Επιμέλεια: Μαίρη Αλιβιζάτου
Οι άνθρωποι θα μπορούσαν να ζήσουν σε γιγαντιαίες σφαίρες που “αιωρούνται” στην ζώνη των αστεροειδών μεταξύ Άρη και Δία μέσα στα επόμενα 15 χρόνια.
Αυτός είναι ο ισχυρισμός που έκανε ο κορυφαίος επιστήμονας Δρ. Pekka Janhunen, ο οποίος λέει ότι εκατομμύρια άνθρωποι θα μπορούσαν να κατοικήσουν μια μεγάλη πόλη στο διάστημα έως το 2036.
Ο Janhunen, αστροφυσικός στο Φινλανδικό Μετεωρολογικό Ινστιτούτο στο Ελσίνκι, περιέγραψε το όραμά του σε μια ερευνητική εργασία που δημοσιεύθηκε πρόσφατα.
Συγκεκριμένα, παρουσίασε το προσχέδιο, σύμφωνα με το οποίο, μπορεί να “επιπλέει” μέγα-δορυφόρορος γύρω από το νάνο πλανήτη Ceres, που βρίσκεται περίπου 325 εκατομμύρια μίλια από τη Γη.
«Το κίνητρο είναι να έχουμε μια διευθέτηση με τεχνητή βαρύτητα που επιτρέπει την ανάπτυξη πέρα από τη ζώνη της γης», έγραψε ο Janhunen.
Η συντριπτική πλειοψηφία των σεναρίων που περιλαμβάνουν μετεγκατάσταση του ανθρώπου εκτός του πλανήτη μας, αφορούν το φεγγάρι ή τον πλανήτη Άρη. Και αυτό οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στην εγγύτητά τους με τη Γη.
Από την άλλη, ο Janhumen προτείνει κάτι έξω από τα συνηθισμένα. Ο βιότοπός του σε σχήμα δίσκου μπορεί να φιλοξενήσει χιλιάδες κυλινδρικές κατασκευές, με κάθε κατασκευή-σπίτι να αφορά περισσότερα από 50.000 άτομα.
Αυτές οι “κάψουλες” μπορούν συνδεόμενες με ισχυρούς μαγνήτες να δημιουργούν τεχνητή βαρύτητα περιστρεφόμενοι αργά.
Οι κάτοικοι θα εξορύσσουν πόρους από τον Ceres
Οι κάτοικοι θα εξορύσσουν πόρους από τον Ceres 600 μίλια κάτω από τον οικισμό και θα τους ανασύρουν χρησιμοποιώντας «διαστημικούς ανελκυστήρες», δήλωσε ο Janhunen.
«Η ανύψωση των υλικών από το Ceres είναι ενεργητικά φθηνή σε σύγκριση με την επεξεργασία τους σε οικότοπους, εάν χρησιμοποιείται διαστημικός ανελκυστήρας», έγραψε, εξηγώντας ότι “επειδή ο Ceres έχει χαμηλή βαρύτητα και περιστρέφεται σχετικά γρήγορα, ο διαστημικός ανελκυστήρας είναι κάτι εφικτό.”
Γιατί στον Ceres;
“Ο Ceres – το μεγαλύτερο αντικείμενο στη ζώνη αστεροειδών – είναι ο καλύτερος προορισμός για οικισμούς εκτός του κόσμου μας λόγω της πλούσιας σε άζωτο ατμόσφαιρας”, πρόσθεσε.
Αυτό θα επέτρεπε στους εποίκους να δημιουργήσουν πιο εύκολα συνθήκες παρόμοιες με τη Γη από εκείνες που χαρακτηρίζουν το σκληρότερο, πλούσιο σε διοξείδιο του άνθρακα περιβάλλον του Άρη.
Στον αντίποδα, αυτή η επιλογή δεν επιλύει τις απειλές των “αδίστακτων” αστεροειδών ή της διαστημικής ακτινοβολίας, και είναι κάτι που Janhunen, ο οποίος συνεργάστηκε με αρκετούς Φινλανδούς ερευνητές, έχει επίσης σκεφτεί.
Προς επίλυση αυτού του προβλήματος, πρότεινε ότι γιγαντιαίοι, κυλινδρικοί καθρέφτες τοποθετημένοι γύρω από το μεγα-δορυφόρο θα μπορούσαν να τον προστατεύσουν από βομβαρδισμούς κάθε είδους.
Αυτοί οι καθρέφτες θα εστιάζουν επιπρόσθετα, και το φως του ήλιου στο βιότοπο, για την ανάπτυξη των καλλιεργειών και άλλων φυτικών ζωών.
Πρακτικά ζητήματα
Όλα ακούγονται αρκετά ρόδινα, αλλά ο Janhunen δεν παρέβλεψε και ορισμένα πρακτικά ζητήματα σχετικά με τα σχέδια του. Πρώτον, υπάρχει το όχι τόσο μικρό εμπόδιο, του πως πραγματικά θα “πετάξουν” τόσοι άνθρωποι προς τη ζώνη των αστεροειδών.
Να σημειωθεί ότι η NASA πραγματοποίησε μια έρευνα εκεί το 2015, ένα ταξίδι που διήρκεσε οκτώ χρόνια. Εξ των πραγμάτων τόσο μεγάλο διάστημα, είναι πολύ για να υποστηρίξει εκατοντάδες άτομα που χρησιμοποιούν τις υπάρχουσες τεχνολογικές δυνατότητες.
Παράλληλα, όπως παραδέχεται και ο ίδιος ο ερευνητής, η ενέργεια που απαιτείται για την ανύψωση των δομικών υλικών από τον Ceres σε τροχιά θα αποτελούσε σημαντικό εμπόδιο.
Πάντως η σχετική έρευνα που δημοσιεύθηκε στις 6 Ιανουαρίου στο προ-έντυπο περιοδικό Arxiv, δεν έχει ακόμη αξιολογηθεί από τους επιστήμονες. Ωστόσο, αποτελεί υπόσχεση για τις εξελίξεις τόσο στην εξερεύνηση του διαστήματος, όσο και στις δυνατότητες που πλέον οι επιστήμονες είναι τουλάχιστον σε θέση να μετρήσουν με πραγματικά νούμερα.
Με πληροφορίες από thesun.co.uk, nypost.com
με Αριθμό Μητρώου 12691
