσερές περιοχές, τα πουλιά μπορεί να χρειαστεί να καλύψουν μεγαλύτερες αποστάσεις μεταξύ των περιοχών τροφής και των αποικιών φωλιών ή να βουτήξουν βαθύτερα για να βρουν τροφή καθώς τα ψάρια αναζητούν τα πιο δροσερά βάθη.
Μερικά είδη δεν έχουν τη δυνατότητα να το κάνουν αυτό.
Προστατέψτε το φαγητό των πουλιών
Εάν οι επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής στην επιτυχία αναπαραγωγής θαλάσσιων πτηνών είναι πράγματι η συνέπεια των δυσκολιών στην εύρεση ψαριών, πρέπει να κάνουμε κάτι άλλο για να τους βοηθήσουμε να επιβιώσουν από την κλιματική αλλαγή, υποστηρίζουν οι ερευνητές στο έγγραφο “Περιορίστε την αλιεία στον χώρο και το χρόνο”.
“Στο Βόρειο Ημισφαίριο, ειδικά, χρειαζόμαστε πιο περιοριστικά μέτρα για να βοηθήσουμε τους πληθυσμούς των πτηνών να ανακάμψουν”, λέει ο Sydeman, “και στο Νότιο Ημισφαίριο, όπου η αλιεία αυξάνεται, πρέπει να αποφύγουμε να κάνουμε τα ίδια λάθη”.
Στο Νότιο Ημισφαίριο, μεγαλύτερη ανησυχία προκαλεί η αλιεία που εστιάζει σε μικρότερα είδη, όπως αντσούγιες ή ακόμη και το κριλ με τα οποία ταΐζουν πολλά πουλιά στα μικρά τους.
“Για τα πουλιά, πρόκειται πραγματικά για το φαγητό τους“, λέει ο Sydeman.
«Οπότε πρέπει να κάνουμε ό,τι μπορούμε για να διατηρήσουμε το θήραμά τους. Ιδίως το κλείσιμο της αλιείας γύρω από τις αποικίες κατά τη διάρκεια της αναπαραγωγικής περιόδου, όταν χρειάζονται πραγματικά φαγητό, θα ήταν πολύ ευπρόσδεκτο”.
Παράλληλα, πέρα από τους τοπικούς περιορισμούς γύρω από τις αποικίες αναπαραγωγής, οι οποίες είναι συχνά προσωρινές, ο Sydeman και οι συνάδελφοί του υποστηρίζουν στο έγγραφο ότι μεγάλες θαλάσσιες προστατευόμενες περιοχές όπου τα θαλάσσια πλάσματα μπορούν να βρουν ασφαλή καταφύγια – και άφθονο φαγητό – όλο το χρόνο είναι επίσης σημαντικά για να βοηθήσουν τα θαλάσσια πτηνά να επιβιώσουν.
Πηγή: nationalgeographic
με Αριθμό Μητρώου 12691
