Σε προηγούμενο άρθρο είδαμε ότι η 25η Δεκεμβρίου είναι μια συμβατική ημέρα γιορτασμού των Χριστουγέννων και όχι η πραγματική, οπότε το ερώτημα παραμένει: Ποια εποχή γεννήθηκε ο Χριστός;
Το κατά Λουκάν Ευαγγέλιο μας δίνει την απάντηση: «Και ποιμένες ήσαν εν τη χώρα τη αυτή αγραυλούντες και φυλάσσοντες φυλακάς της νυκτός επί την ποίμνην αυτών. Και ιδού άγγελος Κυρίου επέστη αυτοίς και δόξα Κυρίου περιέλαμψεν αυτούς, και εφοβήθησαν φόβον μέγα. Και είπεν αυτοίς ο άγγελος “μη φοβείσθε” ιδού γαρ ευαγγελίζομαι υμίν χαράν μεγάλην ήτις έστι παντί τω λαώ, ότι ετέχθη υμίν σήμερον σωτήρος εστί Χριστός Κύριος, εν πόλει Δαυϊδ».
Μετεωρολόγοι έχουν κάνει σήμερα λεπτομερείς μελέτες και αναφέρουν ότι η Βηθλεέμ τον Δεκέμβριο είναι βυθισμένη στην παγωνιά και την βροχή. Δεν θα ήταν λοιπόν λογικό να παραμένουν, με τέτοιες συνθήκες βοσκοί και πρόβατα στην ύπαιθρο. Σε μια μόνο εποχή του έτους οι βοσκοί «φυλάσσουν φυλακάς νυκτός επί την ποίμνην αυτών»: την Άνοιξη, όταν τα νεογέννητα αρνάκια χρειάζονται την βοήθεια των βοσκών. Οπότε η γέννηση του Χριστού πρέπει να έγινε μάλλον την Άνοιξη.
Φτάσαμε πια στο τέλος της αναζήτησής μας και δυστυχώς μέχρι τώρα καμιά από τις επεξηγήσεις που έχουν προταθεί δεν μπορεί να μας ικανοποιήσει πλήρως. Γιατί είναι μάλλον δύσκολο να αποδείξουμε όλα τα επί μέρους στοιχεία που απαιτεί μια πλήρης και τεκμηριωμένη απόδειξη.
Πολλοί μάλιστα ερευνητές των Γραφών υποστηρίζουν ότι το άστρο της Βηθλεέμ δεν είναι κάποιο συγκεκριμένο αστρονομικό σώμα ή φαινόμενο, αλλά πρόκειται απλά και μόνο για το συμβολικό άστρο των προφητειών της Παλαιάς Διαθήκης για τον προσδοκώμενο Μεσσία. Δύο ιδιαίτερα ενδιαφέρουσες περικοπές της Παλαιάς Διαθήκης ομιλούν περί άστρου λαμπρού φωτός: «ανατέλλει άστρον εξ Ιακώβ και αναστήσεται άνθρωπος εξα Ισραήλ» (Αριθμ. 24:17). «και πορεύσονται βασιλείς τω φωτί σου και έθνη τη λαμπρότητί σου» (Ησ. 60:3).
Ειδικοί όμως ερευνητές πιστεύουν ότι και οι δυο αυτές περικοπές αναφέρονται μεταφορικά στον Μεσσία-Χριστό και όχι σε ένα πραγματικό λαμπρό άστρο, όπως άλλωστε συμβαίνει και με άλλες περικοπές όπου οι «λαμπροί αστέρες» (Δαν. 12:3 και Σοφ. Σειρ. 50:6) θεωρούνται σαν «σύμβολα των δικαίων». Στην Καινή Διαθήκη μάλιστα ο Ιωάννης ονομάζει τον Χριστό άστρο λαμπρό και πρωινό («Εγώ ειμί η ρίζα και το γένος του Δαυίδ, ο αστήρ ο λαμπρός και ορθρινός» – Αποικ. 22:16).
Δεν πρέπει να μας διαφεύγει επίσης το γεγονός ότι η εμφάνιση κάποιου άστρου ή άλλου αξιοσημείωτου ουράνιου φαινομένου κατά τη γέννηση σπουδαίων ανδρών της ιστορίας είναι αρκετά διαδεδομένη στα αρχαία κείμενα. Τα «Χειρόγραφα της Νεκράς Θαλάσσης» αναφέρουν για παράδειγμα ότι όταν γεννήθηκε ο Αβραάμ ένα άστρο εμφανίστηκε στην ανατολή και περιφερόταν στον ουρανό. Οι σύμβουλοι τότε του Βασιλέα Νιμρώδ τον πληροφόρησαν ότι το άστρο αυτό προέλεγε τη γέννηση ενός παιδιού που επέπρωτο να γίνει μέγας. Ο Βασιλιάς τρομοκρατήθηκε και έστειλε να θανατώσουν το γιο του Θάρα (τον Αβραάμ). Αλλά ο Θεός έστειλε τον άγγελο Γαβριήλ και προστάτευσε τον μικρόν Αβραάμ κρύβοντάς τον μέσα σε σύννεφα και ομίχλη. Αμέσως μετά ο Θάρα, φοβισμένος για τη ζωή του γιου του, εγκατέλειψε τη χώρα των Χαλδαίων. Σ’ άλλο πάλι σημείο των χειρογράφων αναφέρεται η θαυμαστή γέννηση του Νώε, όπου ο Λαμέχ δεν θεωρείται ο πραγματικός πατέρας του διότι ο Νώε είναι «δι’ αγγέλου θεόπεμπτος».
Η σφαγή άλλωστε των παίδων από τον Ηρώδη μας θυμίζει και μιαν άλλη σφαγή που είχε διατάξει ο Φαραώ της Αιγύπτου, όταν γεννήθηκε ο Μωυσής, και τον θαυμαστό επίσης τρόπο με τον οποίον ο Μωυσής γλύτωσε. Δεν πρέπει επίσης να μας διαφεύγει και το γεγονός ότι η εμφάνιση κάποιου άστρου ή άλλου αξιοσημείωτου ουράνιου φαινόμενου κατά τη γέννηση σπουδαίων ανδρών της ιστορίας είναι αρκετά διαδεδομένη στα αρχαία κείμενα, όπως είναι η θαυμαστή γέννηση του Περσέα από την παρθένα Δανάη, του Μεγάλου Αλεξάνδρου, και του Απολλώνιου από τα Τύανα.
Σήμερα, πάντως, η Γέννηση του Χριστού αντιμετωπίζεται ως ένα θαύμα. Πολλοί μάλιστα πιστοί θεωρούν και την εμφάνιση του Άστρου της Βηθλεέμ ως ένα ακόμη θαύμα. Αν προτιμάτε να πιστεύετε ότι το Άστρο των Χριστουγέννων ήταν ένα θαύμα, ή επιστήμη δεν έχει τη δυνατότητα ούτε να υποστηρίξει, αλλά ούτε και να απορρίψει κάτι τέτοιο. Είναι ασφαλώς έξω από το πεδίο της επιστήμης και απόλυτα μέσα στο πεδίο της πίστης.
Σε τελική όμως ανάλυση δεν έχει και τόσο μεγάλη σημασία το τι συνέβη στον ουρανό εκείνη τη νύχτα των Χριστουγέννων, γιατί κάτι πολύ πιο σπουδαίο συνέβαινε επάνω σ’ αυτήν τούτη τη Γή μας. Κάτι υπέροχο συνέβη στη μικρή πόλη της Βηθλεέμ εκείνο το βράδυ, και το γεγονός αυτό ήταν πολύ πιο σπουδαίο απ’ οτιδήποτε και αν γινόταν στον ουρανό. Γιατί όταν ο Ήλιος ανέτειλε το άλλο πρωινό, την πρώτη εκείνη μέρα των Χριστουγέννων, ανέτειλε πάνω από ένα κόσμο που ποτέ πια δεν θα μπορούσε να είναι ο ίδιος.
Και ίσως έτσι, η καλύτερη εξήγηση για το Άστρο των Χριστουγέννων να βρίσκεται κρυμμένη στα λόγια που χάραξε ο ποιητής μας Γεώργιος Δροσίνης:
«Την άγια νύχτα την Χριστουγεννιάτικη ποιος δεν το ξέρει;
Των Μάγων κάθε χρόνο τα μεσάνυχτα λάμπει τ’ αστέρι
Κι όποιος το βρή μές στ’ άλλα αστέρια ανάμεσα και δεν το χάση
σε μιαν άλλη Βηθλεέμ ακολουθώντας το μπορεί να φτάση!»
Σχετικά Άρθρα:
- Ο γρίφος του άστρου των Χριστουγέννων I
- Ο γρίφος του άστρου των Χριστουγέννων IΙ
- Ο γρίφος του άστρου των Χριστουγέννων IΙΙ
- Ο γρίφος του άστρου των Χριστουγέννων IV
- Ο γρίφος του άστρου των Χριστουγέννων V
- Ο γρίφος του άστρου των Χριστουγέννων VI
- Ο γρίφος του άστρου των Χριστουγέννων VII
με Αριθμό Μητρώου 12691
